อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 100

"เฟิงหานชวน ฉันหนาว"

เธอรู้ว่าตัวเองเพิ่งจะเข้าใจผิดไป ดังนั้นเธอจึงไม่กล้าพูดอีกว่าเฟิงหานชวนมีแผนอื่น จึงพูดได้แค่ว่าเธอหนาวและต้องการห่มผ้าห่ม

น้ำเสียงที่อ่อนลงเนื่องจากความตึงเครียดทำให้เฟิงหานชวนควบคุมตัวเองได้ยากขึ้น

อย่างไรก็ตาม ความไว้วางใจที่เขาสร้างขึ้นมาให้กับเฉินฮวนฮวน เขาไม่สามารถทำลายด้วยมือของเขาเองได้ ดังนั้นเขาจึงต้องอดทนต่อแรงกระตุ้นและห่มผ้าห่มให้เธอ

เมื่อเฟิงหานชวนก้มลงไปเพื่อช่วยคลุมผ้าห่มให้เธอ เขาเลื่อนใบหน้าของเขามาตรงหน้าของเธอ เสียงทุ้มๆแฝงไปด้วยความอ่อนโยนเอ่ยขึ้นอีกครั้ง: "วางใจได้ เราแค่นอนบนเตียงเดียวกัน ผมไม่ได้มีแผนอย่างอื่นหรอก"

"อื้มๆ"เฉินฮวนฮวนตอบเสียงเบาและพยักหน้าเล็กน้อย แก้มของเธอเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

ในเวลานี้เฟิงหานชวนช่างดูอ่อนโยน อบอุ่นมาก และดูแลดีมาก นอกจากนี้เขาห่มผ้าห่มให้เธอโดยปราศจากความรู้สึกที่อยากจะล่วงเกินเหมือนแต่ก่อน

เมื่อมองไปยังท่าทางที่เหมือนนกตัวน้อยๆของเฉินฮวนฮวนแล้ว ในใจของเฟิงหานชวนก็รู้สึกมีความสุขมากขึ้นกว่าเดิม การเสียสละที่เขาทำเริ่มมีผลแล้ว

เขายื่นมือออกไปลูบหน้าผากของเธอสองครั้งแล้วพูดดด้วยน้ำเสียงทุ้มๆว่า: "ราตรีสวัสดิ์"

"ราตรีสวัสดิ์"เฉินฮวนฮวนเม้มริมฝีปากอย่างเขินอาย หัวใจของหญิงสาวดูเหมือนจะเริ่มเต้นแรงขึ้น

เฟิงหานชวนปล่อยเธอและนอนลงข้างๆ จู่ๆก็ดูเหมือนว่าเขาจะคิดอะไรบางอย่างออก จากนั้นเขาก็หันกลับมาทางเฉินฮวนฮวน

เฉินฮวนฮวนที่กำลังนอนอยู่ เธอหันหน้าไปบนเพดาน เธอตระหนักถึงการกระทำของเฟิงหานชวน เธอจึงตัดสินใจหันหน้าไปทางเขาและเธอก็ได้เห็นเฟิงหานชวนที่นอนอยู่ข้างๆกำลังมองมาที่เธออยู่

"ทะ ทำไมเหรอ?"เธอรู้สึกประหม่าเล็กน้อยเลยพูดติดอ่าง

ไม่ได้บอกว่าราตรีสวัสดิ์ไปแล้วเหรอ? ทำไมเฟิงหานชวนยังคงมองเธออยู่?

เฉินฮวนฮวนรู้สึกประหม่าจริงๆ นับได้ว่านี่เป็นครั้งแรกที่เธอนอนกับผู้ชายบนเตียงเดียวกัน?

ไม่สิ เธอปฏิเสธความคิดนี้ทันที

เห็นได้ชัดว่าเมื่อคืนนี้เธอเคยนอนเตียงเดียวกันกับเฟิงหานชวนไปแล้ว แต่เฟิงหานชวนแกล้งทำเป็นเฟิงเฉินเหยี่ยน แต่ตอนนั้นในห้องไม่ได้เปิดไฟ ดังนั้นเธอจึงไม่ได้รู้สึกประหม่าเหมือนในตอนนี้

ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่เธอนอนบนเตียงร่วมกับผู้ชายอย่างอย่างถูกต้องและเหมาะสม

"ฮวนฮวน แม้ว่าเราจะเป็นคู่ทดลองแต่งงานกัน แต่อย่างไรก็เป็นความสัมพันธ์แบบสามีและภรรยา คุณเรียกชื่อผมตลอด คิดว่ามันเหมาะแล้วเหรอ?"เฟิงหานชวนถามอย่างโน้มน้าวใจเพื่อให้เฉินฮวนฮวนเอาเรื่องนี้ไปคิดเอง

เฉินฮวนฮวนตกตะลึง เธอรู้ว่าเฟิงหานชวนนั้นพูดถูก แต่เธอ...

"ฉันไม่รู้ว่าจะเรียกคุณว่าอะไรดี"เธอตอบตามความจริง

"คุณสามารถเอาไปคิดๆดูก็ได้ ใช้ชื่อที่มีเพียงแค่เราสองคนเท่านั้นเรียกเท่านั้น"เฟิงหานชวนยิ้มเล็กน้อยที่มุมริมฝีปาก เขาจ้องไปที่ดวงตาของเฉินฮวนฮวนและเอ่ยเบา ๆ

เฉินฮวนฮวนเกาหัว สิ่งนี้ทำให้เธอตกตะลึงจริงๆ สิ่งที่เฟิงหานชวนต้องการจะสื่อคือให้เธอช่วยเขาคิดชื่อเรียกกันและกันใช่ไหม?

เธอไม่เคยใช้มันมาก่อน และเธอเองก็ไม่มีประสบการณ์ด้วย เมื่อก่อนตอนที่เธอคบกับเยี่ยจิ่งเฉิน เธอก็แค่เรียกชื่อของเยี่ยจิ่งเฉินหรืออาเฉินเท่านั้น

"อาชวน?"เฉินฮวนฮวนโพล่งออกมา แต่หลังจากที่เธอพูดจบ เธอรู้สึกว่าชื่อนี้ฟังดูแปลกๆอยู่หน่อย

พูดตรงๆ มันดูฟังเรียกยาก

แน่นอนว่าสีหน้าของเฟิงหานชวนที่อยู่ฝั่งตรงข้ามนั้นดูเคร่งขรึม เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ชอบชื่อนี้

"ฉันขอคิดใหม่แล้วกัน"เฉินฮวนฮวนรีบกล่าวอย่างรวดเร็ว

"คนอื่นเรียกผมว่า เฮียสาม คุณชายสาม หานชวน พี่สาม อาสาม...."เฟิงหานชวนพูดอย่างตั้งใจพูดอย่างละเอียด แล้วสุดท้ายก็พูดว่า: "สำหรับคุณ มันจะต้องแตกต่างออกไป"

เฉินฮวนฮวนเกือบจะพูดคำว่า "สามี" ไปแล้ว แต่คำพูดของเฟิงหานชวนเมื่อสักครู่ ดูเหมือนว่าไม่ต้องการให้เธอเรียกเขาว่าสามีอะไรทำนองนั้น

เขาน่าจะต้องการคำที่ใหม่ๆไม่เหมือนใคร