อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 271

เดิมทีเฉินฮวนฮวนไม่ได้คิดอะไรมาก เพียงแค่ไม่ชอบน้ำเสียงในคำพูดของหลิวหลี่ถงเมื่อสักครู่นี้

แต่ตอนนี้ พฤติกรรมตื่นตระหนกของหลิวหลี่ถงนี้ทำให้เธอต้องไล่ถามต่อไป

“สงสัยฉัน?” เฉินฮวนฮวนขมวดคิ้วมากยิ่งขึ้นอีก

หลิวหลี่ถงไม่รู้ว่าเฉินฮวนฮวนจะบีบถามขนาดนี้ คาดเดาไม่ได้จริงๆ หรือแกล้งหยั่งเชิงว่าเธอจะบอกความจริงหรือไม่

เธอไม่กล้าเดินไต่เชือกง่ายๆในตอนนี้ เธอจึงต้องบอกความจริงว่า “คุณนายสาม ฉันไม่ควรสงสัยเด็กในท้องของคุณว่า ไม่......ไม่ใช่ของคุณชายสาม…...”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ สีหน้าของเฉินฮวนฮวนก็เปลี่ยนไปทันที และตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ไม่สามารถพูดอะไรออกมาได้สักคำ

เดิมทีหลิวหลี่ถงคุกเข่าตัวสั่นงันงกอยู่บนพื้น พบว่าเฉินฮวนฮวนทั้งตัวแทบจะติดอยู่กับที่ เธอเงยหน้าขึ้นเงียบๆ และเห็นว่าสีหน้าของเฉินฮวนฮวนแย่มาก

หรือว่า......หรือว่าเธอพูดถูกจริงๆ? หรือว่าการคาดเดาของเธอนั้นถูกต้อง?

เด็กในท้องของเฉินฮวนฮวนไม่ใช่ของคุณชายสามจริงๆ?

หลิวหลี่ถงเบิกตากว้างด้วยความประหลาดใจ แต่ได้ยินเสียงที่สงบนิ่งของผู้หญิงเหนือหัวของเธอ: “ถ้าฉันได้ยินคำพูดนี้อีกในครั้งต่อไป อย่าโทษฉันที่ไล่เธอออก”

คนที่พูดแบบนี้ แน่นอนว่าเป็นเฉินฮวนฮวน ซึ่งเป็นนายผู้หญิงของบ้านหลังนี้ และเป็นนายจ้างของหลิวหลี่ถง

ใบหน้าของหลิวหลี่ถงซีดเผือดเมื่อได้ยิน เดิมเธอคิดว่าเฉินฮวนฮวนเป็นลูกพลับที่อ่อนนุ่ม แต่คิดไม่ถึงว่าจะโหดขนาดนี้

เธอร้องไห้ทันทีและพูดว่า “ฉันขอโทษ คุณนายสาม ฉันขอโทษจริงๆ......ต่อไปฉันจะไม่พูดเรื่องไร้สาระแน่นอน ไม่อย่างแน่นอน ได้โปรดยกโทษให้ฉันด้วย…”

หลิวหลี่ถงในตอนนี้รู้สึกกระวนกระวายใจ ดังเช่นกับมดนับไม่ถ้วนที่คลานไปทั่วบนหม้อร้อน รู้สึกไม่สบายใจอย่างยิ่ง เปรียบได้ว่ากลัวจนตัวสั่น

ที่สำคัญเธอไม่คาดคิดเลยว่า เฉินฮวนฮวนจะเปลี่ยนหน้าได้รวดเร็วอย่างนี้

เฉินฮวนฮวนใบหน้าไร้อารมณ์ แววตามองไปที่ไกลราวกับว่าตกอยู่ในภวังค์ ในเมื่อสาวใช้คนหนึ่งยังสงสัยในตัวของเด็ก แล้วคนที่บ้านตระกูลเฟิงจะคิดอย่างไรบ้าง?

อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นว่าเฉินฮวนฮวนไม่ตอบ หลิวหยี่ถงก็กังวลอย่างมากจนจะเป็นบ้า เธอสัมภาษณ์เข้าบ้านตระกูลเฟิงได้ในฐานะสาวใช้ไม่ใช่เรื่องง่าย เงินเดือนสูงมาก และได้รู้จักคนชั้นสูง จึงไม่อยากจากไปเลย

ตอนนี้เธอกลัวว่าเฉินฮวนฮวนจะไล่เธอออกจริงๆจากความโกรธชั่วขณะ

“คุณนายสาม คุณก็ทราบว่าฉันชอบพูดนินทาและเป็นคนพูดมากคนหนึ่ง แต่นอกจากคุยกับตัวคุณเองแล้ว ฉันไม่กล้าซุบซิบนินทากับคนอื่นจริงๆ ฉันเข้าใจกฎดี คุณอย่าไล่ฉันออกเลยนะ!” หลิวหลี่ถงกังวลจนร้องไห้

มองดูท่าทางของหลิวหลี่ถงตอนนี้ เฉินฮวนฮวนถอนหายใจอย่างจำใจและพูดว่า: "ฉันแค่เตือนเธอ ต่อไปให้ทำงานดีๆ อะไรที่ไม่ควรพูดไม่ควรถาม ก็ไม่ต้องพูดมาก"

เธอไม่ต้องการให้คนอื่นพูดถึงหัวข้อนี้อีก

“ค่ะค่ะค่ะ ไม่อย่างแน่นอน” หลิวหลี่ถงพยักหน้าพร้อมทั้งน้ำตาและน้ำมูก

ในเวลานี้ แม่บ้านหลี่รีบเร่งออกไป มองเหตุการณ์ที่เกิดตรงหน้าด้วยความประหลาดใจแล้วถามว่า "นี่นี่นี่......นี่เกิดเรื่องอะไรขึ้น?"

“ลุกขึ้นเถอะ ไม่ต้องคุกเข่าแล้ว” เฉินฮวนฮวนสั่งหลิวหลี่ถง จากนั้นหันกลับมามองที่แม่บ้านหลี่และอธิบายว่า “แม่บ้านหลี่ ไม่มีอะไร เพียงแค่เธอพูดผิดไปไม่กี่ประโยค ฉันเลยโกรธนิดหน่อย เธอคิดว่าฉันจะไล่เธอออก เธอเลยขอโทษฉัน”

สำหรับเฉินฮวนฮวนแล้ว แม่บ้านหลี่ไม่ใช่คนรับใช้ แต่เป็นผู้อาวุโสท่านหนึ่ง ดังนั้นเธอจึงอธิบายให้ถึงที่

“หลิวหลี่ถง ตอนพาเธอมา เธอสัญญากับฉันว่ายังไง? เธอจะไม่ก่อกวนคุณนาย ตอนนี้เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?” แม่บ้านหลี่หน้าเปลี่ยนทันที น้ำเสียงของเธอดุมาก และใบหน้าของเธอก็จริงจังมาก