"ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะกลับไปที่สมาคมทหารรับจ้างทันที อาหมิง หลังจากที่ฮ่อฉวนสือแล้วแหละ?ให้ฉันฆ่าเขาเหรอ?"
"ป๋ายเยี่ยน ฉันบอกแล้ว ฉันจะจัดการกับมันเอง"
ยวี่ป๋ายเยี่ยนไม่ได้พูดปฏิเสธต่อพลางถอนหายใจ "ตอนนี้คุณอยู่ที่จิงตูใช่ไหม?"
สามารถกระโดดลงทะเลกับสือฮว่าได้ แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของผู้หญิงคนนั้นในหัวใจของเขา
ตอนนี้เขายังมีชีวิตอยู่ แน่นอนว่าจะต้องไปหาสือฮว่าในเวลาแรก
"ใช่ ทหารรับจ้างนั้นจะมอบหน้าที่ให้กับนายชั่วคราว ฉันต้องการให้ฮ่อฉวนสือรอด"
ยวี่ป๋ายเยี่ยนไม่มีความสงสัยเลย รีบออกเดินทางกับหมิ่งซาและออกจากจิงตูทันที
สือฮว่าวางสายโทรศัพท์ และหลังนั้นเต็มไปด้วยเหงื่อ
เธอจิบน้ำและไปที่ห้องหนังสือของฮ่อฉวนสือ เพื่ออ่านเอกสารที่ซ้อนกันเหล่านี้ให้จบ
เธอกังวลอยู่ตรงนี้ก็ไม่มีประโยชน์ ถ้ายวี่ป๋ายเยี่ยนเชื่อเธอล่ะก็ จะต้องพยายามตามหาที่อยู่ของฮ่อฉวนสืออย่างดีที่สุดแน่นอน เธอแค่รอข่าวก็พอ
ระหว่างเวลาที่รอข่าวก็จัดการเรื่องในตี้เซิ่งไป
ในคืนนั้นเอง หลังจากที่หนานสือกลับมา สีหน้านั้นไม่ค่อยดีนัก
"คุณสือ ไม่รู้ว่าผู้อำนวยการยวี๋ได้ยินข่าวจากไหน บอกว่าประธานตายแล้ว ตอนนี้ข้างนอกวุ่นวายอย่างมาก และผู้อำนวยการยวี๋ยังยุยงให้คณะกรรมการเลือกประธานคนใหม่"
สือฮว่ารีบเปิดข่าวดู พบว่ามีรายงานข่าวการเสียชีวิตของฮ่อฉวนสืออยู่จริง
"ให้คนในแผนกกฎหมายไปสืบสวนให้พวกเขารับผิดชอบ พรุ่งนี้ฉันจะไปตี้เซิ่ง"
คนในคณะกรรมการนั้นเป็นพวกชอบเนียน แม้ว่าหนานสือจะได้รับการสนับสนุนจากฮ่อฉวนสือ แต่ก็ไม่สามารถแสดงหลักฐานได้มากนัก และตอนนี้ฮ่อฉวนสือนั้นไม่รู้ว่าเป็นตายร้ายดียังไง ทุกคนต่างคิดว่าเขากำลังล้อเล่น บอกกับคนพวกนั้นที่ได้รับการยุยงจากคนอื่นและกำลังตั้งหน้าตั้งตารอชิงตำแหน่งประธานกันหมด ซึ่งไม่มีใครเชื่อเขา
เมื่อฮ่อฉวนสืออยู่ พวกเขาคือกลุ่มทหารที่เชื่อฟัง แต่ถ้าฮ่อฉวนสือไม่มี ทุกคนก็อยากเป็นนายพล
เช้าวันรุ่งขึ้น สือฮว่าได้แจ้งเจียงหยิงก่อน พอดีกับช่วงนี้ที่คนในแผนกกฎหมายไม่มีอะไรทำ ดังนั้นจึงฟ้องสื่อที่ไร้ยางอายเหล่านั้นทีละคน!
เธอหยิบจดหมายโอนหุ้นที่ลงนามโดยฮ่อฉวนสือไว้ และตรงไปชั้นบนสุดของตี้เซิ่ง
คณะกรรมการบริหารกำลังอยู่การประชุม และผู้อำนวยการยวี๋กำลังพูดถึงแนวการเลือกตั้งอย่างกระตือรือร้น
ทุกคนปรบมือให้หน้าเขากันอย่างมากมาย
ยวี๋ห้าวนั้นหน้าแดง เขาไม่เคยฝันว่าตัวเองจะมีวันนี้
ฮ่อฉวนสือได้ตายอย่างกะทันหัน นี่เป็นรื่องที่มีความสุขที่สุดชัดๆ!
เขาไม่พอใจฮ่อฉวนสือตั้งแต่แรกแล้ว แต่ก็ไม่กล้าแสดงออกมา ตอนนี้อีกฝ่ายได้ตายไปแล้ว ซึ่งเป็นโอกาสที่ดีของเขา
ฮ่อฉวนสือไม่มีลูกและไม่มีใครสืบทอดทรัพย์สินในมือของเขา ตอนนี้ชายชราตระกูลฮ่อก็ไปต่างประเทศแล้ว หญิงชราที่เหลือก็ไม่มีอะไรต้องกลัว
ยิ่งไปกว่านั้นข้างนอกยังนินทาว่าฮ่อฉวนสือไม่ได้มาจากตระกูลฮ่อ และไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับตระกูลฮ่อเลย ดังนั้นตระกูลฮ่อจึงไม่มีสิทธิ์ที่จะสืบทอดทรัพย์สินของเขา ตามข้อตกลง หุ้นเหล่านี้ควรเป็นของบริษัท!
หลังจากยวี๋ห้าวพูดจบก็มองไปที่คนอื่นๆอย่างยิ้มแย้ม "ประธานฮ่อถือหุ้น 58% ของบริษัท ถ้าเขาอยู่ที่นี่ เขาจะต้องเป็นประธานของตี้เซิ่ง น่าเสียดายที่คนมีพรสวรรค์อย่างนี้ต้องจบชีวิตลงตั้งแต่อายุยังน้อย ไม่มีใครคาดคิดว่าเขาจะจากไปเร็วขนาดนี้ ประธานฮ่อไม่มีความสัมพันธ์ทางสายเลือดกับตระกูลฮ่อ ไม่มีใครในตระกูลฮ่อสามารถสืบทอดทรัพย์สินของเขาได้ และเขาก็ไม่มีบุตร ตามระเบียบเดิมของเรา ทรัพย์สินนี้ควรจะเป็นของบริษัท"
กรรมการคนอื่นๆไม่กล้าเห็นด้วยในทันที แม้ว่าทุกคนจะรู้สึกว่าคำพูดของยวี๋ห้ามจะมีเหตุมีผลก็ตาม
"ปั้ง!"
ฮ่อฉินฉินเปิดประตูออกและเดินเข้ามาช้าๆ "ตี้เซิ่งเป็นบริษัทที่พี่ชายของฉันสร้างขึ้นด้วยน้ำพักน้ำแรงของเขา แล้วทำไมต้องปล่อยให้มันเป็นของพวกคุณ!"
หลังจากที่ฮ่อฉินฉินได้ยินข่าว และไม่สามารถอยู่นิ่งได้และรีบมาที่ตี้เซิ่งทันที
ตอนนี้ไม่รู้ว่าพี่ชายของเธอเป็นยังไง คนกลุ่มนี้กำลังกำลังคิดที่จะแบ่งทรัพย์สินของเขาไป หลอกลวงกันเกินไปแล้ว!
ทุกคนมองไปที่ฮ่อฉินฉินด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ "ไม่รู้ว่าคุณหนูฮ่อมากล่าวหาเราในฐานะอะไร นี่เป็นข้อบังคับของบริษัท กฎระเบียบนี้ไม่เพียงแต่จำกัดประธานฮ่อเท่านั้น แต่ยังจำกัดพวกเราทุกคน ประธานฮ่อจากไปอย่างกะทันหัน ไม่ได้ทิ้งแม้แต่จดหมายลาตาย เราได้แต่ทำได้ตามกฎเท่านั้น"
ฮ่อฉินฉินรู้สึกขาดความมั่นใจเล็กน้อย เพราะเธอรู้อยู่แล้วว่าพี่ชายของเธอเป็นเด็กที่อุ้มกลับมาจากข้างนอก ซึ่งไม่ใช่ทายาทของตระกูลฮ่อและไม่มีใครรู้ตัวตนที่แท้จริงของเขาว่าเป็นใคร
หลายวันมานี้ตาของเธอบวมจากการร้องไห้ แต่ก็ไร้ประโยชน์
คณะกรรมการมีการถ่ายทอดสด และตอนนี้ฮ่อฉินฉินก็บุกเข้ามา แม้แต่ผู้ชมที่อยู่หน้าจอก็เริ่มให้ความสนใจกับเธอ
"ใครบอกว่าพี่ไม่ใช่คนในตระกูลฮ่อ!!!"
ไม่รู้ว่าใครเป็นคนปล่อยข่าวนี้ และตอนนี้ทุกคนต่างจับตากับประเด็นนี้ไม่ปล่อย
"นี่คือการทดสอบความสัมพันธ์ของประธานฮ่อและตระกูลฮ่อ มันพิสูจน์ว่าประธานฮ่อและตระกูลฮ่อไม่มีความสัมพันธ์ คุณหนูฮ่อ คุณก็เห็นชัดแล้ววว่า ตี้เซิ่งไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับตระกูลฮ่อของคุณ"
ไม่ต้องพูดถึงผู้ชมที่อยู่หน้าจอ แม้แต่ผู้คนในคณะกรรมการก็ต่างตกตะลึง ไม่คาดคิดว่าให้ยวี๋ห้าวจะยกความสัมพันธ์พ่อลูกนี้ออกมา!
นี่เป็นข้อพิสูจน์ที่รัดกุม!
ฮ่อฉินฉิน มองไปที่เอกสารพิสูจน์ความเป็นพ่อลูกนั้น สายตานั้นมั่วไปชั่วขณะ ใครเป็นคนแอบทำการทดสอบความเป็นพ่อลูกกับพี่ชายของเขากันแน่ ?
เธอกัดริมฝีปากและมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้าที่อยากอั้มอึ้ง และรู้สึกแค่ว่าเป็นทุกข์เท่านั้น
"คุณหนูฮ่อ คุณควรจะออกไปที่นี่ดีกว่า คณะกรรมการจะถ่ายทอดกระบวนการทั้งหมด อย่าให้ทุกคนคิดว่าตระกูลฮ่อของคุณหละหลวมเลย แม้ว่าการประชุมดังกล่าวก็กล้าจะบุกเข้ามา"
ฮ่อฉินฉินอ้าปาก กลับไม่สามารถโต้กลับได้เลยแม้แต่คำเดียว ไม่ว่าเธอจะพูดอะไร การทดสอบความเป็นพ่อลูกฉบับก็สามารถปิดกั้นทุกอย่างที่เธอพูดได้
ผู้ชมที่อยู่หน้าจอนั้นเริ่มพูดซุบซิบ
"ได้ยินมาว่าฮ่อฉินฉินเป็นหญิงคุณหนูที่หยิ่งผยอง ครั้งนี้ยังมาเพื่อทำลายการประชุมของคณะกรรมการบริหารในตี้เซิ่ง คงจะไม่ใช้ว่าอยากจะคว้าโอกาสที่ครอบครองทรัพย์สินเล็กๆน้อยๆหรอกนะ?"
"เรื่องนี้ใครจะไปรู้ล่ะ ยังไงสิ่งที่ฮ่อฉวนสือทิ้งไว้นั้นก็ช่างทำให้คนอิจฉาจริงๆ"
"เธอก็ไร้ยางอายเกินไปแล้วมั่ง โชคดีที่มีการทดสอบความเป็นพ่อลูกนั่น ไม่เช่นนั้นตระกูลฮ่อก็คงจะได้เปรียบอย่างมาก"
ใบหน้าของฮ่อฉินฉินนั้นซีดลง ร่างกายนั้นไร้เรี่ยวแรง เธอไม่คิดเลยว่าคนอื่นเขานั้นจะเตรียมใบทดสอบความเป็นพ่อลูกมาพร้อมไว้แล้ว การมาของเธอนั้นกลายเป็นเรื่องตลกไปเลย
ยวี๋ห้าวมองดูเธออย่างเย้ยหยัน กวักมือและกำลังจะให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ประตูพาคนออกไป
แต่ในขณะที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเพิ่มขยับตัว ก็เห็นผู้หญิงอีกคนหนึ่งเดินเข้ามาอยู่ไม่ไกล
เธอแต่งกายด้วยชุดสูทที่เรียบร้อย ราวกับว่าเธอจะไม่หายใจในขณะเดิน ซึ่งออร่านั่นทำให้คนกลัว
สือฮว่าปรากฏตัวต่อหน้าทุกคนและเดินตรงไปยังที่นั่งประจำของฮ่อฉวนสือ แต่ในช่วงเวลาดังกล่าวนั้นไม่มีใครหยุดเขาเลย
จนกระทั่งเธอนั่งลง ทุกคนถึงดูเหมือนจะกลับมามีสติอีกครั้ง ใบหน้าของทุกคนนั้นมืดมนและยวี๋ห้าวก็ยิ่งกังวลขึ้นไปอีก
"สือฮว่า เธอเป็นอะไร?! เธอรู้ไหมว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่?"
ทันทีที่ยวี๋ห้าวพูด คนอื่นๆในที่ประชุมก็เริ่มพูด
"อย่าคิดว่าเธอมีความสัมพันธ์เกินเลยกับประธานก็สามารถมาพาลที่นี่ได้"
"รู้จุดยืนของตัวเองด้วย นี่ไม่ใช่ที่ที่เธอควรจะอยู่"
"มันเป็นแค่สัตว์เลี้ยงที่ไม่สามารถอยู่บนโต๊ะได้ อย่ามองว่าตัวเองสำคัญไปหน่อยเลย"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้