นายฮ่อ คุณคือความลับที่ฉันบอกไม่ได้ นิยาย บท 53

เธอทรุดตัวลงอย่างเงียบๆ แม้ว่าเธอจะนั่งนิ่งอยู่บนเตียง แต่หัวใจของเธอกลับยุ่งเหยิง

เธอกำหมัดแน่นจนเล็บของเธอก็ฝังลึกลงไปในเนื้อ แต่เธอไม่กล้าแสดงให้เห็นเพราะท่านหญิงยังอยู่ที่นี่

หลิวจิงซูสีหน้าดูไม่ดี แต่ตอนนี้คนก็ถูกเอาตัวไปแล้ว เธอจะไปแย่งกลับมาได้ยังไง เธอรูกจักหลายชายเธอดี เรื่องที่เขาตัดสินใจแล้วก็จะไม่มีใครมาเปลี่ยนได้ ถึงจะเป็นผู้อาวุโสก็ตาม

สิ่งที่เธอคาดหวังได้ตอนนี้คือผู้หญิงคนนั้นจะเข้ากันไม่ได้ แบบนั้น ไตนั่นก็จะเป็นของเสี่ยวหม่าน

"เสี่ยวหม่าน อย่าเพิ่งท้อนะจ๊ะ บางทีอาจจะเข้ากันไม่ได้ก็ได้นะ ฉันจะช่วยเธอเอง"

หลินเสี่ยวหม่านยิ้มรอยยิ้มจางๆออกมา มันเย็นชา ร่างกายของเธอก็เย็นขึ้นเรื่อยๆ และเธอรู้สึกว่าเธอจะไม่สามารถกลั้นมันได้อีก

"คุณท่านคะ นี่มันก็ดึกแล้ว กลับไปพักผ่อนเถอะค่ะ หนูก็อยากนอนแล้วด้วย"

หลิวจิงซูพยักหน้าและพูดคำปลอบเธออีกหน่อยก่อนจะจากไป

ประมาณสิบนาทีหลังจากที่เธอจากไป หลินเสี่ยวหม่านก็ลุกขึ้นจากเตียง ใช้หมอนฟาดเข้าที่เตียงอย่างบ้าคลั่ง

เธอเหมือนคนบ้า บ้าจนถึงที่สุด

ข้าวของทั้งหมดในห้องถูกเธอกวาดลงกับพื้น เศษเครื่องลายครามก็กระจัดกระจายไปทั่ว

หลังจากระบายไปครึ่งชั่วโมง เธอก็หยุดสั่น โค้งงอริมฝีปากของเธออย่างเย็นชา "สือฮว่า..."

ถ้าไม่รีบจัดการยัยนั่น! เธออยู่ไม่สุขแน่!

ตีสาม มีข่าวมาจากโรงพยาบาลมาว่าการจับคู่สำเร็จซึ่งหมายความว่าไตของผู้หญิงคนนั้นจะเป็นของยายสือฮว่า

เมื่อสือฮว่าทราบข่าวเธอก็ลุกขึ้นยืนอย่างตื่นเต้น

เธอไม่ได้นอนและกำลังรอข่าวจากโรงพยาบาล ในที่สุดก็มีข่าวดี เธออยากขึ้นไปชั้นบนเพื่อขอบคุณฮ่อฉวนสือ แต่หลังจากดูเวลา เกรงว่าฮ่อฉวนสือคงจะกลับไปแล้ว

เธอทำได้เพียงแค่ระงับความตื่นเต้นและพูดคุยกับหมอทางโทรศัพท์

หลังจากกำหนดเวลาสำหรับการผ่าตัดในอีกสองสัปดาห์ เธอก็ผ่อนคลาย ความเหนื่อยล้าของเธอดูเหมือนจะหายไปทันที

แต่เธอก็รู้เช่นกันว่าเพราะเรื่องนี้ คงได้เป็นศัตรูกับท่านหญิง

ข่าวการจับคู่ที่ประสบความสำเร็จทำให้หลิวจิงซูเสียใจมาก เสี่ยวหม่านก็รอไตนั่นมาช่วยชีวิตนะ! ให้สือฮว่าไปได้ยังไง!

เช้าวันรุ่งขึ้น เธอมาที่เฉียนสุ่ยวานด้วยตัวเอง

สือฮว่าและฮ่อฉวนสือทั้งคู่ยังคงอยู่ที่บ้าน พวกเขาคิดจะออกไปที่บริษัท พอท่านหญิงมา พวกเขาก็ไปไหนไม่ได้

หลิวจิงซูนั่งอยู่บนโซฟา ใบหน้ามืดมนเหมือนก้นหม้อ

"ไตนั่นต้องให้ฉัน เรื่องนี้จะไม่มีการพูดถึงอีก"

สือฮว่าลดสายตาลง ท่าทีไม่ได้ถ่อมตัวหรือเอาแต่ใจ "ท่านหญิงคะ หนูให้ไม่ได้ค่ะ"

"สือฮว่า! ทั้งหมดที่เธอพึ่งพาได้คือความรักของหลานชายของฉันที่มีต่อเธอ ถ้าเธอไม่ได้แต่งเข้าตระกูลฮ่อ ยายเธอก็ตายไปนานแล้ว! เขาอยู่ได้นานขนาดนี้เธอก็น่าจะพอแล้วไม่ใช่หรือไงกัน!"

"คุณท่านค่ะ หนูอยากให้ยายมีชีวิตอยู่ต่อค่ะ"

"แล้วเธอจะปล่อยให้คนอื่นตายไปงั้นเหรอ? ทำไมเธอเลวขนาดนี้!"

เมื่อสือฮว่าได้ยินเธอพูดอย่างนั้น ดวงตาเธอก็สว่างวาบ "ท่านหญิงคะ ถ้าท่านเอาไตไป ยายหนูก็จะตายนะคะ คนอื่นรอดได้ ทำไมยายจะรอดบ้างไม่ได้ล่ะคะ? หนูไม่ยอมรับอะไรทั้งนั้น ถ้าหนูมันเลว งั้นท่านที่ปล่อยให้ยายหนูตายจะเรียกว่าอะไรคะ?"

คงเป็นเรื่องน่าขันที่มาพูดเรื่องศีลธรรมเพื่อประณามเธอ ผู้หญิงคนนี้ตอนแรกก็หามาเพื่อยายของเธอ แล้วทำไมคนที่จับตัวเธอไปมาหาว่าเธอเป็นคนเลวกัน?

หลิวจิงซูโกรธจนหายใจไม่ออก เธอรู้ว่าทักษะการพูดสือฮว่านั้นเก่ง ยังไงเธอก็เป็นมืออาชีพด้านกฎหมาย แต่เธอไม่คิดว่าอีกฝ่ายจะสามารถทำให้เธอพูดไม่ออก!

"สือฮว่า!!!"

เธอตะโกน ทันใดนั้นก็ได้ยินฮ่อฉวนสือพูด "เอาล่ะ"

คิ้วของฮ่อฉวนสือยังคงขมวดกัน รู้สึกหนวกหู

หลิวจิงซูสูดหายใจเข้าลึกๆ เมื่อกี่อีกนิดเธอก็ล้มพับไปแล้ว โชคดีที่คนรับใช้ยังคงตบหน้าอกของเธอเพื่อให้เธอสบายใจ

"คุณย่าครับ ย่าเอาชนะเธอไม่ได้หรอกครับ ทำไมต้องมาหาเรื่องโกรธด้วย"

ฮ่อฉวนสือลูบกระดุมแขนเสื้อเบาๆ สือฮว่าไม่เคยแพ้เวลาทะเลาะหรอก เพราะงั้นเขาเลยไม่จำเป็นต้องกังวลเลย

หลิวจิงซูนิ้วสั่น โชคดีที่เธอรักหลานชายคนนี้มาตลอดหลายปีที่ผ่านมาและได้เก็บความลับของเขา แต่ตอนนี้เพื่อผู้หญิงคนหนึ่

กลับทำเธอโกรธจนกลายเป็นแบบนี้!

"ได้ สือฮว่า คิดว่าฉวนสือช่วยเธอแล้วเธอจะมีสิทธิ์งั้นเหรอ รอฉันได้เลย เป็นหลานสะใภ้ตระกูลฮ่อไม่ง่ายอย่างนั้นหรอก!"

ทิ้งคำพูดรุนแรงแล้วหลิวจิงซูที่ได้คนข้างๆพยุงก็จากไป