นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 179

"สือฮว่า คุณจะไปไหนได้ ถ้าคุณไปจากผม?"

ตอนนี้เธอล่องลอยอย่างเร่ร่อน ไม่ว่าจะเดินไปทางไหนก็จุดหมายปลายทาง แล้วทำไมเธอถึงไม่อยู่เคียงข้างเขาล่ะ?

หรือการอยู่ร่วมชายคาเดียวกันกับเขา มันทำให้เธอรู้สึกอึดอัด

"ความแค้นของคุณยาย คุณไม่อยากล้างแค้นแล้วเหรอ?เราไปหาฆาตกรด้วยกัน ดีไหม?"

น้ำเสียงของเขามีความเล้าโลมเบาๆ ราวกับกำลังปลอบเด็กคนหนึ่ง

ในดวงของสือฮว่าถือได้ว่ามีแสงริบหรี่แวบเข้ามา และเปลือกตานั้นก็เคลื่อนไหวตาม

ฮ่อฉวนสือถอนหายใจ มีการตอบสนองรับที่ดี "ตอนนี้คุณกำลังเสียใจ ซึ่งมันก็คือความต้องการของคนอื่น เข้มแข็งขึ้นมา เราทำให้คนที่อยู่เบื้องหลังนั้นต้องชดใช้"

สือฮว่าเม้มริมฝีปาก มือที่ห้อยอยู่ข้างๆก็ค่อยๆกำแน่นจนเห็นเส้นเลือดเขียวที่หลังมือได้อย่างชัดเจน ใช่สิ แค้นของคุณยายยังไม่ได้ชำระ

คุณยายมาที่โลกอย่างยากลำบาก ซึ่งไม่สามารถปล่อยให้ผู้สูงอายุอย่างเธอตายไปฟรีๆได้

"ตอนนี้สุขภาพคุณไม่ค่อยดี พักผ่อนให้ดีก่อนนะ ผมจะให้คนไปสืบ ถ้ามีเบาะแสแล้วจะบอกคุณ"

ฮ่อฉวนสือก้มตัวพลางอุ้นเธอขึ้นมา นี่ถึงได้รู้ว่าเธอเบาขึ้นมากเหมือนกับแผ่นขนนกยังไงอย่างนั้น

ดวงตาของเขามืดมากจนสามารถผลิตหมึกได้ ความโกรธนั้นไหลเวียนไปทั่วร่างกายเหมือนกับไฟร้อนที่เผาหญ้าเหี่ยวๆ หากเขาได้พบฆาตกรตัวจริงที่อยู่เบื้องหลัง เขาจะสับอีกฝ่ายให้เป็นชิ้นๆแน่นอน

ทันใดนั้นสือฮว่าก็เงียบลงพลาดลดเปลือกตาลงและไม่พูดอะไร

ความคิดของฮ่อฉวนสือนั้นง่ายมาก เนื่องจากเขาไม่สามารถทำให้เธออยู่ได้ งั้นก็ใช้ความแค้นนี้ทำให้เธออยู่ต่อ

หลังจากขึ้นรถแล้ว เขาก็หยิบผ้าขนหนูแห้งจากด้านข้างมาเช็ดที่ผมของเธอ "หนานสือ กลับเฉียนสุ่ยวาน"

หนานสือรีบขับรถพร้อมกับเหงื่อเย็นๆเต็มใบหน้า ฉากเมื่อสักครู่นี้ทำให้เขาตกใจจริงๆ ประธานตกที่นั่งลำบากแบบนี้เมื่อไหร่กัน ในตอนนี้ยังมีหิมะแขวนอยู่ด้านหลังของอีกฝ่าย ซึ่งล้มลงจากเนินสูงแบบนั้นและยังตีลังกาไปหลายตลบ มันจะไม่เจ็บได้อย่างไร

แต่ประธานกลับไม่มีการตอบสนองใดๆ เอาแต่ดูแลคุณสือเท่านั้น

หลังจากมาถึงเฉียนสุ่ยวาน ฮ่อฉวนสือก็อุ้มสือฮว่าลงมา แล้วเดินตรงไปที่ห้องนอนบนชั้นสองโดยตรง

สือฮว่าเหนื่อยมาก เธอนั้นไม่ได้นอนมาหลายวันแล้ว ในตอนนี้แค่หัวแตะหมอนก็หลับไป

ฮ่อฉวนสือจ้องมองใบหน้าที่หลับใหลของเธอสักพัก และเอาผ้าห่มมาให้ห่มเธอ

หลังจากออกจากห้อง หนานสือก็ได้รออยู่ในห้องหนังสือแล้ว

" ท่านประธานครับ คนของเราและคนของคุณโจวได้ตรวจสอบสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนั้นแล้ว อีกฝ่ายเช็ดร่องรอยทั้งหมดอสะอาดมาก มีเพียงเหล้าที่เหลืออยู่ในกระติกน้ำร้อนของหนานจิ่นผิง ผลการทดสอบได้ออกมาแล้ว ซึ่งในนั้นประกอบด้วยยาต้องห้ามและใช้เวลาไม่ถึงครึ่งนาทีในการออกฤทธิ์ ทำให้คนมึนงงและยานี้ยังมีผลข้างเคียงที่รุนแรง ซึ่งจะทำให้สมองของผู้คนสับสนในภายหลังและแทบจะจำสิ่งที่เกิดขึ้นในเวลานั้นไม่ได้ "

สิ่งของต้องห้ามทั้งหมดถูกนำออกไปแล้ว ซึ่งแสดงให้เห็นว่าคนที่อยู่เบื้องหลังพวกเขานั้นไม่ใช่คนธรรมดาทั่วไป

"ใครใส่ของในแก้วของเธอ"

"ตอนนั้นหนานจิ่นผิงออกจากกองถ่ายละคร และกำลังจะกลับบ้าน เธอไม่ได้พกแก้วของเธอติดตัว และมีคนเพ่นพ่านเยอะบวกกับไม่มีกล้องวงจรปิด ดังนั้นจึงสามาเป็นไปได้ทุกคน จึงยากที่จะตรวจสอบจุดนนี้ครับ"

กล่าวอีกนัยหนึ่งก็คือ เบาะแสเดียวที่มีนั้นก็หายไปแล้ว

ดวงตาของฮ่อฉวนสือนั้นเย็นลงและความดุร้ายปกคลุมไปทั่วร่างกาย" แล้วทำไมยายของสือฮว่าถึงไปที่นั่นในเวลานั้น?"

เป็นไปไม่ได้ที่ทุกอย่างจะสมบูรณ์แบบนี้ มันต้องมีจุดที่รั่วอยู่

"นั่นเป็นทางเดียวที่จะมายังเฉียนสุ่ยวานได้ ญาติห่างๆพวกนั้นคงต้องการพาคนมาที่เฉียนสุ่ยวานเพื่อมาหาคุณสือ แต่ละคนขี้เหนียวแม้แต่ค่าแท็กซี่ก็ไม่ยอมจ่าย ให้ผู้สูงอายุเดินตามพวกเขาไป และผู้สูงอายุก็มีโรคด้วย จึงสามารถเดินไปที่กลางถนนได้อย่างง่ายดาย "

ฮ่อฉวนสือลูบคิ้ว ทุกอย่างไร้ที่ติจริงๆ "ตรวจสอบต่อไป"

หนานสือพยักหน้าและออกจากห้องหนังสือไป

ในเวลาเดียวกัน ในห้องพักในจิงตูแห่งหนึ่ง ชายในชุดสูทสีดำถูกตบอย่างรุนแรง

"ใครให้แกทำแบบนี้ !!!"

ชายคนนั้นโดนตบจนหน้าหันและมีเลือดออกที่มุมปาก แต่ความคมในดวงตาของเขาไม่ได้ลดลงแม้แต่ครึ่ง

"นายน้อยน้อย ผมบอกคุณตั้งแรกแล้วว่าเธอเป็นผู้หญิงของฮ่อฉวนสือ ผมให้คุณระวังตัวตนของคุณ แต่คุณไม่ฟัง"

เสียงของเขาไม่ได้บ่งบอกถึงอุณหภูมิ เหมือนกับเครื่องจักรเย็น

ทันใดนั้นขมับของฮ่อสือหนาน ทั้งตกใจและกลัว เขาก็ไม่รู้ว่าตัวเองกลัวอะไร

ทั้งหมดมันดีไม่ใช่เหรอ? เมื่อคุณยายของสือฮว่าตาย เธอก็ไม่มีต้องอาลัยอาวรณ์อะไร ด้วยนิสัยของเธอนั้นจะต้องทิ้งฮ่อฉวนสือแน่นอนและต้องเกลียดทุกสิ่งในจิงตูอย่างแน่นอน เพื่อที่จะรักษาเธอไว้ ฮ่อฉวนสือจะต้องใช้วิธีที่เด็ดขาดอย่างแน่นอน

ด้วยวิธีนี้ สือฮว่าก็จะเกลียดเขา ชนิดที่ว่าเกลียดจนเข้ากระดูก

สือฮว่าคือจุดอ่อนของฮ่อฉวนสือ จุดอ่อนนี้แทรกเข้ามาในหัวใจ ฮ่อฉวนสือต้องเจ็บปวดมาก สิ่งที่เขาต้องการคือให้เขาเจ็บปวด!

ทั้งหมดนี้เป็นเรื่องดี แต่เขานั้นเศร้ามาก เพราะตอนนี้สือฮว่าต้องเสียใจมากสินะ...

เขาเคยขอโทษเธอครั้งหนึ่ง และตอนนี้ก็ขอโทษเธอเป็นครั้งที่สอง

"นายน้อยครับ ห้ามใจอ่อนเพราะผู้หญิงนะครับ เพียงแค่ผู้หญิงคนเดียว รอคุณเอาชนะฮ่อฉวนสือ ผู้หญิงแบบไหนที่คุณอบากได้แล้วจะไม่มีกัน"

ใบหน้าที่สะท้อนของฮ่อสือหนานเต็มไปด้วยวิญญาณชั่วร้าย ดวงตาของเขาก็หรี่ลง" ถ้าไม่ใช่ว่าแกยังมีประโยชน์ ฉันฆ่าแกไปนานแล้ว"

ชายคนนั้นก้มศีรษะลงพลางยืดหลังให้ตรง "ทั้งหมดนี้ผมก็ทำเพื่อนายน้อย เรื่องบางเรื่องนายน้อยไม่สะดวกที่จะทำ แล้วผมก็ไปทำครับ "

"ฉู่หยิง ถ้าครั้งต่อไปแกทำแบบนี้อีก ก็ไม่ต้องมาอยู่เคียงข้างฉัน ฉันไม่ต้องการคนที่ทำได้แค่ฝ่าฝืนคำสั่งของฉันเท่านั้น"

ฉู่หยิงตัวแข็งและรีบก้มศีรษะลง" นายน้อยครับ ฉู่หยิงสำนึกผิด แต่ถ้านายน้อยชอบสือฮว่าคนนั้นจริงๆ ก็ควรทำตามที่ผมบอกนะครับ"