อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 26

ใบหน้าของเฉินฮวนฮวนซีดลงทันที

เธอไม่คิดว่าหัวหน้าชั้นเรียนที่อ่อนโยนจะพูดแบบนี้จริงๆ

"เฉินฮวนฮวน ถ้าคุณขายจริงๆ ผมก็จะซื้อคุณ บอกผมมาว่าค่าตัวคุณเท่าไหร่เพราะผมอยากได้คุณ!" ฟังจากน้ำเสียงของเฉิงโม่ตอนนี้ไม่รู้ว่าเขาล้อเล่นหรือจริงจัง

"เพี๊ยะ" เฉินฮวนฮวนตบไปที่หน้าของเขาทันที

"หัวหน้า ฉันไม่คิดว่าคุณจะเป็นคนแบบนี้!"เฉินฮวนฮวนพูดอย่างเย็นชาและเดินออกไป

เฉิงโม่กำหมัดแน่น เขาหันกลับไปแล้วตะโกนใส่เฉินฮวนฮวนว่า: "ถ้าอย่างนั้นคุณก็บอกผมมาสิว่าความสัมพันธ์ระหว่างเขากับคุณคืออะไร?"

เฉินฮวนฮวนชะงักทันที

ใช่ ความสัมพันธ์ระหว่างเธอกับเฟิงหานชวนคืออะไร?

หากไม่มีเฟิงเฉินเหยี่ยนเธอก็จะไม่มีวันได้เข้าไปข้องเกี่ยวกับเฟิงหานชวนอย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตามพวกเขาไม่ได้เป็นแฟนกันแต่ก็ดันมากอดกันในโรงรถ ไม่ผิดที่เฉิงโม่จะรู้สึกสงสัยในตัวพวกเขา

เฉินฮวนฮวนสูดลมหายใจและหันหลังกลับไปหาเขา เธอจับสายกระเป๋าของเธอแน่น เธอเม้มริมฝีปากและมองไปที่เฉิงโม่

"เขาเป็นแฟนฉัน ฉันก็แค่ไม่อยากพูดให้คนอื่นรู้ ฉันหวังว่าคุณจะเก็บเรื่องนี้เป็นความลับนะ"เธอโกหก เธอแค่ไม่อยากให้คนมองเธอไม่ดี

เมื่อเฉิงโม่ได้ยินดังนั้น เขาก็เดินโซเซถอยหลังไปสองสามก้าว เขาส่ายหัวและพึมพำกับตัวเอง: "ผมไม่เชื่อ ผมไม่เชื่อ..."

"หัวหน้า แฟนของฉันคือคุณชายสามตระกูลเฟิง ถ้าหากคุณเอาไปพูดล่ะก็ ฉันไม่รับประกันนะว่าเขาจะทำอะไรกับคุณบ้างเพราะทั้งเขาและฉันอยากเก็บทุกอย่างให้เป็นความลับ พวกเราไม่อยากให้ใครรับรู้ " เฉินฮวนฮวนพูดอย่างมั่นใจ

แต่จริงๆแล้วมือของเธอนั้นเย็นเฉียบและมีเหงื่อไหลออกมาเต็มไปหมด ในหัวของเธอกำลังเครียดราวกับเชือกตึงที่กำลังจะขาดออกจากกัน

"เฟิง ตระกูลเฟิง..." เฉิงโม่เคยได้ยินเรื่องราวเกี่ยวกับตระกูลเฟิงที่อยู่ในเมืองเป่ยเฉิงมาก่อน ตอนนี้ภายในหัวของเขารู้สึกว่างเปล่า

เขาไม่คิดเลยว่าเฉินฮวนฮวนจะมีความสัมพันธ์กับคนตระกูลเฟิง ถึงว่าทำไมเธอถึงไม่ชายตามองเขาเลยสักนิด!

พอคิดได้เขาก็รีบเดินเข้าไปจับและลูบใบหน้าของเฉินฮวนฮวนและเอ่ยขอโทษทันที: "ฮวนฮวน ผมขอโทษ ผมควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้ เลยพูดอะไรแบบนั้นออกไป เอ่อ ... อย่าบอกคุณชายสามตระกูลเฟิงได้ไหม? และคุณไม่ต้องกังวลไปนะ เพราะผมจะไม่เข้ามารบกวนคุณอีก ผมไม่อยากมีปัญหากับคนของตระกูลเฟิง..”

เฉินฮวนฮวนหลับตาลงเล็กน้อย เธอมองดูมือที่สั่นเทาของเฉิงโม่และตอนนี้เธอรู้สึกอึดอัดมาก

เธอไม่ได้อยากจะโกหกเขาแบบนี้ แต่เธอก็ไม่อยากให้คนอื่นดูถูกเธอและคิดว่าเธอเป็นผู้หญิงขายตัว

"หัวหน้า ฉันจะไม่บอกเขา เรื่องเมื่อกี้ฉันจะไม่เก็บไปใส่ใจละกัน พวกเรากลับมาเป็นเหมือนเดิมเถอะ! "ในความเป็นจริงเธอยังรู้สึกขอบคุณเฉิงโม่อยู่เหมือนกัน ขอบคุณที่เขารู้สึกชอบเธอ

แต่ตอนนี้สถานการณ์ของเธอไม่เหมาะที่จะตอบรับความรู้สึกของเขา

"โอเค ดีมากๆเลย! ฮวนฮวน คุณไม่ต้องกังวลนะ ต่อจากนี้ไปผมจะทำดีกับคุณ แต่อย่าเข้าใจผมผิดนะ ผมไม่ได้หมายในเชิงชู้สาวแบบนั้น ผมหมายถึงปฏิบัติต่อคุณให้ดีในแบบเพื่อน เราเป็นเพื่อนกันถูกไหม? "เฉิงโม่พูดอย่างประหม่า

"อืม เราเป็นเพื่อนกัน"เฉินฮวนฮวนพยักหน้าอย่างมีความสุข

หลังจากนั้นทั้งสองก็เดินเข้าไปที่ประตูมหาวิทยาลัยด้วยกัน และเฉิงโม่ก็ไม่พูดถึงเฟิงหานชวนอีกเลย

หลังจากมาถึงห้องเรียน ในตอนแรกเฉิงโม่ต้องการนั่งที่จะกับเฉินฮวนฮวน แต่หลิ่วเยว่เอ่อร์ดันนั่งอยู่ก่อนแล้ว เธอจึงได้นั่งข้างๆหลิ่วเยว่เอ่อร์

"ฮวนฮวน ฉันเห็นเธอกับหัวหน้าเดินเข้ามาและพูดคุยหัวเราะคิกคักกัน พวกเธอเป็น..."ก่อนหน้านี้หลิ่วเยว่เอ่อร์ก็สังเกตเห็นอยู่ว่าเฉิงโม่นั้นชอบเฉินฮวนฮวน แต่เธอก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป

เธอไม่ได้สนใจเรื่องแบบนี้ เพราะเธอโฟกัสแค่เรื่องจ้องจะจับแต่คนรวยๆเท่านั้น

"แค่บังเอิญเจอกันตรงทางเดิน เราเลยเข้ามาพร้อมกัน เออใช่ เยว่เอ่อร์ เธอพบสร้อยคอของฉันหรือเปล่า"เฉินฮวนฮวนถามอย่างกังวล

เมื่อคืนเธออยากจะโทรหาหลิ่วเยว่เอ่อร์แต่หลิ่วเยว่เอ่อร์นั้นต้องทำงาน เธอจึงไม่อยากรบกวนเลยมาถามเอาตอนนี้แทน