องค์ชายวายร้ายอยากเป็นพ่อ นิยาย บท 375

ท่านอ๋องตวนถลันเข้ามาในสวนดอกกล้วยไม้ เข้ามาถึงด้านในก็รีบคว้าตัวของฉีเฟยอวิ๋นทันที บนตัวนางในตอนนั้นมีเจ้าอีกาน้อยเกาะอยู่บนไหล่ เจ้าจิ้งจอกน้อยกอดติดอยู่บนขาของฉีเฟยอวิ๋น คนที่อยู่โดยรอบเตรียมจะพุ่งตัวเข้าไป แต่ก็ทำได้ยากยิ่ง เพราะถึงอย่างไรฉีเฟยอวิ๋นก็ไม่ได้อนุญาตให้พวกเขาลงมือเด็ดขาด

เจ้าอีกาน้อยจึงได้หันไปเตรียมจะเจาะเข้าดวงตา หากดวงตาของท่านอ๋องตวนบอด นางเองก็คงจะรับผิดชอบไม่ไหว

ฉีเฟยอวิ๋นเรียกเจ้าอีกาน้อย : “อย่าทำอะไรบุ่มบ่าม เขาเป็นพี่รองของท่านอ๋อง”

เจ้าอีกาน้อยเดิมทีไม่เข้าใจ หันหน้าไปมองฉีเฟยอวิ๋น

เจ้าจิ้งจอกน้อยมีสติปัญญายิ่งกว่า นางกลับคลอเคลียอยู่บนขาของฉีเฟยอวิ๋นอย่างว่าง่าย

ฉีเฟยอวิ๋นแสดงสีหน้าไม่เข้าใจ : “ท่านอ๋องตวนมาเยือนถึงจวนอ๋องเย่ของข้า ถลันเข้ามาถึงในเรือน นี่เป็นความผิดร้ายแรงนะเพคะ”

“ฉวนเอ๋อร์ละ? เจ้าพาตัวนางออกมาให้ข้าเดี๋ยวนี้ ข้าไม่อยากโต้เถียงกับเจ้า หากไม่เช่นนั้น วันนี้ข้าไม่ปล่อยเจ้าไว้แน่”

“แม้ว่าท่านอ๋องตวนจะบอกว่ามาหาพระชายาตวน แต่กระนั้นพระชายาตวนก็ไม่ได้อยู่ที่นี่หรอกเพคะ” ฉีเฟยอวิ๋นกล่าวด้วยน้ำเสียงราบเรียบ

“เจ้ากล้าบอกว่าฉวนเอ๋อร์ไม่ได้ถูกเจ้าพาตัวไปเช่นนั้นหรือ? เจ้าไปหาข้า เพื่อกันข้าออก แล้วให้คนของเจ้ามาพาตัวของฉวนเอ๋อร์ไป เป็นเช่นนี้ใช่หรือไม่?”

ฉีเฟยอวิ๋นถามกลับด้วยสีหน้าจริงจัง : “เช่นนั้นที่ท่านอ๋องตวนบอกว่าพระชายาตวนไม่ได้อยู่ในจวน ก็หลอกลวงสิเพคะ?”

“เจ้า....” ท่านอ๋องตวนหมดความอดทนจะกลายเป็นความโกรธ เขาโบกมือไปมา จนกระทั่งมีทหารกว่าสามสิบนายด้านหลังถลันเข้ามา เตรียมจับกุมฉีเฟยอวิ๋น

ฉีเฟยอวิ๋นถอยหลังหนึ่งก้าว อาอวี่ชักกระบี่ยาวและก้าวไปอยู่ด้านหน้า ขวางท่านอ๋องตวนและคนอื่น ๆ ไว้ : “ผู้ใดกล้าเข้ามา ที่นี่คือจวนอ๋องเย่ พวกเจ้าห้าวหาญทำร้ายพระชายา วันนี้คงไม่มีชีวิตรอดกลับไปเป็นแน่”

“จับตัว!”

ท่านอ๋องตวนตะโกนออกไปด้วยความโกรธ คนของเขาจึงพุ่งเข้าไปพร้อมกัน

คนในจวนอ๋องเย่จึงรีบบุกเข้ามาจากด้านนอก ฉีเฟยอวิ๋นกลับไม่ได้เป็นกังวลว่าตนเองจะได้รับบาดเจ็บ เพียงแต่จำนวนคนมากเกินไป นางกลัวจะกระทบต่อครรภ์

นางอยากหาที่หลบซ่อนตัวสักที่

ท่านอ๋องตวนเห็นจังหวะเหมาะสม จึงพุ่งตัวไปคว้าตัวของฉีเฟยอวิ๋นไว้ทันที

ในระหว่างที่ตกอยู่ในสถานการณ์วิกฤตินั้น อาอวี่ก็ได้ตะโกนอย่างเกรี้ยวกราด : “ท่านอ๋องตวน ท่านอ๋องรู้หรือไม่ว่าหากท่านทำร้ายพระชายา กระหม่อมจะไม่มีวันปล่อยท่าน”

ดวงตาคู่นั้นของฉีเฟยอวิ๋นเบิกกว้าง ในตอนที่คิดว่ากำลังจะถูกจับนั้น อีกากลุ่มหนึ่งก็ได้บินโฉบลงมาจากฟากฟ้า พริบตาเดียวก็โอบอุ้มฉีเฟยอวิ๋นไว้

ฉีเฟยอวิ๋นตะลึงงันไปชั่วขณะ : “ท่านอ๋องกลับมาแล้ว!”

ท่านอ๋องตวนตกใจเช่นกัน เจ้าแห่งอีกาได้พุ่งตัวลงมา ตรงไปด้านหน้าของท่านอ๋องตวน ฉีเฟยอวิ๋นได้ยินเสียงร้องเรียกของเจ้าแห่งอีกา จึงรู้ได้ในทันทีว่ามันต้องไม่ใช่เรื่องดี จึงได้ตะโกนออกไปว่า : “เจ้าแห่งอีกาห้ามทำร้ายมนุษย์”

หนานกงเหยี่ยนถอยหลังไปหลายก้าว พลางมองไปยังเจ้าแห่งอีกาที่พุ่งเข้ามา เมื่อได้ยินเสียงตะโกนนั้นปีกคู่นั้นก็เปลี่ยนทิศทางทันที

ท่านอ๋องตวนตกใจจนเหงื่อเย็นผุดพราย เขาไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะมีอีกาตัวใหญ่ถึงเพียงนี้ เห็นแล้วน่าหวาดกลัวยิ่งนัก

เหล่าอีกาที่เกาะอยู่บนร่างกายของฉีเฟยอวิ๋นต่างพากันสลายตัว เจ้าแห่งอีกากลับมาเกาะอยู่บนหัวไหล่ของฉีเฟยอวิ๋น กดตัวนางลง จนเกือบล้มลงไป

หลังจากที่ฉีเฟยอวิ๋นทรงตัวได้แล้วก็มองไปทางท่านอ๋องตวน ซึ่งในเวลานี้ท่านอ๋องตวนได้สติกลับมาและสงบสติอารมณ์ได้

เขาเคยชินกับเรื่องน่าเหลือเชื่อที่เกิดขึ้นกับฉีเฟยอวิ๋นแล้ว แม้ว่าวันนี้จะตื่นตกใจเมื่อเห็นอีกาปกป้องฉีเฟยอวิ๋น แต่หลังจากที่ตกใจแล้วท่านอ๋องตวนก็ยอมรับได้อย่างรวดเร็ว

“คิดไม่ถึงว่าเจ้าจะเข้าใจพวกวิชาอาคมด้วย” ท่านอ๋องตวนเดินเข้ามาใกล้ ฉีเฟยอวิ๋นจึงเข้าใจได้ในทันทีว่าท่านอ๋องตวนมีเจตนาจะทำสิ่งใด

ตอนนี้ท่านอ๋องตวนหมดปัญญาจะเข้าไปจับตัวนาง คงต้องหาเรื่องนาง หากนางไม่ร่วมมือ ก็จะต้องจับนางในฐานะคนมีวิชาอาคม หากนางเกิดปัญหา เกรงว่าเด็กในครรภ์ก็ต้องเกิดปัญหาด้วยเป็นแน่

ถึงแม้จะดูถูกฝีมือของท่านอ๋องตวนไปบ้าง แต่เพื่ออวิ๋นหลัวฉวนเขาจึงได้ทำเช่นนี้ ฉีเฟยอวิ๋นกลับเข้าใจได้

เพียงแต่เมื่อไม่เห็นหนานกงเย่ปรากฏตัว นางจึงแปลกใจไม่น้อย

ฉีเฟยอวิ๋นไม่สนใจท่านอ๋องตวนอีก นางหันกลับไปถามเจ้าแห่งอีกาว่า : “เจ้าแห่งอีกา ท่านอ๋องละ?”

“กากา....” เจ้าแห่งอีกาส่งเสียงร้องออกมาสองครั้ง ฉีเฟยอวิ๋นตะลึงไปชั่วขณะ

“เจ้าบอกว่าท่านอ๋องไม่ได้พาเจ้าไปด้วยเช่นนั้นหรือ ให้เจ้ามาคุ้มกันข้า?” ฉีเฟยอวิ๋นนึกถึงน้ำเสียงของหนานกงเย่ในคราวนั้น ก็พลันโกรธเคืองขึ้นมาทันใด

เขาไปตัวเปล่าเช่นนั้น ไม่พาสิ่งใดไปสักอย่าง หากเกิดเรื่องก็คงไม่มีใครได้ล่วงรู้

มนุษย์จะเร็วกว่าเจ้าอีกาได้อย่างไร

ยิ่งไปกว่านั้นพวกอีกาก็ส่งสัญญาณได้ เหมือนเจ้าเพื่อนตัวใหญ่อย่างเจ้าแห่งอีกา ที่สามารถบินออกไปได้ไกลกว่าพันลี้