อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 154

เฉินฮวนฮวนทำหน้างง รู้สึกไม่เข้าใจ

เธอเพิ่งมา ยังไม่ค่อยชินก็เป็นเรื่องปกติ ทำไมคุณครูซูเวยต้องตะคอกใส่เธอด้วย?

แต่ว่า เธอก็รู้สึกหนักใจ เพิ่งเริ่มก็มีปัญหากับครูฝึกสอนแล้ว อีกหน่อยยังจะอยู่เป็นสุขเหรอ?

ตอนที่เธอกำลังคิด มีผู้หญิงหน้าหวานแถวหน้ารีบหันมาพูดกับเฉินฮวนฮวน "ตอนที่ครูวีวี่จะเริ่มคลาส เราทุกคนต้องโชว์การเต้นเพื่อแสดงความสามารถของเรา แล้วครูจะจัดการสอนตามพื้นฐานของแต่ละคน"

"ได้ยินหรือยัง?" ซูเวยมองเฉินฮวนฮวนตาขวาง แล้วเอ่ยว่า ""นี่อันเยว่ เป็นเด็กฝึกแนวหน้าของเหวินหรานเอ็นเตอร์เทนเม้นท์ อีกหน่อยถ้าเธอมีอะไรไม่เข้าใจก็ถามเธอ เข้าใจไหม?"

ซูเวยรู้ตัวว่าวันนี้อารมณ์ร้อนเกินไป เธอก็แค่คนรับเงินมาแล้วทำงานให้ เธอก็ไม่อยากโดนเด็กฝึกคนอื่นร้องเรียน

"เข้าใจแล้วค่ะ" เฉินฮวนฮวนเพิ่งมาวันแรก ไม่อยากทำให้คุณครูอารมณ์เสีย จึงพยักหน้าให้

จากนั้น เธอจึงหันไปหาอันเยว่ ยิ้มขอบคุณเธอ "ขอบใจนะ"

"ในเมื่อเข้าใจแล้ว งั้นก็รีบออกมาเต้นให้ทุกคนดู อย่ารีรอได้ไหม ไม่ต้องให้ครูบอกหลายรอบ มันเสียเวลาคลาสเรียน" ซูเวยอารมณ์ขึ้นจนถอดหมวกออก แล้วโยนไปที่หน้ากระจก

เด็กฝึกที่อยู่ในห้องก็เกร็งกันมาก ถึงปกติซูเวยจะเข้มงวดอยู่แล้ว แต่ไม่ได้ดุขนาดนี้ ไม่รู้ว่าเด็กใหม่คนนี้ไปก่อเรื่องอะไรไว้?

"ค่ะครูซู หนูจะโชว์ตอนนี้เลยค่ะ" เฉินฮวนฮวนเม้มปาก ไม่เถียงอะไร ไม่ได้พูดอะไรมากด้วย

เธอยืนหันหน้าเข้าหาเด็กฝึกสิบเก้าคน แล้วหลับตาลง ในหัวก็คิดสิ่งที่เกาเหวินพูด แล้วพยายามตั้งสติ

จากนั้น ตอนที่เธอลืมตาขึ้น จึงเริ่มเต้นท่าเพลงเชียร์ที่เคยเต้นในโรงเรียน

เฉินฮวนฮวนพยายามควบคุมท่าเต้นของตัวเอง ให้ดูเหมือนตัวเองเป็นเด็กใหม่ที่มีแค่พื้นฐาน เธอทนกับสายตาที่แปลกใจแล้วเปลี่ยนมาเป็นดูถูกของเด็กฝึกคนอื่นได้

"พอแล้ว!" ซูเวยตะคอกเสียงดัง แล้วพูดเสียดสี "เต้นอะไรเนี่ย? ความสามารถแค่นี้ ยังมาร่วมรายการอีก?"

"ครูวีวี่คะ เธอมาแทนเกาเหวินกะทันหันค่ะ ไม่ได้เรียนด้านนี้มาโดยเฉพาะ ครูอย่าคาดหวังกับเธอมากเลยค่ะ คิดซะว่าเกาเหวินไม่อยากเสียโควตาก็พอค่ะครู" จ้าวซีพูดเพื่อทำลายบรรยากาศที่น่าอึดอัดนี้

พอจ้าวซีพูดแบบนี้ เด็กฝึกคนอื่นค่อยทำสีหน้าเข้าใจ ทุกคนเข้าใจว่าทำไมเฉินฮวนฮวนไม่มีความสามารถ แต่มาร่วมรายการได้

ก็แค่ตัวแทนที่โดนยัดเยียดเข้ามากะทันหัน อยู่รอดแค่รอบเดียวแน่นอน ไม่ใช่คู่แข่งพวกเธอหรอก

แต่เฉินฮวนฮวนกลับไม่พูดอะไรเลย แค่ยืนนิ่งๆอยู่กับที่ แล้วเชิดคางขึ้น บนใบหน้าไม่มีความอายใดๆทั้งสิ้น

"ลงไป ครึ่งเดือนนี้ก็ตั้งใจเรียน รอบแรกอย่าถ่วงเพื่อนในทีมก็พอ!" ซูเวยพูดอย่างไม่สบอารมณ์

เฉินฮวนฮวนแค่พยักหน้าให้ สีหน้านิ่งเฉยไม่รู้สึกอะไร แล้วยิ้มอ่อนเอ่ยว่า "ค่ะ"

จากนั้น เธอจึงเดินกลับไปที่ของตัวเอง

หลังจากนั้น ซูเวยก็เริ่มคลาส เธอนำทุกคนเต้นแจ๊สที่เพิ่งเรียนเมื่อสองวันก่อน ทุกคนเต้นเป็นแล้ว คลาสนี้มาเก็บรายละเอียดท่าต่างๆ

เฉินฮวนฮวนไม่เคยดูท่าเต้นนี้ ไม่เคยเรียนเต้นด้วย ตอนที่เสียงดนตรีดังขึ้น เธอจึงตามคนอื่นไม่ทัน แล้วมือไม้ลนลานไปหมด

ซูเวยเหลือบมองเธอ ไม่สนใจเธอ แล้วสอนทุกคนเต้นต่อ เหมือนมองข้ามเฉินฮวนฮวน คิดว่าไม่มีเด็กฝึกคนนี้

พอถึงรอบที่สาม เฉินฮวนฮวนก็จำท่าเต้นได้แล้ว แต่เธอแค่ไม่แสดงออกมา

หนึ่งชั่วโมงครึ่งผ่านไป ถึงเวลาพัก

เด็กฝึกคนอื่นๆก็นั่งล้อมกันเป็นกลุ่ม ดูเหมือนว่ามีกลุ่มของตัวเองแล้ว