นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 332

แต่ยิ่งเขาปกปิดมันมากเท่าไหร่ เธอก็ยิ่งรู้สึกว่ามีบางสิ่งที่มองไม่เห็นอยู่ตรงกลาง

ฮ่อฉวนสือ แค่อยากจะประชดประชันเธอสักสองสามคำ แต่คราวนี้ผู้หญิงคนนี้กลับกลายเป็นคนเจ้าเล่ห์มาก เมื่อเขาอ้าปากเธอก็ยกเท้าขึ้น ผลักเขาไปที่รถ เกี่ยวคอเขา และจูบเขาอย่างแรง

ฮ่อฉวนสือหันหน้าออก พยายามหลีกเลี่ยงการจูบ แต่สือฮว่าไม่เปิดโอกาสให้เขา และเขาได้เริ่มปลดปุ่มเขาแล้ว

การหายใจของ ฮ่อฉวนสือ เริ่มหนักขึ้น ถึงแม้ว่า สือฮว่า จะกระตือรือร้นมาก่อน แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาเริ่มสร้างความสับสนให้เขาบนถนนสายหลัก

สือฮว่าได้ใช้แผนนี้เพื่อแก้ตัว ถ้าให้เขารุ้สึกรำคัญ แต่เขากลับก็ชอบแผนนี้

เขาพลิกตัวและผลักเธอกลับ

สือฮว่าเสียความได้เปรียบ แต่เขายังคงเอามือไปเกาะเสื้อผ้าของเขา ลูบทุกจังหวะ

อาจเป็นเพราะเพิ่งระบุได้ว่า่อหมิงเป็นของปลอม ปลายนิ้วของเธอสั่นเมื่อเธอสัมผัสร่างกายของฮ่อฉวนสือ

ในตอนที่ฮ่อหมิงกลายเป็นคนโง่ เธอก็กระตือรือร้นมากเช่นกัน

สัมผัสของพวกเขาเหมือนกันทุกประการ

เธอก้มศีรษะลง ดวงตาของเธอลึก

เมื่อริ่มคิดถึงบางเรื่อง คุณก็จะตกอยู่ในสถานการณ์ที่ไม่สามารถย้อนกลับได้

ตัวอย่างเช่น ฮ่อฉวนสือ และฮ่อหมิง ไม่เคยปรากฏตัวร่วมกัน พวกเขาเคยปรากฏตัวครั้งเดียว แต่ครั้งนั้นเธอได้ริเริ่มที่ไปนั้งบนตักของเขา รู้สึกได้ว่านั้นไม่ใช่ฮ่อหมิงคนจริง

มันเป็นความจริงที่ฮ่อหมิงไม่ได้ขับไล่เธอให้เข้าใกล้ตั้งแต่ครั้งแรกที่พบเธอ

ทุกครั้งที่พบกัน เขาจะล่วงละเมิดเธอ และเขาบอกว่าเขาคุ้นเคยกับร่างกายของเธอ

ยิ่งคุณคิดเกี่ยวกับมัน ใบหน้าของ Shihua ที่น่าเกลียดก็ยิ่งมากขึ้นเท่านั้น

แต่ถ้าการเดาที่ไร้สาระนี้เป็นความจริง ฮ่อฉวนสือจะไม่ปิดบังเธอ นับประสาทำร้ายเธอ

เมื่อตอนที่อยู่ในสวนจื่อฮ่อหมิงไดด้ทำเรื่องร้ายๆกับเธออย่างมากซึ่งทำให้เธอต้องการที่จะตายพร้อมกับอีกฝ่ายหนึ่ง

หากฮ่อหมิงคือ ฮ่อฉวนสือ ด้วยทัศนคติของ ฮ่อฉวนสือ ต่อเธอ เขาจะไม่เต็มใจทำร้ายเธอเลย

สือฮว่าพบว่าเธอตกอยู่ในทางตัน เธอต้องการสอบสวน แต่เธอรู้สึกเหมือนกำลังขับไล่สิ่งที่เธอเดานี้

แม้จะมีโอกาสแค่พันในหนึ่งเปอร์เซ็นต์ แต่เธอก็ทนไม่ได้

ยิ่งไปกว่านั้น ยังมีปัญหากับความจำของเธอ เกิดอะไรขึ้นกับส่วนที่เธอลืมไป?

ในความฝัน เธอถูกผู้ชายทรมาน ถ้าผู้ชายคนนี้เปลี่ยนหน้าและกลายเป็นสามีของเธอ และทำทุกอย่างที่ทำได้เพื่อเอาชนะใจเธออย่างจริงใจ เธอจะจัดการกับมันอย่างไร?

แค่คิดก็รู้สึกหนาวสั่นจนควบคุมไม่ได้

ใบหน้าของเธอดูน่าเกลียดและฟันของเธอกัดริมฝีปากของเขาจนมองเห็นเลือด

อดีตของเธอและฮ่อหมิงต้องจบไม่ดีแน่ ไม่เช่นนั้น เธอคงไม่หนี จากคำพูดของตันเวย เธอรู้ว่าอดีตของเธอกับฮ่อหมิงจะต้องมืดมนและทรมานมาก

จู่ๆ สือฮว่าก็ถูกแทงเข้าที่ใจของเธอ เธอจำสิ่งที่ตันเวย พูดได้ว่า เธอเคยขอให้เธอช่วยสืบสวน ฮ่อฉวนสือ

ถ้าคนที่มีปัญหากับเธอคือฮ่อหมิง ทำไมเธอถึงสอบสวนฮ่อฉวนสือ?

เธอค้นพบบางสิ่งบางอย่างในเวลานั้นหรือไม่?

สือฮว่ารู้สึกเพียงว่าเลือดของเธอเย็นเธอจ้องไปที่ใบหน้านี้ด้วยความงุนงงและเอาแขนโอบรอบคอเขาแน่น

ฮ่อฉวนสือรู้สึกตัวสั่นและกอดเธออย่างรวดเร็ว "เกิดอะไรขึ้น ไม่สบายเหรอ?"

สือฮว่าไม่สามารถควบคุมการสั่นของร่างกายของเขาได้ และแม้แต่ริมฝีปากของเขาก็สั่นสะท้าน "มันหนาวไปหน่อย"

ฮ่อฉวนสือ ถอดสูทออกแล้ววางบนไหล่ของเธอ

เขาเปิดประตูรถที่ด้านข้างและไม่ได้ถามว่าเมื่อกี้เป็นอะไร แต่เขายัดเธอเข้าไปในรถแทน

ทันทีที่ประตูปิด เขาก็ขึ้นเบลย

ริมฝีปากของสือฮว่า ถูกเขาพันกันอย่างรุนแรง และมือของเขาถูกเขาหักกลับ

เธอคุ้นเคยกับท่านี้และใบหน้าของเธอก็เปลี่ยนเป็นสีแดงทันที

เพราะเธอกำลังเผชิญหน้ากับเขา เธอจึงไม่สามารถมองเห็นใบหน้าของฮ่อฉวนสือ ได้ในขณะนี้

ซับซ้อน หงุดหงิด และสิ้นหวัง

เขากอดเธอจากด้านหลัง จูบเธออย่างใกล้ชิด แล้วก็ทำสำเร็จอย่างง่ายดาย

สือฮว่าพ่นเสียงอู้อี้ อับอายเล็กน้อยและมันส์เล็กน้อย

รถเริ่มแกว่ง เธอไม่รู้ว่าทำไมจู่ๆ ชายคนนั้นถึงมีอารมณ์มากนัก ดูเหมือนตอนนี้เขาจะไม่ได้โกรธอะไรกับเรื่องนี้เลย และตอนนี้เขาก็อ่อนโยนกับเธอมาก

เขาฝังศีรษะไว้ระหว่างคอของเธอและเรียกชื่อเธอด้วยเสียงแหบแห้ง

จิตใจของ สือฮว่า ดูเหมือนจะถูกแทงโดยบางสิ่งบางอย่างและในขณะที่เขาอยู่ในสภาวะสับสน เขาได้กล่าวถึงเรื่องนี้เป็นครั้งแรกในตอนนี้ว่า "คุณไม่โกรธแล้วเหรอ คุณไม่โกรธแล้ว คุณไม่สามารถชำระบัญชีได้หลังเสรฺจสิ้นนะ"

ฮ่อฉวนสือ เห็นความคิดของเธอ ดวงตาของเขาดูซับซ้อน แต่เขากลับยิ้มเบา ๆ แทน "ร้าย"

สือฮว่าเลิกคิ้วอย่างมีชัย ใบหน้าที่บอบบางของเธอแดงก่ำ "คุณสัญญากับฉันก่อน เดี๋ยวหลังจากเสร็จคุณห้ามหาเรื่องอีก"

ฮ่อฉวนสือ ปล่อยมือและกอดเธอแน่น "หลังจากที่คุณออกไปตอนนั้น ฉันฝัน ฮว่าเอ๋อร์ แม้คุณทำผิดพลาดครั้งใหญ่ ฉันก็จะไม่โทษคุณ"

"คณฝันว่าอะไร"

สือฮว่า ถามด้วยความสงสัยและมองเข้าไปในดวงตาของเขา

ฮ่อฉวนสือปิดตาของเธอและยื่นมือออกไปเพื่อคล้องผมที่ผูกไว้กับศีรษะของเธอ ผมยาวของเธอก็ไหลออกมาทันที

สือฮว่าถูกเขาปิดตาทันที และดวงตาของเขาก็มืดลงทันที

ฮ่อฉวนสือจ้องมองเธออย่างซับซ้อน นัยน์ตาสีแดงเข้มพลันพล่าน และในที่สุดก็เงียบไป "ฝันว่าฝันนั้นทั้งสวยงาม มืดมน แสนหวาน และเจ็บปวด"

สือฮว่าอยากรู้อยากเห็นมากขึ้น และอยากจะหักมือของเขา แต่เขาจับตาเธอแน่น

เธอต้องประนีประนอมและขนตาของเธอกระพริบและมีอาการคันปรากฏขึ้นในฝ่ามือของเขา "สามี ความฝันนี้คืออะไร บอกฉันที"

หัวใจของ ฮ่อฉวนสือสั่นอย่างรุนแรง "นี่คือความลับของฉัน"

พูดจบเขาก็ปล่อยมือ และจูบอย่างรุนแรงอีกครั้ง

สือฮว่าตะลึงกับเขามากจนไม่กังวลกับมันอีกต่อไป

ทุกอย่างจบลงแล้ว เป็นเวลาสิบโมงแล้ว และสือฮว่าก็หลับไปในอ้อมแขนของเขา

ฮ่อฉวนสือ เปิดหน้าต่างเพื่อให้อากาศบริสุทธิ์เข้ามาจากนอกหน้าต่าง

เสื้อผ้าของสือฮว่าถูกห่อด้วยเสื้อผ้าของเขา ใบหน้าของเธอมีเหงื่อออก และเธอก็หลับลึก

ฮ่อฉวนสือ จับหัวของเขาและจ้องไปที่ฉากถนนข้างนอกด้วยความงุนงง

มีการสัมผัสของนิ้วของเขา และเขาก็บีบแก้มของสือฮว่าครั้งแล้วครั้งเล่า ราวกับว่าเขากำลังล้อเลียนแมว

ไม่มีใครรู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ และรอยยิ้มก็ถูกดึงออกมาจากมุมปากของเขา เหมือนกับความสุข แต่ก็เจ็บปวดด้วยรสชาติที่หลากหลาย

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ก้มศีรษะลงและลูบแก้มของ สือฮว่า ปักผมของเธอไว้ข้างหลังใบหูของเขา

สือฮว่าบ่นอะไรบางอย่างและตบหน้าของเขาออกไป คิ้วของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจ

ฮ่อฉวนสือ จับมือเธอแล้ววางลงบนริมฝีปากของเขาเพื่อจูบ

คนขับอยู่ข้างนอกอย่างหนาวๆมานานแล้ว เมื่อเห็นว่าอารมณ์เขาดี เขาจึงก้าวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว "ท่านประธาน เราจะกลับกันยังครับ"

ฮ่อฉวนสือ เอนหลัง ใบหน้าของเขาซ่อนอยู่ในเงา "อืม ไปกันเถอะ"

ตะกี้ที่สือฮว่าเข้ามา คนขับก็ลงจากรถด้วยการขยิบตาและเห็นรถแกว่งไปมา และกลายเป็นผู้คุ้มกันด้วยความขยันในทันที

เมื่อได้ยินคำสั่งของฮ่อฉวนสือ เขาก็รีบขึ้นที่นั่งคนขับทันที