อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 192

เมื่อต้องเผชิญกับคำพูดมากมายของหนีซวง เฉินฮวนฮวนก็ไม่ได้ตกใจมากจนเกินไป

นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เธอต้องเจอกับคนแบบนี้ เธอเคยพบคนที่ไร้ยางอายมากกว่าหนีซวงซะอีก

นอกจากนี้ หนีซวงทำไปก็เพื่อทีมงานรายการ เพื่อบริษัท เธอสามารถเข้าใจได้

“อาจารย์หนี ฉันอยากถามคุณเรื่องเดียว คุณต้องพูดความจริงกับฉัน” สีหน้าของเฉินฮวนฮวนจริงจังมาก

“เธอพูดมา” หนี่ซวงยืนจนเหนื่อยแล้วนั่งลงบนโซฟาอีกครั้งอย่างเกียจคร้าน

“เรื่องที่เฉินเฟยหยางถูกไล่ออก ไม่เกี่ยวข้องกับซวนเลี่ยงจริงหรือ?” เธอแค่อยากรู้ความจริงของเรื่องนี้

“อย่างที่ฉันเคยพูด ไม่เกี่ยวอะไรกับซวนเลี่ยงจริงๆ คุณคิดว่าซวนเลี่ยงเป็นเพียงที่ปรึกษาที่ต่ำต้อย จะสามารถแทรกแซงการเลิกจ้างบุคลากรในบริษัทได้หรือ” หนีซวงตอบโดยไม่ลังเล

คราวนี้เฉินฮวนฮวนเชื่อแล้ว แต่เช่นเดิม ก็มีคำถามอีกข้อผุดขึ้นในใจเธอ

หรือที่เฉินเฟยหยางถูกไล่ออก เกี่ยวข้องกับเฟิงหานชวนจริงๆ? ไม่อย่างนั้น ทำไมหนีซวงถึงพูดเหมือนบอกใบ้แบบนั้น?

อย่างไรก็ตาม เฟิงหานชวนไม่รู้จักเฉินเฟยหยางซะหน่อย ทำไมต้องไล่เฉินเฟยหยางออกด้วย?

“อาจารย์หนี เฉินเฟยหยางถูกไล่ออกเป็นความต้องการของเฟิงหานชวนหรือ?” เฉินฮวนฮวนถามออกมาตรงๆ

หนีซวงตกใจ เธอไม่รู้ว่าเฉินฮวนฮวนแกล้งโง่หรือเปล่า หรือไม่รู้จริงๆ

“ไม่ใช่ เฉินเฟยหยางทำให้คนอื่นขุ่นเคือง” หนีซวงพูดปฏิเสธอย่างถูๆไถๆ “นี่เป็นปัญหาภายในของบริษัท อย่าถามมากเกินไป อย่างไรมันก็ไม่เกี่ยวอะไรกับซวนเลี่ยงก็แล้วกัน”

อย่างไรก็ตามเมื่อคืนที่เจ้านายมอบหมายให้ไล่เฉินเฟยหยางออก ต้องการให้ปิดเป็นความลับกับเฉินฮวนฮวนๆ

“อาจารย์หนี่ เนื่องจากมันไม่เกี่ยวอะไรกับซวนเลี่ยง งั้นเรื่องระหว่างซวนเลี่ยงกับหลิวเฟยเฟยคุณจัดการตามสมควรเถอะ ฉันจะไม่พูดเรื่องไร้สาระอีก” เฉินฮวนฮวนพูดอย่างประนีประนอม

อย่างที่หนีซวงบอก หากเธอยืนยันที่จะเปิดเผยเรื่องนี้ จะไม่เพียงแค่สูญเสียผลประโยชน์ของทีมงานรายการ ผลประโยชน์ของบริษัท แม้แต่ผลประโยชน์ของตัวเธอเอง

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้เธอเข้าใจแจ่มแจ้งว่าเฉินเฟยหยางไม่ได้ถูกซวนเลี่ยงไล่ออก ซึ่งพิสูจน์ว่าเธอกับซวนเลี่ยงและหลิวเฟยเฟยไม่ได้มีความเคียดแค้นอะไรต่อกัน

งั้นเธอก็ไม่อยากใส่ใจเรื่องนี้อีก

อย่างไรก็ตาม เธอมาเข้าร่วมการประกวด เพราะเธอต้องการประกวดให้ดีจริงๆ ไม่ใช่มาเพื่อค้นหาความยุติธรรม

“เฉินฮวนฮวน ถ้าคุณทำอย่างนี้แต่แรก ฉันก็จะไม่โกรธมากขนาดนี้!” หนี่ซวงยืนขึ้นตบไหล่เฉินฮวนฮวนแล้วยิ้มและพูดว่า: “เอาหล่ะ รีบกลับไปเรียนเถอะ เรื่องนี้จบแล้ว พอกลับไปเธอก็ไปขอโทษหลิวเฟยเฟยและซวนเลี่ยง”

เฉินฮวนฮวนรู้สึกน่าขัน

คนสองคนที่ทำผิดแท้ๆ เธอแค่เปิดโปงพวกเขา แต่ตอนนี้กลับให้เธอไปขอโทษพวกเขา?

เมื่อเห็นสีหน้าที่หมองของเฉินฮวนฮวน หยีซวงคิดถึงว่าเธอมีเฟิงหานชวนหนุนหลังอยู่ ดังนั้นเธอจึงรีบเปลี่ยนคำพูดว่า: "ไม่จำเป็นต้องขอโทษ คิดซะว่าเรื่องนี้ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน เธออย่าพูดอะไรทั้งนั้นก็พอแล้ว"

แม้ว่าเธอจะแน่ใจว่าเฉินฮวนฮวนเป็นเพียงของเล่นของเฟิงหานชวน แต่เธอก็เป็นคนของเฟิงหานชวน เธอไม่กล้าที่จะสั่งเฉินฮวนฮวนมากเกินไป

“ค่ะ อาจารย์หนี” เฉินฮวนฮวนพยักหน้าเล็กน้อย หันหลังเดินออกจากสำนักงานไป

……

เมื่อเลิกเรียนในตอนบ่าย เฉินฮวนฮวนถูกกู้ไหว่เรียกไปหาตามลำพัง

หลังจากที่กู้ไหว่ถามถึงรายละเอียดที่มาที่ไปอย่างชัดเจน แสดงว่าเขาก็เห็นด้วยกับวิธีการของหนีซวง

“ที่ผู้อำนวยการหนีพูดก็ไม่ผิด หากบริษัทรู้สึกว่าเสียผลประโยชน์ ก็จะเอาความโกรธไปลงที่ตัวคุณ ดังนั้น......การปล่อยซวนเลี่ยงและหลิวเฟยเฟยเป็นวิธีที่ดีที่สุด”