องค์ชายวายร้ายอยากเป็นพ่อ นิยาย บท 260
“กราบทูลเสด็จแม่ ด้วยความพยายามอย่างไม่ย่อท้อของลูกในเดือนที่ผ่านมา ในไม่ช้าเสด็จแม่จะได้เป็นเสด็จย่าอีกแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
พระพันปีชะงักงันและเงยหน้ามองหนานกงเย่ “เจ้าพยายามอย่างไม่ย่อท้ออะไรยังไง?”
“ก็แค่พยายามทุกวันพ่ะย่ะค่ะ” หนานกงเย่พูดได้เต็มปาก ไห่กงกงเหลือบมองเขาอย่างระมัดระวัง
พระพันปีตรัสถามว่า “หมอตรวจแล้วรึ”
“ตรวจแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“ตรวจนานแล้วหรือ”
“จำไม่ได้ว่าวันไหน แต่ผ่านมาระยะหนึ่งแล้วพ่ะย่ะค่ะ”
“เจ้าช่างมีความพยายามมาก นอนที่จวนอ๋องเย่มาหนึ่งเดือน หนึ่งเดือนนั้นเจ้ามิได้ว่างเลย ทั้งยังไม่รู้จักละอาย ยังมีหน้ามาบอกอีก ข้าละอายแทนเจ้านัก!”
“เพื่อที่จะได้สืบทอดสายโลหิตต่อไป ลูกจำเป็นจะต้องขยันให้มาก โชคดีที่สวรรค์ไม่ทำให้ผู้ที่มุ่งมั่นต้องผิดหวัง ในที่สุดก็มีจนได้”
แว่นของไห่กงกงตกลงจากมาจมูก ช่างไม่ละอายเสียเลย!
“เหตุใดเจ้าจึงกระตือรือร้นเช่นนี้ จะมาพูดว่ามีแล้ว เมื่อก่อนไม่มีหรืออย่างไร”
“เมื่อก่อนไม่มีจริงๆ พ่ะย่ะค่ะ”
สองแม่ลูกตอบรับกันไปมา พระพันปียังไม่ค่อยเชื่อนัก พระองค์เหลือบมองไห่กงกง “ไปตามหมอหลวงหูมาตรวจดู”
“พ่ะย่ะค่ะ”
ไห่กงกงพาหมอหลวงหูไปที่จวนอ๋องเย่ ในขณะที่พระมเหสีหวาก็ออกมาจากพระตำหนักหวาหยาง
อ๋องตวนตามไปที่ตำหนักเฉาเฟิ่งด้วย เมื่อพบกับพระพันปี พระมเหสีหวาจึงแสดงความเคารพและตรัสว่า “เสด็จพี่ เหยี่ยนเอ๋อร์มีลูกแล้วเพคะ”
พระพันปีไม่แปลกพระทัยเลย ตอนที่เห็นอ๋องเย่พระองค์ก็พอจะเดาอะไรได้บ้าง เขาก็เพียงแค่มาก่อนเพื่อช่วงชิงศักดิ์ศรีให้สตรีของเขา
พระพันปีมองอ๋องเย่ด้วยสายพระเนตรที่มีความหมาย นับว่าเขามีมโนธรรมและมีความมุมานะเหมือนกัน
“ถ้าอ๋องตวนไม่พูด จะมีใครมาบอกกันก่อนหรือไม่” พระพันปีตรัสอย่างตรงไปตรงมา เพราะถึงอย่างไรพระองค์ก็เป็นพระพันปี ทุกเรื่องกดดันไปที่พระมเหสีหวา
ลืมเรื่องอื่นไปได้เลย สถานะที่มียังคงอยู่
พระมเหสีหวาย่อมเข้าใจความหมายนั้นและพระนางก็ไม่ได้โกรธ นี่คือความยินดีเป็นอย่างยิ่ง “ยินดีด้วยเพคะเสด็จพี่”
“ยินดีกับเจ้าด้วยเช่นกัน ในที่สุดก็สมใจหวัง และแล้วเมืองต้าเหลียงของข้าก็เริ่มเจริญรุ่งเรือง ที่พระตำหนักทั้งสองของฝ่าบาทกำลังมีครรภ์ อ๋องเย่อ๋องตวนก็มีข่าวดี ช่างน่ายินดียิ่งนัก”
“ใช่เพคะ!"
“นำพระประสงค์ของข้าไปแจ้ง ให้หมอหลวงไป๋ไปตรวจชีพจรให้พระสนมรองอวิ๋น”
พระพันปีตรัสสั่ง จากนั้นหมอหลวงไป๋จึงรีบออกจากวัง ในไม่ช้าก็กลับมาจากจวนกั๋วกงเพื่อกราบทูลพระองค์
เวลานี้หมอหลวงหูก็กลับมาถึงพระราชวังแล้วเช่นกัน เมื่อหมอหลวงทั้งสองนำข่าวดีมาแจ้ง พระพันปีจึงพระราชทานรางวัลให้คนละหนึ่งพันตำลึง ซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน
สำหรับที่ว่าฉีเฟยอวิ๋นตั้งครรภ์มานานแค่ไหนแล้ว หมอหลวงหูระบุแน่ชัดไม่ได้ เขาเพียงแต่รู้ว่าประมาณหนึ่งเดือนกว่าไม่เกินสองเดือนเท่านั้น
ทางด้านหมอหลวงไป๋ตรวจได้แน่ชัดว่าพระสนมรองอวิ๋นเพิ่งตั้งครรภ์ได้ไม่นาน ประมาณหนึ่งเดือนนิดๆ เท่านั้น
พระพันปีพอใจสิ่งนี้ ไม่ว่าจะกี่วันก็ถือว่ามีเหมือนกัน
หลังจากนั้นพระพันปีจึงพูดถึงเรื่องพระสนมเอกและพระสนมรองของอ๋องตวน โดยไม่สนใจสิ่งใด พระองค์รับสั่งไปว่าถ้าเด็กเกิด จวินฉูฉู่จะต้องสละตำแหน่งพระสนมเอก
อ๋องตวนคิดจะร้องขอความเมตตา แต่พระมเหสีหวาขวางเอาไว้ ดังนั้นเรื่องนี้จึงเป็นอันยกเลิก
หนานกงเย่ออกมาจากวังพร้อมกับอ๋องตวน จากนั้นคนของพระมเหสีหวาก็ออกมาจากวังทันที
อวิ๋นหลัวฉวนตกใจจนสะดุ้งเมื่อเห็นแม่นมเว่ย นางกำลังนอนอยู่บนเตียงในขณะที่ทุกคนในจวนกั๋วกงกำลังยุ่งกันมาก
“แม่นม” อวิ๋นหลัวฉวนลุกขึ้นนั่ง แม่นมเว่ยทำความเคารพฮูหยินกั๋วกงก่อนจะหันไปมองอวิ๋นหลัวฉวน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: องค์ชายวายร้ายอยากเป็นพ่อ