นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 261

ยิ่งอยากเข้าใจมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งค้นพบความลับมากขึ้นเท่านั้น

"สือฮว่า ไม่ช้าก็เร็วฉวนสือจะทิ้งคุณไป และเธอจะถูกทิ้งทันทีที่สิ่งต่าง ๆ ที่นั่นจบลง"

เสียงของผู้หญิงคนนั้นเคร่งขรึมและมุมปากก็งอขึ้น เธอคงไม่รู้หรอกว่าเมื่อไม่นานมานี้ฉวนสือช่วยชีวิตคนๆหนึ่งไว้ คนนี้สำคัญสำหรับเขามาก ส่วนเธอเป็นเพียงตัวละครที่ได้ตายไปในสายตาของทุกคนแล้ว ไม่มีใครรู้ถึงการมีตัวตนอยู่ของเธอ"

ดวงตาของสือฮว่าหรี่ลงและอยากจงใจลวงอีกฝ่าย "ทำไมไม่มีใครรู้ถึงการมีตัวตนอยู่ของฉันล่ะ？ ไม่ช้าก็เร็ว สักวันฉันจะกลับไป"

"ฮ่าฮ่า เธอคิดว่าเธอเป็นใคร? กำไลข้อมือนั้นถูกหาเจอแล้ว บุตรสาวตัวจริงได้กลับมานานแล้ว และเธอเป็นคนบาปในตระกูล ถึงเธอจะกลับมาแล้วก็มีแต่ถูกเฉือน ตอนนี้ฉันไม่เปิดเผยที่อยู่ของเธอ เพียงแค่ไม่อยากทำลายแผนของฉวนสือ เมื่อผู้คนที่นั่นรู้ว่าเธอยังอยู่ เธอก็จะถูกจับตัวกลับไปขอโทษ พระเจ้าที่ไหนก็จะไม่สามารถช่วยเธอได้!"

ไร้สาระ!

ปากของสือฮว่าโค้งงอและเธอก็วางสาย

ลูกสาวตัวจริง? สร้อยข้อมือ? คนบาปในตระกูล?

เธอเชื่อมโยงคำเหล่านี้เข้าด้วยกัน และทันใดนั้นสร้อยข้อมือที่เธอมอบให้กับตันเวย์ หรือเป็นสร้อยข้อมือนั้น?

สร้อยข้อมือนั้นเป็นของแม่ แม่ไม่ใช่ลูกสาวแท้ๆของคุณยาย แต่สร้อยข้อมือนั้นมีค่ามาก ตอนนั้นยังช่วยตระกูลสือก่อตั้งบริษัทอีกด้วย

ถ้าแม่เป็นแค่ลูกในครอบครัวคนธรรมดา แล้วทำไมถึงมีสร้อยข้อมือล้ำค่าเช่นนี้ได้?

เธอมองทิวทัศน์นอกหน้าต่างด้วยความเม่อลอย เพียงรู้สึกว่าปริศนาต่างๆนั้นได้ทุบใส่เธอทีละอัน

รถหยุดที่เฉียนสุ่ยวาน เข้าไปในห้องนั่งเล่นและเธอไม่เห็นฮ่อฉวนสือที่ชั้นล่าง มีเพียงหนานสือเท่านั้นที่อยู่ชั้นล่าง

"หนานสือ" เธอเรียกพลางขมวดคิ้ว "หนานสือ เล่าเกี่ยวกับฮ่อหมิงให้ฉันฟังเถอะ"

ร่างกายของหนานสือแข็งทื่อ สิ่งที่ประธานตอนนี้ต้องห้ามมากที่สุดคือฮ่อหมิง แต่คุณสือก็ดันมาอยากรู้เกี่ยวกับฮ่อหมิง...

"คุณสือ ฮ่อหมิงเป็นคนที่อันตรายมาก คนที่ติดตามเขาล้วนเป็นคนฝีมือชั้นนำของยุโรป"

"เขากับฮ่อฮวนสือเป็นฝาแฝดกันเหรอ?"

ใบหน้าของหนานสือผงะ โดยรู้ว่าไม่สามารถหลอกคนๆนี้ได้พลางถอนหายใจ "ใช่ครับ ฮ่อหมิงเป็นพี่ชายของประธานเอง"

เมื่อพูดถึงฮ่อหมิง สือฮว่าก็เริ่มต่อต้านในใจหรือแม้แต่ขมวดคิ้วขึ้นมาทันที

เธอดูเหมือนจะไม่ชอบคำสองคำนี้มากๆ ทุกครั้งที่พูดถึง มันเหมือนหนามที่ทิ่มแทงเข้าจุดที่อ่อนที่สุดของหัวใจ

"เขากับฮ่อฉวนสือมีความแค้นอะไรกันแน่?"

หนานสือส่ายหัว รู้เรื่องนี้เขาก็ไม่รู้ ดูเหมือนว่าตั้งแต่ที่เขาติดตามประธานมาก็รู้ว่าประธานมีศัตรูที่เขาต้องการจะฆ่ากันให้ตาย

ศัตรูคนนี้คือพี่ชายแท้ๆของเขา และพวกเขายังเป็นฝาแฝดกันอีกด้วย

"คุณสือ คุณคงยังไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับโลกที่ฮ่อหมิงอาศัยอยู่มาก่อน เขาเป็นคนที่โหดร้ายมาก และบวกกับหน้ากากที่สวมมาหลายปี ผู้คนจำนวนมากไม่รู้จักรูปร่างหน้าตาที่แท้จริงของเขา และยิ่งไม่รู้ว่าเขากับประธานเป็นฝาแฝดกัน ในมือของเขามีชมรมทหารรับจ้างที่ทรงพลังที่สุดอยู่ในมือ เขาเป็นประธานชมรมทหารรับจ้าง"

สือฮว่าขมวดคิ้วแน่น เธอรู้ว่ามีคนในโลกนี้ที่ทำธุรกิจเกี่ยวกับการฆาตกรรม แต่เธอไม่ได้คาดหวังว่าในศตวรรษที่ 21 ยังจะมีกลุ่มทหารรับจ้างอยู่

"ประเทศเหล่านั้นไม่สนใจเหรอ?"

นี้ไม่เทียบเท่ากับองค์กรก่อการร้ายเหรอ?

หนานสือหัวเราะ เพราะรู้ว่าเธอไม่เข้าใจสิ่งนี้อยู่แล้ว "คุณสือ ทหารรับจ้างจะสั่งการ ก็เป็นประเทศเหล่านั้นที่คุณพูดถึง การลอบสังหารผู้นำเป็นสิ่งที่พวกเขามักจะทำ ผู้คนจำนวนมากจึงกลัวฮ่อหมิงมาก และยิ่งกลัวว่าจะตกเป็นเป้าหมายทหารรับจ้างของเขา ผู้คนในชมรมทหารรับจ้างต่างก็เป็นผู้เชี่ยวชาญชั้นแนวหน้าในโลกนี้ ด้วยเหตุนี้ประธานจึงไม่ประสบความสำเร็จแม้ว่าเขาจะต้องการฆ่าฮ่อหมิงมาหลายปีแล้วก็ตาม"

"แล้วฮ่อฉวนสือจะเป็นอันตรายไหม?"

ฮ่อหมิงเก่งขนาดนั้นและยังมีความรอบคอบ แล้วยังจะฆ่าใครก็ได้ตามที่ต้องการฆ่าไม่ใช่หรือ?

"ในประเทศของเรา ประธานจะไม่มีอันตรายใดๆ แต่ถ้าไปต่างประเทศนั้นก็ไม่แน่ครับ สามปีทั้แล้วประธานก็เกือบเสียชีวิต มีคนมากมายในต่างประเทศที่ต้องการชีวิตของเขา แต่คุณสือไม่ต้องกังวลครับ ประธานก็จะไม่ยอมให้ทำร้ายได้ง่ายๆ เขาและฮ่อหมิงต่อสู้มาหลายครั้งแล้ว และไม่มีใครได้รับความเสียเปรียบเลย"

สือฮว่าถอนหายใจด้วยความโล่งอก และถึงได้รู้ว่าฝ่ามือของตัวเองนั้นเต็มไปด้วยเหงื่อ

เธอก้มศีรษะลงและนึกถึงการสอบสวนของเธอในคืนนั้นในทันที เธอค่อนข้างแน่ใจว่า ฮ่อหมิงที่โจมตีฮ่อฉวนสือในคืนนั้นไม่ใช่ฮ่อหมิงที่ที่เธอเคยเห็นมาก่อน

มุมปากของเธอกระชับแน่ ฮ่อหมิงคนนี้ฉลาดแกมโกงจริงๆ สวมหน้ากากตั้งแต่เริ่มต้น เพื่อไม่ให้ทุกคนเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขา

หากเจอกับบางอย่างที่ต้องส่งไปตาย เขาคงจะปล่อยให้ตัวแทนของเขาปรากฏตัวบนเวที?

ไร้มนุษยธรรม!

เมื่อเทียบกับเขา ฮ่อฉวนสือนั้นดีกว่าร้อยเท่าอย่างเห็นได้ชัด!

เมื่อคิดเช่นนี้ ในใจสือฮว่าก็รู้สึกอ่อนลง จากนั้นก็ขึ้นไปหาฮ่อฉวนสือที่ห้องหนังสือชั้นบน

ตามที่คาดไว้ ฮ่อฉวนสือกำลังประชุมอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์ เธอยืนเงียบๆอย่างไม่รบกวนอบู่ข้าง รอเมื่อเขาวางวิดีโอคอล เธอถึงยื่นมือถือไป

เมื่อฮ่อฉวนสือเห็นโทรศัพท์เครื่องนี้ ดวงตานั้นดูซับซ้อน วันนี้เธอจึงไปร้านซ่อมโทรศัพท์ เพื่อซ่อมโทรศัพท์ให้เขาหรือ？

เธอไม่ได้คิดที่จะหนี ดังนั้นต่อไปเขาควรจะไว้ใจเธอมากกว่านี้ใช่ไหม?

"สามี คุณทำโทรศัพท์ตกอยู่ข้างล่าง"

ทันทีที่ฮ่อฉวนสือรับโทรศัพท์มา เบอร์นั้นก็โทรมาอีกครั้ง

ดวงตาของสือหัวมองเห็นความขยะแขยงเล็กน้อยระหว่างคิ้วของเขา แต่ยังคงกดปุ่มรับอย่างอดทน "มีเรื่องอะไร?"

"ฉวนสือ ฉันโทรหาคุณเมื่อกี้แล้ว แต่สือฮว่าเป็นคนรับสาย"

น้ำเสียงของผู้หญิงเต็มไปด้วยความไม่พอใจ และก็มีตั้งใจที่จะฟ้องด้วย

สือฮว่าอยู่เคียงข้างซึ่งก็ได้ยินโดยธรรมชาติ

ฮ่อฉวนสือเหลือบมองที่เธอและเอามือที่ยื่นมาของเธอออก" อืม โทรศัพท์อยู่กับเธอ"

ผู้หญิงคนนั้นดูไม่พอใจกับคำตอบของเขา แต่ก็ไม่กล้าพูดอะไร "ฉวนสือ หลังจากทางนั้นจบลง คุณรีบมาที่นี่เร็วๆเถอะ"

"ผมจะพยายาม"

หลังจากฮ่อฉวนสือพูดจบ ก็วางสายไปและสายตาก็มองไปที่สือฮว่า

สือฮว่าสารภาพทันทีว่า "ใช่ ฉันรับสายของคุณ ใครใช้ให้ผู้หญิงคนนี้ทำตัวเย่อหยิ่ง เดี๋ยวก็ว่าฉันเป็นตัวแทน เดี๋ยวก็ด่าว่าฉันเป็นคนเลว"

อันที่จริง ผู้หญิงคนนั้นไม่ได้ด่าเธอ แต่เพื่อเลี่ยงความรับผิดชอบและป้องกันไม่ให้ฮ่อฉวนสือโทษเธอ เธอจึงต้องใส่สีตีไข่

ใบหน้าของฮ่อฉวนสือเปลี่ยนเป็นสีเข้มตามที่คาดไว้ และกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา "ฮว่า สิ่งที่พวกเขาพูดคุณไม่ต้องไปเชื่อ คุณแค่เชื่อผม"

ดวงตาของสือฮว่าร้อนแรงอย่างอธิบายไม่ถูก เมื่อใดก็ตามที่เขาพูดคำว่า "ฮว่า" เธอนั้นก็รู้สึกประทับใจมาก

เธอโอบคอเขาและลูบหน้าอกของเขา "เพียงแค่ต่อไปคุณไม่ทิ้งฉัน ฉันก็จะเชื่อคุณ"

ฮ่อฉวนสือหรี่ตาลง บีบคางของเธอด้วยการแสดงออกที่จริงจัง "เมื่อก่อนผมเคยทิ้งคุณมาก่อนเหรอ？ฮว่า ผมจะไม่ทำอย่างนั้น คุณเชื่อผม ฉันจะปกป้องคุณ"

สือฮว่าหลับตาลง สัมผัสได้ถึงหัวใจที่กำลังเต้นอยู่ในอกและรู้สึกตื้นตัน "โอเค ฉันเชื่อคุณ"