อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 305

เฟิงหานชวนขมวดคิ้ว แล้วสีหน้ามีความผิดหวัง

พอเห็นท่าทางเขาแบบนั้น เป๋าฮวนจึงพูดอย่างเย็นชาว่า

"ฉันมาจากประเทศเฉิน มาเพราะงานประมูลครั้งนี้ ฉันมาประเทศฮัวครั้งแรก เพราะฉะนั้นไม่มีทางเป็นคนที่คุณรู้จักแน่นอน"

"หรือว่า คุณก็มาร่วมงานประมูล?"

"งั้น เจอกันตอนเย็นค่ะ"

พูดจบ เป๋าฮวนก็ก้มดูข้อมือตัวเอง มือของเขาที่จับมือเธอไว้ ค่อยๆปล่อยออก

เธอรีบดึงมือกลับมา แล้วก้าวเดินออกจากฟิตเนส

พอกลับถึงห้องแล้ว เป๋าฮวนจึงเดินเข้าห้องอาบน้ำ ถอดแว่นดำออก โยนไปที่อ่างล้างมือ แล้วยืนดูตัวเองหน้ากระจก

สามปีแล้ว นอกจากใบหน้าเธอ เสียงเธอ แล้วที่อื่นๆ เธอรู้สึกว่าหาร่องรอยของเฉินฮวนฮวนไม่เจอแล้ว

เพราะแบบนี้ ตอนที่อยู่ต่อหน้าเฟิงหานชวน จึงพูดอย่างมั่นใจแบบนั้น

ตามคาด เขาเชื่อสิ่งที่เธอพูด ไม่ได้บังคับให้เธอถอดแว่นดำ ไม่ได้คิดว่าเธอคือเฉินฮวนฮวนอีก

เธอถอดนาฬิกาออก สีหน้าของเป๋าฮวนก็ยังเย็นชาเหมือนเดิม พอถอดชุดออกกำลังกายแล้ว เธอจึงก้าวเข้าไปอาบน้ำ

……

หนึ่งชั่วโมงหลังจากนั้น

เป๋าฮวนใส่ชุดเดรสสีชมพู แล้วแต่งหน้าสวยๆ ที่มือก็ถือกระเป๋าฝังเพชร แล้วเดินไปที่ประตูห้อง

เธอเปิดประตู กำลังจะออกไป แต่เรียวขาเรียวยาวที่กำลังจะก้าวออกไป กลับหยุดชะงักกลางอากาศ

เธอยื่นมือไปจับบริเวณตาตัวเอง เธอ……ไม่ได้ใส่แว่นดำ

"คุณผู้ชายคะ คุณมาอีกทำไมคะ? หรือว่าคุณเป็นโรคจิตสะกดรอยตาม?" แววตาขอเป๋าฮวนแฝงไปด้วยความโมโห แล้วจ้องเขาตรงหน้า

เฟิงหานชวนก็ยังดูดีเหมือนเดิม ยืนนิ่งอยู่ตรงหน้าเธอไม่ขยับเลย แต่สีหน้ากลับตกใจมาก

เขาอ้าปากจะพูด แต่กลับเห็นว่าตัวเองพูดอะไรไม่ออกเลย

"คุณผู้ชายคะ คุณมายืนขวางทางทำไมคะ? รบกวนถอยหน่อยค่ะ คุณขวางทางฉัน!" เป๋าฮวนอดไม่ได้จนต้องมองบน แล้วพูดอย่างหมดคำพูด

เธอก้าวเดินไปข้างหน้า บีบเข้าใกล้เฟิงหานชวน จนตัวจะติดเขาอยู่แล้ว จากนั้นจึงออกแรงผลักเขาออก แล้วเดินอ้อมเขา

"ฮวนฮวน……" เขาพึมพำเสียงเบา

ตัวของเป๋าฮวนแข็งทื่อทันที

เขาจำเธอได้แล้ว?

แต่ว่า เธอรีบปรับสีหน้า แล้วหันไปยิ้มอย่างเยือกเย็น "คุณผู้ชายคะ ถ้าจะจีบก็ควรมีขอบเขต! มาจีบทั้งๆที่เรียกชื่อคนอื่น มันจะทำให้คนอื่นจะอ้วก!"

"Joy!" เฟิงหานชวนจับมือเธอไว้

เป๋าฮวนอึ้ง ก้มมองมือของเขา แล้วเงยหน้าสบตากับดวงตาของเขา อยู่ๆเธอก็ไม่เข้าใจว่า เฟิงหานชวนกำลังคิดอะไรอยู่

"คุณผู้ชาย นี่คุณทำอะไรอีกคะ? ทำไมถึงเรียกชื่อฉันล่ะ?"

เฟิงหานชวนออกแรง แล้วดึงเธอเข้ามาในอ้อมกอด

เป๋าฮวนไม่ทันตั้งตัว จึงเซไปแนบกับหน้าอกเขา ทันใดนั้น จึงได้กลิ่นน้ำหอมอ่อนๆ

กลิ่นที่คุ้นเคยนั้นลอยเข้าจมูก แล้วอ้อมล้อมเธอไว้

ยังไม่รอให้เธอต่อต้าน มือทั้งสองข้างของเขายันประตูไว้ แล้วบังคับให้เธออยู่ตรงหน้าเขา