อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 253

หลังจากที่วางสายไป เฉินฮวนฮวนก็ตรงไปยังแผนกสูตินรีแพทย์ทันที

ถึงแม้ว่าจะเป็นวันทำงาน แต่คนที่มาหาหมอก็ไม่ได้ลดน้อยลงแต่อย่างใด หลังจากที่นั่งรออยู่ชั่วครู่ ก็ถึงชื่อของตัวเอง

“อาการเป็นยังไงคะ?” คุณหมอผู้หญิงประมาณวัยกลางคนได้ถามออกมาตรง ๆ

เฉินฮวนฮวนแทบจะไม่เคยมาหาหมอเลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งแผนกนี้ ไม่เคยมาเลยด้วยซ้ำ เพราะประจำเดือนของเธอมาปกติมาก

“ประจำเดือนของฉันมาไม่ปกติค่ะ มาแค่เล็กน้อย แล้วก็หมดไป ก่อนหน้านั้นก็มาปกตินะคะ แต่ครั้งนี้กลับเป็นแบบนี้” เฉินฮวนฮวนรีบตอบกลับไป

“เคยมีเรื่องอะไรแบบนั้นไหมคะ?” สีหน้าของคุณหมอเคร่งขรึมลง จากนั้นก็ก้มหน้าเขียนอะไรสักอย่าง ไม่แม้แต่จะเงยหน้าขึ้นมามองเฉินฮวนฮวน

เฉินฮวนฮวนรู้ว่าคุณหมอถามเรื่องอะไร เธอจึงพยักหน้าไป และตอบว่า : “มี มีค่ะ”

“แล้วอาการช่วงนี้เป็นยังไงบ้างคะ? เดือนที่แล้วประจำเดือนมาเมื่อไหร่? แล้วหลังจากที่ประจำเดือนหมดคุณมีอะไรกันกี่ครั้ง? ได้มีการป้องกันรึเปล่าคะ?”

.........

คุณหมอผู้หญิงถามคำถามติดต่อกัน เฉินฮวนฮวนได้ตอบกลับไปทุกคำถาม รวมทั้งคืนในคืนบลูส์คลับด้วย เพราะวันนั้นเธอจำมันได้อย่างชัดเจน

นอกจากจะไม่ป้องกันในครั้งนั้นแล้ว ก็ยังมีอีกครั้งประมาณครึ่งเดือนก่อน คืนก่อนเข้าค่าย ตอนที่อยู่บ้านเก่ากับเฟิงหานชวน แต่ตอนนั้นได้มีการป้องกัน

เธอไม่รู้ว่าคุณหมอผู้หญิงถามคำถามเหล่านี้ทำไม แค่คิดว่าน่าจะเป็นการสอบถามรายละเอียดเพิ่มเติมเท่านั้น ในเมื่อเธอมีประจำเดือนปกติ ก็แสดงว่าไม่ได้ตั้งท้องอย่างแน่นอน

หรือว่าประจำเดือนของเธอจะผิดปกติ อาจจะเกี่ยวข้องกับเรื่องแบบนั้น?

“ถอดกางเกงออกค่ะ แล้วขึ้นไปนอน หมอจะทำการตรวจ” คุณหมอผู้หญิงชี้ไปยังเตียงคนไข้ที่อยู่ด้านข้าง

“ตรวจ ตรวจเหรอคะ?” เฉินฮวนฮวนแสดงท่าทางโง่เขลาไปในทันที เธอไม่เคยทำการตรวจแบบนั้นมาก่อนเลย

“ก็ไม่ใช่ผู้หญิงบริสุทธิ์แล้ว จะหวงทำไมละคะ? เร่งมือหน่อยนะคะ ยังมีคนไข้คนอื่นหลังจากคุณอีก” คุณหมอผู้หญิงทำหน้าดุ และพูดตำหนิ

สำหรับเธอแล้ว เฉินฮวนฮวนยังอายุน้อยมาก แต่กลับมีเรื่องแบบนั้นในวัยนี้แล้ว บางครั้งก็ไม่ได้ทำการป้องกัน ดังนั้นสีหน้าของเธอจึงไม่ค่อยสู้ดีนัก

ถึงอย่างไรก็เป็นผู้หญิงที่ไม่รักตัวเอง ใคร ๆ เขาก็ดูถูกทั้งนั้น

“ก็ได้ค่ะ” ถึงแม้ว่าเฉินฮวนฮวนจะรู้สึกลำบากใจก็ตาม แต่ก็หมดหนทาง ได้แต่ทำตาม

ตอนที่คุณหมอผู้หญิงทำการตรวจนั้น เฉินฮวนฮวนยิ่งรู้สึกลำบากใจมากไปอีก แต่ก็ทำได้แค่กัดฟันเอาไว้ ไม่กล้าส่งเสียงใด ๆ

ในที่สุดก็ทำการตรวจเสร็จ เฉินฮวนฮวนรีบลงมาใส่กางเกงทันที ก่อนจะได้ยินคุณหมอผู้หญิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า : “หมอจะให้คุณไปตรวจเลือดนะ มีความเป็นไปได้ว่าจะตั้งท้องค่ะ”

ประโยคนี้เหมือนฟ้าผ่าลงมากลางศีรษะของเฉินฮวนฮวนอย่างไม่ทันตั้งตัว

ขาทั้งสองข้างเหมือนหลอมละลายกลายเป็นตะกั่ว แม้แต่จะขยับก็ยังทำไม่ได้

“ถึงจะอายุแค่ 20 ปี ก็ควรจะมีความรับผิดชอบนะคะ รักสนุกแต่ไม่รู้จักป้องกัน ยังไงก็ต้องมีวันนี้ค่ะ!” คุณหมอผู้หญิงขมวดคิ้วเล็กน้อย พร้อมกับพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดใจ

ใบหน้าของเฉินฮวนฮวนซีดเผือดลง ไร้เลือดฝาดใด ๆ เธอพยายามอ้าปาก แต่ก็พูดไม่ออก แม้แต่ริมฝีปากก็ยังสั่นเทา

ความเย็นสะท้านแผ่ขยายไปทั่วร่างกายอย่างรวดเร็ว จนกระทั่งภาพตรงหน้าเกิดดับวูบ เกิดอาการโซเซยืนไม่ได้

“คุณหมอคะ ประจำเดือนของฉัน....ฉันก็มาปกตินี่คะ? จะ......ท้องได้ยังไงละคะ?” มือของเธอพยายามประคองตัวเองอยู่บนโต๊ะที่อยู่ด้านข้าง ประคองให้ตัวเองยืนขึ้นอย่างมั่นคง ก่อนจะรวบรวมพลังถามคำถามเหล่านี้ออกไป

“นั้นอาจจะไม่ใช่ประจำเดือน แต่เป็นภาวะแท้งคุกคาม นับจากวันแล้วยังไม่ถึงหนึ่งเดือนเต็ม คงจะอัลตราซาวด์ไม่ได้ จึงจำเป็นต้องตรวจเลือดค่ะ หรือคุณจะไปซื้อที่ตรวจครรภ์มาตรวจเองก็ได้นะคะ”

เมื่อคุณหมอผู้หญิงเห็นใบหน้าที่ซีดเผือดของเฉินฮวนฮวน เธอก็ส่ายหน้าอย่างหมดปัญญา และไม่ได้โกรธเหมือนเมื่อสักครู่แล้ว นอกจากพูดว่า : “หลังจากที่มั่นใจว่าตั้งท้องแล้ว ถ้ายังต้องการเด็ก หมอจะจัดยาบำรุงครรภ์ให้ แต่ถ้าไม่ต้องการ ก็ทำแท้งค่ะ”

“คุณหมอ มีความเป็นไปได้ว่าฉันจะไม่ท้องไหมคะ?” ดวงตาทั้งสองข้างของเฉินฮวนฮวนเหม่อลอย ดูเหมือนจะมีความหวังสุดท้ายฉายชัดออกมาทางแววตาที่ลึกล้ำคู่นั้น

“อาจจะมีความเป็นไปไม่ได้ และอาจจะมีความเป็นไปได้” คุณหมอผู้หญิงพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม

เฉินฮวนฮวนถอยหลังอย่างโซซัดโซเซ ก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงที่ร้อนใจว่า : “ฉันจะไปตรวจเลือดค่ะ!”

เมื่อพูดจบ เธอก็หมุนตัวและพุ่งตัวออกจากห้องตรวจของคุณหมอทันที

......

เพราะเป็นโรงพยาบาลใหญ่ จึงค่อนข้างยุ่งมาก ผลการตรวจเลือดจึงต้องรอไปอีกหนึ่งอาทิตย์

อาทิตย์นี้ สำหรับเฉินฮวนฮวนแล้ว ต้องเป็นช่วงเวลาที่ทุกข์ทรมานมากแน่ ๆ

เธอเดินอยู่บนระเบียงทางเดินของโรงพยาบาลอย่างคนไร้วิญญาณ จนกระทั่งได้รับสายจากติงเซียง

“ฮวนฮวน ฉันมาถึงถนนคนเดินแล้วนะ คุณอยู่ไหน? ตอนนี้ฉันรอคุณอยู่ที่ร้านน้ำชาสีขาวในตึก ๆ หนึ่ง!” น้ำเสียงของติงเซียงดังขยายออกมาจากปลายสาย

เฉินฮวนฮวนได้สติทันใด เธอลืมไปเลยว่ามีนัดกินข้าวกับติงเซียงที่ถนนคนเดินในตอนเที่ยง ตอนนี้สมองของเธอคิดวนแต่เรื่องผลตรวจเลือด เลยไม่ได้คิดถึงเรื่องอื่นแต่อย่างใด

“ขอโทษนะเซียงเซียง รถมันติดมากเลย คุณรอฉันก่อนนะ” ในขณะที่พูด เฉินฮวนฮวนก็รีบเดินไปยังประตูทางออกของโรงพยาบาลทันที จากนั้นก็ข้ามทางม้าลายและเรียกรถไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว

ในขณะที่นั่งรถแท็กซี่ไปยังถนนคนเดินนั้น เฉินฮวนฮวนก็เอาแต่ร้องไห้ไปตลอดทาง เธอไม่รู้ว่าเธอควรจะทำยังไง ถ้าผลตรวจเลือดออกมาว่าเธอท้อง แล้วเธอจะทำยังไง?

เธอจะต้องทำยังไง?

ถ้าทำแท้งละก็ ตอนนี้เธอยังต้องฝึกซ้อม และต้องเข้าร่วมการแข่งขัน ยังไงก็ทำการผ่าตัดไม่ได้อยู่แล้ว ไม่อย่างนั้นร่างกายจะอ่อนแอลงทันที

แต่ถ้ายื้อต่อไปจนถึงการแข่งขันในรอบสุดท้าย อย่างน้อยก็อีกหนึ่งถึงสองเดือน เด็กคนนั้นก็คงจะโตขึ้นแล้ว.........

สิ่งสำคัญก็คือ ถ้าเฟิงหานชวนรู้ว่าตัวเองตั้งท้องลูกของหลิวตงรุ่ย เขาจะดีกับเธอเหมือนเดิมไหม?

เฉินฮวนฮวนยกมือขึ้นมาปิดหน้า น้ำตาแห่งความเสียใจไหลอาบไปทั่วทั้งใบหน้า เธอคิดว่าตัวเองจะไม่ท้อง แต่ตอนนี้ เธอไม่รู้อะไรเลยจริง ๆ

จนกระทั่งเธอรู้สึกว่าตัวเองนั้นจะตั้งท้องจริง ๆ เพราะทัศนคติและคำพูดของคุณหมอคนนั้น ดูท่าทางมั่นใจมากด้วย

เธอรู้สึกว่าความเป็นไปได้ที่ผลตรวจเลือดจะออกมาว่าไม่ท้องมันเป็นแค่หนึ่งในร้อยเท่านั้น

“คุณผู้หญิง คุณร้องไห้มาตลอดทาง คุณยังเด็กอยู่เลย ไม่ว่าจะเจอเรื่องอะไรที่ทำให้เสียใจคุณจะจัดการมันได้ อย่าคิดมากเลย!” เมื่อคนขับแท็กซี่ได้ยินเสียงร้องไห้มาตลอดทาง ก็อดพูดปลอบใจไม่ได้

เมื่อได้ยินคำปลอบใจจากคนแปลกหน้า เฉินฮวนฮวนกลับร้องไห้ยิ่งกว่าเดิม เธอไม่รู้จะทำยังไงจริง ๆ

คนขับแท็กซี่เพิ่งตระหนักได้ถึงความไม่ชอบมาพากล เขานึกขึ้นได้ว่าตัวเองเพิ่งรับเฉินฮวนฮวนมาจากริมถนนข้างโรงพยาบาล จากนั้นก็รีบถามขึ้นว่า : “คุณผู้หญิง ตรวจเจอโรคร้ายอย่างนั้นเหรอ?”

เฉินฮวนฮวนเช็ดดวงตามที่บวมแดง พลางส่ายหน้า

“ในเมื่อไม่ใช่โรคร้าย แล้วจะร้องไห้หนักแบบนั้นทำไม หรือว่าคนที่บ้านป่วยหนัก?” คนขับแท็กซี่อดถามขึ้นด้วยความอยากรู้ไม่ได้

เฉินฮวนฮวนกำลังจะส่ายหน้า แต่จู่ ๆ ก็คิดได้ว่าถ้าปฏิเสธอีก คบขับรถแท็กซี่คนนี้จะต้องถามต่อแน่ ๆ จึงทำได้แค่พยักหน้าเท่านั้น เพราะอยากให้หยุดถามในสิ่งที่เขาอยากรู้

“ที่แท้ก็เรื่องนี้เอง อย่าเสียใจไปเลย คนเราอ่านะ เกิด แก่ เจ็บ ตายเป็นเรื่องธรรมดา ในตอนที่พวกเขายังมีชีวิตอยู่ พวกคุณได้แสดงความกตัญญูรู้คุณเต็มที่แล้ว นั้นก็มากพอแล้วล่ะ....”

คนขับแท็กซี่เริ่มสาธยายยาวขึ้น ทว่าเฉินฮวนฮวนกลับไม่ได้ฟังแม้แต่คำเดียว เธอมองออกไปนอกหน้าต่าง ด้วยสมองที่ว่างเปล่า

หลังจากที่ลงรถ เฉินฮวนฮวนก็โทรศัพท์หาคุณหมอจางทันที ซึ่งก็คือคุณหมอผู้หญิงเมื่อสักครู่คนนั้น

“คุณหมอจางคะ ถ้าฉันท้องจริง ๆ แล้วทำแท้งแบบไม่เจ็บเลย ต้องใช้เวลาพักฟื้นอย่างน้อยกี่วันคะ?”