องค์ชายวายร้ายอยากเป็นพ่อ นิยาย บท 428

มู่เหมียนสะพายกล่องยาไว้ที่ไหล่ "ท่านจะทำอย่างไร?"

ฉีเฟยอวิ๋นเหลือบมองมู่เหมียน "ทำอย่างไร?"

"เมื่อจัดการเรื่องที่นี่เสร็จเจ้าจะต้องกลับไป หรือเจ้าคิดอยากจะอยู่ที่นี่ต่อไป ยังว่าเจ้าอยากจะเกิดลูกที่นี่?"

มู่เหมียนทำสีหน้าไม่ถูก แต่ก็คิดถึงเรื่องอื่น

มูเหมียนเตือนฉีเฟยอวิ๋นจึงนึกขึ้นได้ นางไม่สามารถอยู่ที่นี่ไปตลอดได้

"ต้องกลับไปจริงๆ ด้วย แต่ยังต้องดูว่าท่านอ๋องจะจัดการที่นี่อย่างไร"

"ปกติดูแล้วท่านก็เก่งกาจ ยังต้องฟังเขาอีกหรือ" มู่เหมียนมองไปที่ฉีเฟยอวิ๋นอย่างดูถูก

ฉีเฟยอวิ๋นกลับไม่ได้สนใจ เพียงแค่ลูกเจ้าแห่งอีกาแล้วเดินกลับไป

มู่เหมียนยื่นมือออกไปอุ้มเจ้าแห่งอีกา "ให้ข้าอุ้มหน่อย ไปที่ข้า ข้ามีเนื้อให้กิน"

ฉีเฟยอวิ๋นรู้สึกเหนื่อยแล้ว จึงมอบเจ้าแห่งอีกาให้มู่เหมียนไป

เมื่อกลับมาถึงกระโจมก็ไม่เห็นหนานกงเย่ เมื่อถามก็ทราบว่าไปสอบสวนจวินอีเซี่ยวในคุก

เมื่อพูดถึงจวินอีเซี่ยว สองสามวันนี้ฉีเฟยอวิ๋นรู้บางอย่างเกี่ยวกับเขา เขาได้เปลี่ยนไปเป็นกบฏอย่างน่าเหลือเชื่อ แต่ทำไมยังไม่มีใครรู้ แต่เขาเป็นคนของจงชิน เรื่องนี้จึงเป็นที่สงสัย

แต่หนานกงเย่สอบสวนมาแล้วสามวัน สามวันนี้เขาปิดปากสนิท โดยไม่พูดอะไรออกมาเลย

จวินอีเต๋อและจวินอีไท่สารภาพว่า พวกเขาทั้งสองคนถูกพี่ชายนำตัวไปที่คุกของศัตรู เมื่อไปถึงตอนแรกก็ได้รับการต้อนรับอย่างดี แต่พวกเขาไม่ยอมคิดคดทรยศต่ออาณาจักร จึงถูกทุบตี และเป็นเพราะเหตุนี้ที่ทำให้พี่น้องมองหน้ากันไม่ติด ทั้งสองโกรธแค้นจวินอีเซี่ยวเข้ากระดูกดำ

จวินเจิ้งตงรู้เรื่องนี้เข้าและโกรธอย่างมาก และได้ทำการทุบตีจวินอีเซี่ยว แต่ถึงแม้ว่าจวินอีเซี่ยวจะเป็นกบฏและหักหลังอาณาจักร แต่กลับเป็นคนที่กระดูกแข็ง ถึงแม้จะถูกทุบตี เขาก็ไม่รู้สึกทุกข์ทรมานเลย

วันนี้ หนานกงเย่ก็ไปทำการสอบสวนจวินอีเซี่ยวอีกครั้ง

ฉีเฟยอวิ๋นไม่มีอะไรทำจึงได้ทำการตรวจสอบชีพจรให้ตัวเอง ลูกของเธอโตเร็วมาก สิ่งเดียวที่เธอสามารถยืนยันได้ในตอนนี้ก็คือในท้องของเธอตอนนี้ไม่ได้มีเพียงแค่หนึ่งคน นอกเหนือจากนั้นเธอไม่รู้

เธอพยายามตรวจสอบว่ามีกี่คน แต่สุดท้ายก็ไม่สามารถรู้ได้

ฉีเฟยอวิ๋นรู้สึกเป็นกังวล หากครั้งนี้มีหลายคน และการแพทย์ในสถานที่แห่งนี้ก็ไม่เจริญนัก ยากประสบกับการคลอดยาก เธอจะต้องตายอยู่ที่นี่

ฉีเฟยอวิ๋นลูบหน้าท้องและถามว่า "พวกเจ้ามีกี่คนกันแน่นะ ทำไมถึงไม่บอกแม่เลย แม่เป็นกังวลมากเลยรู้ไหม ท่านพ่อและท่านตาของพวกเจ้าข่มขู่ว่าจะเอาหัวไปชนเสาตลอดเวลา พูดจากลั่นแกล้งตลอดเวลา"

เด็กในท้องดูเหมือนจะรับรู้ในสิ่งที่ฉีเฟยอวิ๋นพูดไป จู่ๆ ก็ดิ้นขยับขึ้นมา

ฉีเฟยอวิ๋นรู้สึกปวดท้องเล็กน้อย เธอสูดหายใจลึก "พูดถึงพวกเจ้า พวกเจ้าก็ไม่มีความสุขเลยหรือ"

ท้องของเธอก็สงบลง ภายนอกกระโจมมีเสียงคนเดิน ฉีเฟยอวิ๋นคิดว่าเป็นมู่เหมียนจึงถามขึ้น "ใครน่ะ?"

"ข้าน้อยได้รับคำสั่งให้มาเชิญพระชายาไปที่ห้องลงทัณฑ์ขอรับ"

ห้องลงทัณฑ์เป็นห้องที่สอบสวนจวินอีเซี่ยว เรื่องนี้ฉีเฟยอวิ๋นรู้

ฉีเฟยอวิ๋นลุกขึ้นและเดินไปที่ประตูและเหลือบมองคนที่มารับเธอ เป็นองครักษ์ข้างกายหนานกงเย่ เธอจึงไม่ได้สงสัยและเดินตามไปที่ห้องลงทัณฑ์

ตรงหน้ายังมีรถม้ารออยู่ เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ไปที่ห้องลงทัณฑ์

"เจ้าเป็นใครกันแน่ ทำไมถึงปลอมตัวเข้ามาเป็นคนของข้า?" ฉีเฟยอวิ๋นหยุดและไม่คิดเดินต่อ