อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 14

"เยว่เอ่อร์ ฉันขอบคุณเธอนะ"

เฉินฮวนฮวนรู้สึกขอบคุณเธอมาก เมื่อเธอเห็นว่าหลิ่วเยว่เอ่อร์กำลังดูภาพวาดอย่างใจจดใจจ่อโดยคิดว่าหลิ่วเยว่เอ่อร์เองก็คงอยากที่จะช่วยเหลือเธอ

"โอเคๆ ฉันเข้าใจแล้ว จะมาเกรงใจฉันทำไม? เธอไม่ต้องกังวลนะ คืนนี้ฉันจะไปที่ห้องเก็บของเพื่อช่วยเธอหาสร้อย ไม่เพียงแต่ห้องเก็บของเท่านั้น ฉันจะหาตามห้องล็อกเกอร์ของพนักงานตรงทางเดินและที่อื่น ๆ แล้วก็จะช่วยเธอถามคนอื่นให้ด้วย โอเคไหม? "

หลิ่วเยว่เอ่อร์ร่ายยาว ๆ ทำเหมือนเธอดูกระตือรือร้น แต่ในความเป็นจริงแล้วคือเธอก็แค่ต้องการเล่นสนุกเท่านั้น

"ขอบคุณนะ เยว่เอ่อร์"เฉินฮวนฮวนรู้สึกขอบคุณเธอมากๆ

"เออใช่ฮวนฮวน เธออยากหาห้องเช่าใช่ไหม? เดี๋ยวฉันจะช่วยเธอถามเจ้าของบ้านของฉันดูให้นะ เหมือนว่าเธอจะยังมีห้องว่างอยู่! "หลิ่วเยว่เอ่อร์พับภาพวาดอย่างเรียบร้อยและเก็บใส่ลงในกระเป๋า

เฉินฮวนฮวนไม่ได้คิดที่จะปิดบังอยู่แล้วจึงเอ่ยปากขึ้น: "คุณยายฉันเสียแล้ว เสียไปเมื่อคืนวันศุกร์นี้เอง ฉันวางแผนว่าจะย้ายออกมาหาที่อยู่สักพัก"

เธอไม่ได้บอกว่าจะย้ายออกไปอยู่ที่ไหนและเธอไม่กล้าพูดอะไรมากเกี่ยวกับตระกูลเฟิง ดังนั้นเธอจึงเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ

"ห่ะ....."หลิ่วเยว่เอ่อร์ปิดปากของเธอและอุทานออกมา จากนั้นก็แสร้งทำเป็นปลอบโยนเธออย่างอ่อนโยน: "ฮวนฮวน ไม่ต้องเสียใจไปเลยนะ ยายของเธอทุกข์ทรมานจากความเจ็บป่วยและการจากไปก็น่าจะช่วยบรรเทาความเจ็บปวดของท่านได้เช่นกัน"

"อืม"เฉินฮวนฮวนเพียงแค่พยักหน้าเบา ๆ

บางทีคุณยายอาจต้องการที่จะจากไปจริงๆ

……

คลาสของวันนี้จบลงตอนสี่โมงเย็น

เมื่อเสร็จแล้วเฉินฮวนฮวนก็รีบไปที่ร้านชานมในโรงเรียนที่เธอทำงานพาร์ทไทม์อยู่

หลังจากที่เฉินฮวนฮวนเข้ามาในร้าน ก็พบเพียงผู้หญิงที่ชื่อจินตั่วอยู่ในร้าน

จินตั่วกล่าวทักทายเธอในขณะที่กำลังชงชานมอยู่: "ฮวนฮวน เธอมาแล้วเหรอ นี่คือออเดอร์สองรายการที่ยังไม่ได้ทำ เธอรีบมาช่วยหน่อย"

"โอเค ฉันมาช่วยแล้ว"เฉินฮวนฮวนวางกระเป๋าลงและรีบเข้าไปเปลี่ยนชุดทำงาน หลังจากนั้นเธอก็เริ่มวุ่นกับการทำงานทันที

ตกกลางคืน

การเปิดร้านในช่วงเย็นนั้นเป็นไปด้วยดีเพราะทุกวันนี้คนหนุ่มสาวชื่นชอบชานมกันมาก

ในขณะที่เฉินฮวนฮวนกำลังยุ่งอยู่ อีกด้านหนึ่งเฟิงหานชวนก็กำลังนั่งอยู่คนเดียวที่โต๊ะอาหาร ใบหน้าของเขานั้นดูนิ่งเรียบ

แม่บ้านหลี่เดินถือผักมาและวางไว้บนโต๊ะ

"แม่บ้านหลี่ เฉินฮวนฮวนยังไม่กลับมาอีกเหรอ?" ที่นั่งตรงข้ามของเขานั้นว่างเปล่า ซึ่งมันทำให้เฟิงหานชวนรู้สึกอึดอัด

ก่อนหน้านี้เขาก็มักจะกินข้าวคนเดียวอยู่เสมอ

"คุณชายสาม คุณไม่รู้หรอคะ? ฮวนฮวนเธอจะทำงานพาร์ทไทม์ที่โรงเรียนในช่วงค่ำๆและก็จะกลับมาในช่วงดึกๆ " แม่บ้านหลี่ไม่รู้เรื่องนี้มาก่อน แต่ผู้ดูแลจางเป็นคนบอกเธอเกี่ยวกับเรื่องนี้

"พาร์ทไทม์?"เฟิงหานชวนขมวดคิ้วและถามอีกครั้ง: "งานพาร์ทไทม์อะไร? เสริฟ ล้างจานเหรอ? "

"ไม่ใช่ค่ะ เธอทำงานในร้านชานม"แม่บ้านหลี่รายงานเจ้านายตามความเป็นจริง

เฟินหานชวนขมวดคิ้มและอดไม่ได้ที่จะถามว่า: "ร้านชานมไหน?"

"คือ.....คือฉันก็ไม่รู้ค่ะ ฮวนฮวนเรียนอยู่ที่มหาวิทยาลัย A ดูเหมือนว่าน่าจะเป็นร้านชานมในมหาวิทยาลัย Aนะคะ "แม่บ้านหลี่ส่ายหัวเล็กน้อย

"ช่างมันเถอะ เธอกับฉันก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกันอยู่แล้ว"เฟิงหานชวนรู้สึกประหลาดใจในตัวเองเล็กน้อย ที่จู่ๆก็มาสนใจหลานสะใภ้ในบ้าน

เฉินฮวนฮวนคนนั้นจะทำอะไรที่ไหนก็ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเขาอยู่ดี

แม่บ้านหลี่เม้มปากของเธอ เธอไม่ได้ตั้งใจจะพูดอะไรไปมากกว่านี้ แต่เธอก็พูดอย่างจริงจังว่า: "คุณชายสามคะ เรื่องของฮวนฮวนจะไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับคุณได้อย่างไร? นายท่านตั้งใจจะดูแลผู้หญิงคนนี้ ฉันอยู่กับฮวนฮวนได้สองวันแล้ว ฉันคิดว่าผู้หญิงคนนี้เป็นคนที่จิตใจดีจริงๆและฉันมองไม่เห็นความชั่วร้ายในตัวเธอเลยสักนิด ฉันคิดว่า ... "

"แม่บ้านหลี่" เฟิงหานชวนขัดจังหวะคำพูดของแม่บ้านหลี่และพูดอย่างเย็นชาว่า: "นายท่านไม่ได้เป็นเจ้านายของผม ผมไม่สามารถจัดการกับเรื่องนี้ได้ เขาจะต้องกลับมาจัดการกับเรื่องนี้ด้วยตัวของเขาเอง"

"เอ่อ.....หมายถึงคุณต้องการให้ฮวนฮวนรีบออกไปจากที่นี่โดยเร็วใช่ไหมคะ? "แม่บ้านหลี่อดไม่ได้ที่จะถามอีกครั้ง