นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 211

สือฮว่าพยายามสงบสติอารมณ์ ริมฝีปากกระหายน้ำเหมือนมีทรายเต็มปาก

เธอกลับถึงห้องโถงและนั่งลงก็เห็นว่าหลังของเธอมีแต่เหงื่อ

หลังจากนั้นไม่นานชวีหยิงก็เข้ามา พอเห็นเธอก็ชะงักฝีเท้า ทำความเคารถก่อนหยิบของแล้วเดินออกไป

สือฮว่าใช้เวลานานกว่าจะได้สติ ช่วงนี้เธอเริ่มสืบหาความจริงเรื่องการตายของคุณยาย แต่คิดเลยว่าจะมาได้ยินความลับที่น่าตกใจแทน

แต่ฮ่อฉวนสือเนี่ยนะจะทำร้ายคุณยาย?

ฮ่อฉวนสือคนหยิ่งแบบนั้นจะมาใช้วิธีต่ำๆ เพื่อบังคับให้ผู้หญิงให้อยู่เคียงข้างเขาได้ยังไง

จู่ๆเธอก็นึกถึงเสียงจากห้องคนไข้ในวันนั้น คำพูดที่ฮ่อฉวนสือบอกซิ่วหยู

"ฉันทำร้ายสือฮว่า เธอเกลียดฉัน ถ้าเกิดวันนี้เธอรู้ว่าฉันช่วยเธอล่ะก็ ความเกลียดคงได้เปลี่ยน เปลี่ยนเป็นความยุ่งเหยิงแล้วก็เจ็บปวด ไม่หวังว่าไม่ว่าจะรักหรือจะเกลียด เธอก็จะตรงไปตรงมา แบบนี้ปัญหาถึงน้อยลงมาก"

ผู้ชายที่พูดแบบนี้ได้จะแอบแทงเธอข้างหลัง?

สือฮว่าไม่กล้าเชื่อ เพราะงั้นพอได้ยินที่ชวีหยิงพูด เธอเลยต้องคิดรอบคอบ

คราวนี้เธอเชื่อฮ่อฉวนสือ!

เธอไม่เคยดูถูกความรักของคนอื่น ไม่ว่าจะเป็นฮ่อฉวนสือหรือสวี่ฉางอัน

สวี่ฉางอันรักเธอ เลยไม่เคยคิดจะทำร้ายเธอ

และความรักของฮ่อฉวนสือ นั้นลึกซึ้งและกระตือรือร้น เก็บซ่อนและปั่นป่วน เขาเอาชีวิตเป็นเดิมพันเพื่อเธอหลายรอบ เธอจะเอาคำพูดไม่กี่ประโยคแล้วเอาเขาเข้าคุกได้ยังไงกัน

แม้ว่าตอนนี้เธอจะไม่ได้รักฮ่อฉวนสือ แต่เธอก็รู้ดีว่าความรักที่ทำให้ฮ่อฉวนสือพูดคำพวกนั้นออกมาได้ ไม่มีทางต่ำต้อยไปได้

ดวงตาสือฮว่าลึกขึ้น พยายามปรับการหายใจตัวเอง

เพราะงั้นต้องมีปัญหาที่ภายในแน่ พูดอีกอย่างก็คือเป็นชวีหยิงที่มีปัญหา

เธอนั่งอยู่บนโซฟาเป็นเวลาสามชั่วโมง แล้วก็ออกไปข้างนอกเพื่อกำจัดความคิดในหัวของเธอ

ฮ่อฉวนสือมาถึงประตูบ้านตอนหนึ่งทุ่ม แวบเดียวเขาก็เห็นสือฮว่าที่อยู่ด้านนอกก็รู้สึกหัวใจร้อนรุ่ม

เพื่อที่จะกลับมาวันปีใหม่ เขาเลยจัดการประชุมทั้งหมดให้มาอยู่ในตอนเที่ยงและบ่าย ทิ้งพวกบริหารระดับสูงแล้วรีบกลับมา จนตอนนี้หมดแรงแล้ว

แต่พอเห็นเธอ ความเหนื่อยล้าทั้งหมดก็หายไปในทันที

สือฮว่าได้ยินเสียงเครื่องยนต์หยุด ก็เงยหน้าขึ้น เพียงแวบเดียวก็เห็นฮ่อฉวนสือถือร่มสีดำยืนมองเธออยู่ไม่ไกล

เหมือนโดนสะกด คิดจะพูดอะไรก็เห็นชายคนนั้นโยนร่มทิ้งแล้วเดินเข้ามาเงียบๆพร้อมกับตัวที่เย็น

จากนั้นเธอก็โดนกอดเข้าไปในอ้อมแขน แล้วก็จูบที่อ่อนโยน อ่อนโยนเหมือนสายน้ำ

สือฮว่ายังไม่ทันตอบสนอง การจูบก็สิ้นสุดลงเธอถึงได้กระพริบตา

ดวงตาของเขามืดมิดราวกับเวลากลางคืน แต่เธอเป็นเหมือนดวงดาวที่ส่องแสงเพียงดวงเดียวในท้องฟ้ายามค่ำคืน ส่องประกายในดวงตาของเขา

"ข้างนอกมันหนาว วันหลังไม่ต้องรอฉันหรอก"

ที่แท้เขาก็นึกว่าที่สือฮว่าอยู่ตรงนี้คือรอเขา ความรักที่มันมากขึ้นเลยมอบจูบนี้ให้

สือฮว่าอยากจะอธิบายว่าเธอแค่อยากจะออกมาเดินเล่น และจัดการกับความคิดที่ยุ่งเหยิง

แต่พอเห็นริมฝีปากฮ่อฉวนสือยกยิ้ม เธอก็อดกลั้นเอาไว้

ทั้งสองเข้าไปในบ้านและเปลี่ยนรองเท้าตรงทางเข้า

สือฮว่าก้มลงหยิบรองเท้าแตะสีเทาที่ซื้อให้เขาเมื่อวาน รวมทั้งคู่ของตัวเอง

เมื่อคนรับใช้เห็นพวกเขากลับมาก็รีบนำอาหารขึ้นโต๊ะ

อาหารค่ำในคืนนี้อุดมสมบูรณ์มาก คนรับยังเตรียมแสงเทียนและไวน์แดงไว้อย่างใส่ใจ จนทำให้ทั้งอบอุ่นและสวยงาม

ในหัวสือฮว่ามีข้อสงสัยมากมาย แต่เนื่องจากคืนนี้เป็นวันส่งท้ายปีเก่า เธอเลยไม่อยากรบกวนความสง่าของฮ่อฉวนสือ

ยิ่งไปกว่านั้นเขาเพิ่งกลับมาจากข้างนอกด้วย ให้เขาพักผ่อนสักวันก่อนแล้วค่อยคุยกับเขาเรื่องชวีหยิงแล้วกัน

หลังจากที่สือฮว่าตัดสินใจแล้ว ก็ทานอาหารเย็นด้วยความสบายใจ

แต่สิ่งที่เธอไม่รู้ก็คือเรื่องบางเรื่อง ให้รอนานอีกหน่อยก็จะทำให้เกิดเรื่องที่คาดไม่ถึง

ฮ่อฉวนสือไม่สังเกตเห็นถึงความยุ่งเหยิงของเธอ คิดว่าเธอกำลังรอตัวเองอยู่ข้างนอก ฟองสบู่ในใจก็เดือดพล่าน

หลังทานอาหารเสร็จ พวกเขาสองคนนั่งบนโซฟาและดูทีวีเหมือนคู่รักธรรมดาทั่วไป

สือฮว่าเปิดปาก อดไม่ได้ที่จะพูดถึงเรื่องของชวีหยิง แต่ทันทีที่ริมฝีปากเปิด หนานสือก็เดินเข้ามาจากด้านนอก

"ท่านประธานครับ ยังมีการประชุมอีกครั้งจำเป็นต้องให้ท่านจัดการครับ"

ฮ่อฉวนสือขมวดคิ้ว ไม่สามารถปกปิดความเหนื่อยล้าได้ พอได้ยินแบบนั้นก็ยืนขึ้น

แต่หลังจากเดินไปได้ไม่กี่ก้าว เขาก็หันหน้าไปยิ้มให้สือฮว่า "ฉันจะเสร็จภายในเที่ยงคืน แล้วก็จะมาจุดดอกไม้ไฟกับเธอนะ"

หัวใจสือฮว่ากระตุกทันทีและอบอุ่นขึ้นมาก

นี่เป็นปีใหม่ปีแรกที่คุณยายจากเธอไป เธอคิดว่าตัวเองคงเหงามาก แต่ไม่คิดเลยว่าผู้ชายคนนี้จะดูแลความรู้สึกของเธอไปซะหมด พาเธอไปซื้อของปีใหม่และยังคิดถึงจะมาจุดดอกไม้ไฟกับเธออีก

เธอหลุบสายตาลงต่ำ จู่ๆก็รู้สึกละอายใจที่ตัวเองไปสงสัยเขา

เขาจริงใจแบบนี้แต่เธอก็มาสงสัยตลอดเวลา รู้สึกเลอะเทอะเสียจริง

หลังจากที่ฮ่อฉวนพูดประโยคนั้นก็ไปห้องหนังสือ เปิดกล้องและประชุมทางไกล

สือฮว่ารู้สึกผิดอยู่ข้างล่างสักพักแล้วก็สูดหายใจเข้าลึกๆ ไม่ว่ายังไงก็ขอให้ผ่านปีนี้ไปได้ด้วยดี

การเปลี่ยนแปลงทั้งหมดท่าทีของเธอ ทั้งหมดโดนชวีหยิงที่อยู่ชั้นบนเห็นได้อย่างชัดเจน

ชวีหยิงกระตุกมุมปาก นัยน์ตาฉายแววถากถาง

สงสัยฮ่อฉวนสือก็ไม่ได้ไร้สถานะในหัวใจของสือฮว่า สือฮว่าไม่ได้ตำหนิเขาทันทีที่เขากลับมา ก็เห็นได้ว่าในใจยอมที่จะเชื่อมากขึ้นว่าเรื่องนี้ไม่เกี่ยวข้องกับฮ่อฉวนสือ

นี่ไม่ใช่สัญญาณที่ดี พอทั้งสองอธิบายอย่างชัดเจน เขาก็จะทางตัน