"หยุนเฉิง ฉันรู้ว่าใจคุณนั้นมีฉันอยู่" สวีหว่านเอ๋อร์ไม่สามารถระงับความตื่นเต้นของเธอไว้ได้ ก่อนทั้งร่างจะเข้าไปแนบชิดกับตัวฮ่อหยุนเฉิง
ฮ่อหยุนเฉิงเหลือบมองเธอนิ่งๆ แต่หางตากลับจ้องไปที่เงาแสนสวยมุมห้อง
เมื่อมองไปที่ฟลอร์เต้นรำ ฮ่อหยุนเฉิงและสวีหว่านเอ๋อร์กำลังกอดกันแน่น ในใจซูฉิงก็รู้สึกกระสับกระส่ายขึ้นมาอย่างลึกลับ
ถ้าไม่เจอก็ไม่รู้สึก เธอจึงลุกขึ้นยืนก่อนจะเดินไปที่ประตูห้องจัดเลี้ยง
"ซูฉิง เธอจะไปไหนน่ะ?" เฉินจุนเหยียนที่เห็นก็รีบตามไปอย่างรวดเร็ว
ซูฉิงชะงักฝีเท้าก่อนจะหันกลับไปพูดอย่างเย็นชา "ฉันรู้สึกไม่สบายใจนิดหน่อย อยากอยู่คนเดียว"
หลังจากพูดจบ ซูฉิงก็เดินออกจากห้องจัดเลี้ยงไป
เมื่อมองตามหลังซูฉิงจากไป นัยน์ตาของเฉินจุนเหยียนก็มืดมนลง
ที่ซูฉิงรู้สึกไม่สบายใจเพราะฮ่อหยุนเฉิง?
เขามองเห็นได้อย่างชัดเจนว่าที่ซูฉิงรู้สึกไม่สบายใจนั้นเป็นตั้งแต่ที่ฮ่อหยุนเฉิงพาสวีหว่านเอ๋อร์ไปที่ฟลอร์เต้นรำ
แม้ว่าซูฉิงจะไม่พูดอะไร แต่สัญชาตญาณของเฉินจุนเหยียนนั้นบอกว่าซูฉิงไม่ได้ไม่รู้สึกอะไรกับฮ่อหยุนเฉิง
ถ้าหากเป็นอย่างที่ซูฉิงพูดเมื่อกี้ว่าเธอไม่ได้ชอบฮ่อหยุนเฉิง ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับฮ่อหยุนเฉิงนั้นเป็นเพียงแค่สัญญาเท่านั้น แล้วทำไมสีหน้าของซูฉิงที่มองฮ่อหยุนเฉิงไปเต้นกับสวีหว่านเอ๋อร์ถึงได้ดูไม่ดีขนาดนั้น?
หัวใจของเฉินจุนเหยียนรู้สึกเจ็บปวดขึ้นทีละนิด
ในขณะนั้นเอง ไป๋หลานก็เข้าหาเฉินจุนเหยียนด้วยท่าทางชื่นชม ก่อนจะเอ่ยปากทักทาย "ไฮ ซุปเปอร์สตาร์เฉิน บังเอิญจังเลย"
ไป๋หลานจ้องเฉินจุนเหยียนมาตั้งนานแล้ว ตั้งแต่เธอก้าวเข้ามาในห้องจัดเลี้ยง สายตาของเธอก็ไม่เคยละสายตาไปจาเฉินจุนเหยียนเลย
ในที่สุดตอนนี้ก็เจอโอกาสที่จะได้อยู่กับเฉินจุนเหยียนตามลำพัง
เฉินจุนเหยียนกวาดสายตามองไป๋หลานอย่างเย็นชา "เธอเองหรอกเหรอ?"
"อื้ม ฉันเอง คุณยังจำฉันได้เหรอ?" น้ำเสียงของไป๋หลานแปลกใจและเขินอายเล็กน้อย "ซุปเปอร์สตาร์เฉิน ขอฉันเต้นรำกับคุณได้ไหม?"
"ไม่ได้" คำพูดเย็นชาของเฉินจุนเหยียนทำลายความหวังของไป๋หลานจนแหลกสลาย
เฉินจุนเหยียนเมินไป๋หลานและนั่งที่ที่ซูฉิงนั่งเมื่อกี้คนเดียวพร้อมกับถือแก้วไวน์แดงในมือ
ไวน์แดงสะท้อนใบหน้าอันน่าทึ่งของเขาที่ฉายแววความเศร้าโศก
สีหน้าของไป๋หลานซีด มือที่ขนาบข้างตัวทั้งสองข้างก็กำหมัดแน่น
ซูฉิง ทั้งหมดนี้มันเกิดจากซูฉิง!
เฉินจุนเหยียนชอบซูฉิง!
ซูฉิงมีอะไรดีกันถึงทำให้ผู้ชายมากมายชอบ ทั้งยังล้อมรุมจีบเธออีก?!
นัยน์ตาของไป๋หลานฉายแววถึงความขุ่นเคืองและร้ายกาจ
คืนนี้ไม่เพียงแต่ฮ่อหยุนเฉิงที่ต้องได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของซูฉิงเท่านั้น ต้องให้เฉินจุนเหยียนเห็นด้วยให้ได้!
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ ไป๋หลานก็มองไปรอบๆ เพื่อหาตัวแอนนี่
เมื่อเห็นว่าแอนนี่กำลังหาอะไรกินอยู่ ไป๋หลานก็เดินเข้าไปแสร้งทำเป็นว่ากำลังจะไปหาอะไรกิน ก่อนจะไปยืนข้างแอนนี่
"เธอเห็นซูฉิงไหม?" แอนนี่ที่ตามหาซูฉิงไม่เจอ พอเห็นไป๋หลานและรู้ว่าหล่อนคือเพื่อนสนิทของสวีหว่านเอ๋อร์จึงได้ถาม
"ซูฉิงงั้นเหรอ..." ไป๋หลานชี้ไปที่ประตูห้องจัดเลี้ยงและพูดอย่างเป็นกันเอง "ฉันเพิ่งเห็นซูฉิงออกไปพอดีเลย"
"ออกไปแล้ว?" แอนนี่ขมวดคิ้ว ซูฉิงคงไม่ได้กลับเร็วขนาดนี้หรอกใช่ไหม?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น