อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 273

พอสงบสติแล้ว เฉินฮวนฮวนจึงโทรหากู้ไหว่ ตอบตกลงที่กู้ไหว่เสนอ

เธอขอบคุณกู้ไหว่มาก ถ้าไม่มีไอเดียจากกู้ไหว่ เธอก็อาจจะถอนตัวออกเลย แล้วก็จะรู้สึกเสียใจด้วย

พอคุยกับกู้ไหว่ไปสักพัก เฉินฮวนฮวนจึงลงไปชั้นล่าง แม่บ้านหลี่เตรียมยากับมื้อเที่ยงเสร็จแล้ว

เฉินฮวนฮวนกินยา แล้วกินมื้อเที่ยง อาจจะเพราะอารมณ์ดี วันนี้เธอเลยกินเยอะ จึงตัดสินใจจะไปเดินย่อยข้างนอก

แม่บ้านหลี่ไม่วางใจ จึงให้เสี่ยวลี่ตามเธอไปด้วย เพราะตอนนี้เธอไม่ไว้ใจหลิวหลี่ถงมาก

เสี่ยวลี่กำลังยุ่งกับการทำความสะอาด ทีแรกคิดว่าถ้าทำเสร็จแล้ว จะไปขอบคุณเฉินฮวนฮวน

แล้ววันนี้ก็มีโอกาสอยู่สองต่อสอง พอทั้งสองเดินออกจากประตูคฤหาสน์แล้ว เสี่ยวลี่จึงรีบเอ่ยขอบคุณ "คุณหญิงสามคะ ขอบคุณคุณมากเลยนะคะ! ต่อไปฉันจะทำหน้าที่ในตระกูลเฟิงดีๆ แล้วรับใช้คุณหญิงสามค่ะ"

"เสี่ยวลี่ ทำไมอยู่ๆเธอถึงขอบคุณฉันล่ะ?" เฉินฮวนฮวนรู้สึกงง

"คุณหญิงสาม คุณเป็นคนบอกพ่อบ้านจาง ให้ขึ้นเงินเดือนฉันเป็นสองเท่าไม่ใช่เหรอคะ?" เสี่ยวลี่ก็งงเหมือนกัน พ่อบ้านจางบอกว่าคุณหญิงเป็นคนสั่ง แต่ตอนนี้คุณหญิงเหมือนไม่รู้เรื่อง

"อ้อ เรื่องนี้เหรอ ฉันรู้สถานการณ์ของเธอ เธอขยันใช้ชีวิตขนาดนี้ ฉันรู้สึกว่าเธอควรได้รับเงินเดือนที่สูงกว่านี้" เฉินฮวนฮวนมองผู้หญิงที่ใส่เสื้อผ้าเก่าๆ ผิวคล้ำๆตรงหน้า รู้สึกว่าเธอเป็นคนที่ดิ้นรนมาก

พอขาสามีพิการทั้งสองข้าง เธอไม่ได้เลือกที่จะหนี ไม่ได้เลือกที่จะหย่า จึงแสดงให้เห็นว่าเป็นคนที่ดี อย่างน้อยก็เป็นคนมีเมตตา

อาจจะเพราะชีวิตเมื่อก่อน ผ่านความลำบากมาเยอะ รอบข้างมีแต่คนใจดำ ตอนนี้เฉินฮวนฮวนจึงอยากรู้จักคนที่จิตใจดี

"คุณหญิงสาม ขอบคุณคุณมากนะคะ! คุณเป็นผู้มีพระคุณของฉัน บุญคุณของคุณ ฉันจะไม่ลืมค่ะ" เสี่ยวลี่ร้องไห้ไปด้วย แล้วคุกเข่าให้เฉินฮวนฮวน

เสียงดัง"ปึง"ชัดเจนมาก

เฉินฮวนฮวนรีบจับมือเสี่ยวลี่ไว้ พยายามดึงเธอขึ้นมา แล้วรีบพูดว่า "เสี่ยวลี่ เธออย่าทำแบบนี้ เธอแค่ทำงานดีๆก็พอแล้ว ไม่ต้องคิดอะไรมาก"

เห็นเฉินฮวนฮวนออกแรง แล้วคิดได้ว่าเธอเป็นคนท้อง เสี่ยวลี่จึงไม่กล้าคุกเข่าอีก แล้วรีบลุกขึ้นมา ใช้มือเช็ดน้ำตาตัวเอง "คุณหญิงสามคะ คุณเป็นคนดีจริงๆ! ขอแค่คุณต้องการฉัน ฉันพร้อมจะดูแลคุณอย่างดี จะไม่ขี้เกียจเลยค่ะ"

"ในเมื่อเธอพูดขนาดนี้แล้ว งั้นภารกิจของเธอตอนนี้ก็คือ ไปเดินเล่นกับฉัน เราต้องเดิน โอเคไหม?" เฉินฮวนฮวนต้องใช้วิธีนี้มาปลอบใจเสี่ยวลี่ ให้เธอหยุดขอบคุณตัวเองสักที

จากที่เธอดูมา ถึงชีวิตของเสี่ยวลี่จะลำบาก แต่ก็เป็นคนที่ขยันใช้ชีวิต ก็เหมือนเธอในอดีต

ก่อนหน้านั้น คุณยายป่วย เธอก็ต้องหางานทำ ตอนนั้นลำบากมากจริงๆ แต่พอร้านชานมของเกาเหวินรับเธอเข้าทำงาน เงินเดือนก็ดีกว่าที่อื่น แล้วยังอยู่ในมหาวิทยาลัยอีก จึงเดินทางสะดวกมาก

เพราะฉะนั้น พอรู้สถานการณ์ของเสี่ยวลี่ เธอจึงอยากช่วยเหลือเสี่ยวลี่ ไม่ได้คิดอะไรมาก

พอเสี่ยวลี่ฟังเฉินฮวนฮวนพูดจบ จึงพยักหน้าด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยน้ำตา แล้วทั้งสองค่อยไปเดินเล่นต่อ