องค์ชายวายร้ายอยากเป็นพ่อ นิยาย บท 208

ในเวลาอันรวดเร็วชายชุดดำสี่คนก็ใกล้มาถึงตัวฉีเฟยอวิ๋นแล้ว ฉีเฟยอวิ๋นเห็นชายสี่คนแยกกันออกมาจากกำแพง จากพื้นดิน ตามลำดับโดยแบ่งออกเป็นสองฝั่งและด้านหน้า

เห็นพวกเขามาแล้วฉีเฟยอวิ๋นจึงเก็บมีดและนำผงยามา

นางไม่กลัวพวกเขาเข้าใกล้ นางจะทำให้พวกเขารู้ว่าความตายไม่น่ากลัว ที่น่ากลัวคือตายทั้งเป็น

หากคนที่มาไม่ได้มากมายเช่นนั้น ฉีเฟยอวิ๋นก็สามารถจัดการได้

“ลงมือ” ชายผู้หนึ่งออกคำสั่งและโจมตีไปยังฉีเฟยอวิ๋นอย่างรวดเร็ว ฉีเฟยอวิ๋นเตรียมพร้อมไว้แล้ว คิดไม่ถึงว่าปรากฏคนขึ้นมาจากด้านหลังของนางอย่างรวดเร็วและมีจำนวนไม่น้อย คุ้มครองฉีเฟยอวิ๋นให้อยู่ด้านหลังคนเหล่านั้นเลยโดยตรง

มีคนประมาณเจ็ดแปดคนและพวกเขาดูไม่เหมือนคนในวัง ทุกคนสวมเสื้อผ้าสีดำและถือดาบยาวไว้ในมือ

ขณะที่ปรากฏตัวนั้นกระบี่อยู่บนพื้น ขณะที่เดินไปดาบก็ถูอยู่ที่พื้นแล้วยังเกิดประกายไฟขึ้น

ฉีเฟยอวิ๋นมองดูผู้คนที่อยู่เบื้องหน้านางเข้าสู่การต้อสู้กันอย่างรวดเร็ว และเห็นได้ชัดว่าผู้คนที่มานั้นไม่คาดคิดว่าจะมีคนมาช่วยฉีเฟยอวิ๋นเลยรู้สึกประหลาดใจอยู่ช่วงเวลาหนึ่ง

แต่พวกเขาไม่ได้ถอยกลับและพยายามสังหารฉีเฟยอวิ๋นอย่างเต็มกำลัง

ฉีเฟยอวิ๋นยืนอยู่ด้านหลังเตรียมพร้อมป้องกันตัวเองอยู่ตลอด สำหรับการต่อสู้อันโกลาหลเบื้องหน้านางเพียงแค่คอยสังเกตการณ์อยู่เท่านั้น

เงาของแสงประกายเกิดขึ้นจากดาบ ผู้มาลอบสังหารได้ส่งสัญญาณไฟเริ่มเรียกพรรคพวกของพวกเขา และพรรคพวกของพวกเขาก็ปรากฏตัวขึ้นอย่างรวดเร็วในไม่ช้า

่ฉีเฟยอวิ๋นประหลาดจใจยิ่งนัก อยู่ในวังเหตุใดถึงมีผู้คนจำนวนมากเช่นนี้เข้าๆออกๆโดยไม่มีผู้ใดสังเกตเห็น?

หรือว่าคนเหล่านี้เป็นคนในวังหลวงอยู่แล้ว?

ฝ่ายตรงข้ามมีคนมามากกว่ายี่สิบคน ภายใต้แสงจันทราพวกเขาขวางกั้นเส้นทางเดินของคนของฉีเฟยอวิ๋น ดูท่าทางแล้วหากสังหารฉีเฟยอวิ๋นไม่สำเร็จไม่มีทางหยุดเป็นแน่

คนชุดดำเจ็ดแปดคนเหล่านี้ผลักดันไปยังด้านข้างของฉีเฟยอวิ๋น และหนึ่งในนั้นกล่าวขึ้นว่า: “นำพระชายาไป”

“มีคนมาจากด้านหลังแล้ว” คนผู้หนึ่งกล่าวขึ้น

ผู้ที่เริ่มพูดหันกลับมามองแว๊บหนึ่งและแยกจากกันทันที สี่คนหน้าหลังเตรียมพร้อมตอบโต้กับศัตรู

ฉีเฟยอวิ๋นรู้ว่าคงจะโชคร้ายซะแล้ว

“ดูสิว่าเจ้าจะหนีไปที่ใด?” ผู้ที่พูดใกล้เข้ามาแล้ว และฉีเฟยอวิ๋นกล่าวว่า: “พวกเจ้าไปก่อน เป้าหมายของพวกเขาคือข้า”

“......” ไม่มีผู้ใดสนใจฉีเฟยอวิ่น ทั้งแปดคนนั้นคุ้มกันรอบๆฉีเฟยอวิ๋น

ฉีเฟยอวิ๋นถามว่า: "พวกเจ้าเป็นคนของผู้ใด?"

ไม่มีผู้ใดตอบรับ

ผู้ลอบสังหารโจมตีเข้ามาทันที คนทั้งสามคนฝ่าออกไป หนึ่งในนั้นแทนที่มายังตำแหน่งด้านข้างของฉีเฟนอวิ๋น เขาได้รับการฝึกฝนมาเป็นอย่างดีไม่มีทางจัดการไม่ราบรื่น

ฉีเฟยอวิ๋นมองดูพวกเขาทั้งหลายรวดเร็วกว่าสหายร่วมรบของนางซะอีก พวกเขาเป็นผู้ใดกันนะ?

เนื่องจากคนน้อย คนน้อยจึงต้านกำลังมากไม่อยู่ หนึ่งในนั้นล้มลงแล้วถูกฟันไปหนึ่งดาบ ฉีเฟยอวิ๋นกำลังจะเข้าไปคนข้างกายก็คว้าข้อมือของฉีเฟยอวิ๋น: "พระชายาอย่าได้ร้อนพระทัย"

ฉีเฟยอวิ๋นไม่สามารถเคลื่อนไหวได้ มองดูคนอื่นๆซึ่งไม่ได้ถูกตีพ่ายแต่หากเป็นเช่นนี้ต่อไปไม่ช้าก็เร็วก็ย่อมพ่ายแพ้

กำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด คนจำนวนหนึ่งมาจากระยะไกล และคราวนี้คนเหล่านี้เคลื่อนไหวได้รวดเร็วยิ่งนัก

คนชุดดำหลายสิบคนหยุดลงกะทันหัน

พวกเขายังคงถือดาบเอาไว้อยู่

ผู้ที่คุ้มครองฉีเฟยอวิ๋นกล่าวว่า: "คุ้มครองพระชายา"

ทุกคนถอยหลังไปยังข้างฉีเฟยอวิ๋นและคุ้มครองฉีเฟยอวิ๋นไว้ตรงกลาง

แต่คนฝ่ายตรงข้ามมองหน้ากันและพุ่งเข้ามาในทันที

ฉีเฟยอวิ๋นตกใจแทบตาย คนมากมายเช่นนี้มันช่างน่ากลัวเกินไปแล้ว

ถึงแม้ว่าฉีเฟยอวิ๋นมักจะเข้าไปอยู่ในสถานการณ์ของศัตรู แต่ก็ไม่เคยเห็นสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน

เมื่อเห็นคนพุ่งเข้ามาก็ต่อสู้กันขึ้นกับคนเหล่านั้น และคนเหล่านั้นก็ฆ่าคนอย่างมากมาย ยกมือขึ้นแล้วลงดาบเลย ลงมือได้อย่างรวดเร็วและดุดัน

ฉีเฟยอวิ๋นมองดูผู้คนรอบตัวเขา: “พวกเจ้ารู้จักหรือไม่?”

“ไม่รู้จักพะย่ะค่ะ ไม่ใช่คนของเรา”

ผู้ที่นำทางฉีเฟยอวิ๋นตอบแล้วเฉยเฟยอวิ๋นกล่าวว่า: "ไม่สังหารพวกเราก็พอ"

หลังจากกล่าวแล้วฉีเฟยอวิ๋นก็สะบัดมือแล้วเดินไปเบื้องหน้าของผู้บาดเจ็บ หยิบเม็ดยาออกมาแล้วยัดเข้าไปในปากของฝ่ายตรงข้าม ฝ่ายตรงข้ามใส่หน้ากาก ฉีเฟยอวิ๋นเปิดออกแล้วยัดเข้าไปเลย ฝ่ายตรงข้ามนิ่งอึ้งอยู่เป็นเวลานาน

ฉีเฟยอวิ๋นฉีกแขนเสื้อของฝ่ายตรงข้ามออกแล้วพันผ้าพันแผลเอาไว้