อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 74

เฟิงหานชวนขมวดคิ้วเข้าหากันเล็กน้อย ใบหน้าฉายแววหงุดหงิดออกมาแวบหนึ่ง

หากก่อนหน้านี้เขาไม่ประมาทเลินเล่อ หากก่อนหน้านี้เขาไม่ทึกทักเอาเอง แล้วตัดสินเฉินฮวนฮวนตามอำเภอใจ เขาไม่ตรวจสอบอะไร ก็คิดว่าเฉินฮวนฮวนเป็นผู้หญิงที่น่ารังเกียจเช่นนั้น

ถ้าเขามีสติสัมปชัญญะสักนิด สถานการณ์ก็คงไม่กลายเป็นเช่นนี้

“เฉินฮวนฮวน เธออยู่บ้านตระกูลเฟิงต่อไปได้นะ” เขารู้สึกจุกอยู่ที่ลำคอเล็กน้อย เสียงทุ้มต่ำเอ่ยออกมาอย่างช้าๆ

“หะ?” ดวงตาทั้งสองของเฉินฮวนฮวนเบิกกว้าง ใบหน้าของเธอฉายแววความไม่อยากจะเชื่อ

เมื่อสักครู่เธอฟังผิดไปหรือเปล่า

“ฉัน…ฉันเคยโดนฝืนใจ ฉันอยู่บ้านตระกูลเฟิงได้ต่อจริงๆ เหรอคะ”

ท่าทางระแวดระวังของเธอ ทำให้เฟิงหานชวนรู้สึกปวดใจ ราวกับเธอเป็นคนทำผิด แต่จริงๆ แล้วเธอไม่ได้ทำอะไรผิดเลย

“เธอเป็นเหยื่อ ไม่ควรรู้สึกกดดันอะไร นี่ไม่ใช่เรื่องอื้อฉาวของตระกูลเฟิง และไม่ใช่เรื่องอื้อฉาวของเธอ”

“ฉันจะช่วยเธอเก็บเป็นความลับ เหมือนกับเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน อยู่บ้านตระกูลเฟิงต่อไปเถอะ”

เฟิงหานชวนกล่าวเสียงเบา น้ำเสียงของเขาก็อ่อนโยนเป็นอย่างมาก เขามองเด็กสาวไร้เดียงสาตรงหน้า และอดไม่ได้ที่จะเอื้อมมือไปลูบหัวเธอ

เฉินฮวนฮวนถึงกับนิ่งไป

ตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกันแน่

เพราะว่าเฟิงหานชวนเข้าใจเธอผิด ดังนั้นเขาจึงช่วยเธอเก็บเรื่องในคืนนั้นเป็นความลับ เธอยังสามารถอยู่ในบ้านของตระกูลเฟิงได้ต่อไป?

“จะ…จริงเหรอคะ” เฉินฮวนฮวนแทบไม่อยากจะเชื่อ

ในสมองของเธอตอนนี้ เฟิงหานชวนควรเป็นคนที่ต้องการขับไล่เธอมากที่สุด ทว่าตอนนี้…

“จริง” เฟิงหานชวนยืนยัน และกล่าวต่อเสียงเบา “พักผ่อนให้มากๆ ล่ะ”

เขายืนขึ้น จับไหล่ของเฉินฮวนฮวนให้เธอนอนลง และยังช่วยห่มผ้าให้เธอ

เฉินฮวนฮวนยอมรับการกระทำของเฟิงหานชวนด้วยความงุนงง ในหัวสมองของเธอแทบจะขาวโพลนไปหมด

ดังนั้น เธอไม่เพียงแต่จะได้สร้อยคอของคุณแม่ เธอยังสามารถอยู่บ้านของตระกูลเฟิงได้ต่อไป และทำตามข้อตกลงของนายท่านตระกูลเฟิง

ยิ่งไปกว่านั้น ความเข้าใจผิดระหว่างเธอกับเฟิงหานชวนก็ได้รับการแก้ไขแล้ว?

เฟิงหาชวนช่วยเฉินฮวนฮวนห่มผ้า และหันหลังเตรียมเดินออกไป ทว่า จู่ๆ เขากลับสัมผัสได้ถึงความอุ่นร้อนที่ข้อมือของเขา

เขาก้มลงมอง พบว่าเฉินฮวนฮวนคว้าข้อมือของเขาเอาไว้ ดวงตากลมโตคู่นั้นกำลังจ้องมองเขา

หัวใจของเขานั้น ราวกับกำลังบีบรัดขึ้นมาอย่างไม่ทราบสาเหตุ

“อาสาม หลังจากนี้ไปเราจะ…เข้ากันได้ดีแล้วใช่ไหมคะ” แววตาของเฉินฮวนฮวนเต็มไปด้วยความคาดหวัง เธอมองชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างเตียง และเอ่ยถามเสียงเบา

เฟิงหานชวนรู้สึกว่าหัวใจของเขาราวกับถูกบีบเค้น ทว่าสีหน้าของเขายังคงผ่อนคลาย และพยักหน้าเบาๆ “อืม”

เมื่อได้ยินคำยืนยันของเฟิงหานชวน รอยยิ้มที่ยากจะได้เห็นของเฉินฮวนฮวนแย้มออกมาจนเป็นรอยยิ้มที่มุมปาก นี่คงเป็นข่าวดีที่สุดที่เธอได้รับในช่วงเวลานี้แล้ว

“ขอบคุณนะคะ อาสาม หลังจากนี้ไปเราสนิทกันแล้ว ฉันจะไม่ทำให้คุณลำบากแน่นอน ฉันจะพยายามรีบคืนเงินคุณนะคะ!” เฉินฮวนฮวนกล่าวอย่างตื่นเต้น เธอยิ้มจนดวงตาโค้งเป็นเส้นเรียว ดูมีชีวิตชีวาขึ้นมามาก

จากบรรยากาศที่เคยอึมครึมเปลี่ยนเป็นสดใสขึ้นมาทันตา

เฟิงหานชวนรู้สึกปลื้มปริ่มใจกับการเปลี่ยนแปลงของเฉินฮวนฮวนอย่างมาก ทว่าในใจของเขากลับรู้สึกขมขื่นโดยที่ไม่อาจพูดออกมาได้

ตอนนี้ในสายตาของเฉินฮวนฮวน เขาก็เป็นเพียง “อาสาม” ของเธอ เธอแค่มองเขาในฐานะผู้อาวุโสเท่านั้น

“พักผ่อนเถอะ” เฟิงหานชวนไม่ได้ตอบอะไรอีก และก้าวขายาวๆ ของเขาเดินออกไปจากห้องผู้ป่วย