อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 309

เป๋าฮวนไม่เคยคาดคิดว่าเฟิงหานชวนจะน่ารังเกียจได้ขนาดนี้!

คาดไม่ถึงว่าจะทำกับเธอ...

“นี่คุณทำอะไรฉัน!?"เป๋าฮวนกรีดร้อง

"คุณเข้าใจผิดแล้ว"เสียงของเฟิงหานชวนนิ่งมากเขาเดินตรงไปที่ด้านหน้าของตู้เสื้อผ้า

เขาเปิดประตูตู้เสื้อผ้าและหยิบเสื้อคลุมออกมา แล้วเข้าไปในห้องน้ำอีกครั้ง

การกระทำของเขาทำให้เป๋าฮวนรู้สึกสับสนมากกว่าเดิม เป๋าฮวนใช้ประโยชน์จากที่เฟิงหานชวนไม่อยู่ โดยไม่ได้พูดอะไรสักคำและรีบสวมชุดเดรสอย่างรวดเร็ว

เมื่อเธอเพิ่งสวมชุดเดรสเสร็จ เสียงต่ำๆของเฟิงหานชวนก็ดังขึ้นมาจากในห้องน้ำ: "สะดวกไหมถ้าผมจะออกไป?"

เป๋าฮวนตกตะลึง เขามารู้มารยาทอะไรในเวลานี้?

เธอกัดฟันและพูดว่า: "ออกมาสิ!"

เฟิงหานชวนเดินออกมาจากห้องน้ำอีกครั้ง

"สารเลว!"เป๋าฮวนจ้องมองเขา ในขณะที่เธอด่า เธอก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและเตรียมโทรหาจิ่งมั่ว

"ผมไม่ได้ทำอะไรคุณ"ใบหน้าของเฟิงหานชวนเย็นชาและเผยให้เห็นท่าทางที่ดูผิดหวังเล็กน้อย

เขาพูดเบาๆและอธิบายว่า: "ผมเพิ่งมาหาคุณและพบว่าคุณนอนหลับอยู่ในอ่างอาบน้ำ หลังจากที่ผมพาคุณไปที่เตียง เสื้อผ้าของผมก็เปียกไปหมด ผมเลยขอยืมห้องน้ำของคุณ"

เป๋าฮวน: "???"

ดังนั้นแล้วเฟิงหานชวนไม่ได้ทำอะไรเธอ เขาเพียงแค่อุ้มเธอออกมาจากอ่างอาบน้ำแล้วพาไปที่ห้องนอน?

แต่ว่า!

"คุณเข้ามาในห้องฉันทำไม? คุณ—" เป๋าฮวนกรีดร้องอีกครั้ง

"ผมมาหาคุณและพบว่าประตูมันไม่ได้ปิด"สีหน้าของเฟิงหานชวนนั้นเย็นชา เขาตอบเสียงต่ำ

เป๋าฮวนมองเขาอย่างไม่เชื่อสายตา เธอขมวดคิ้วและพูดว่า: "เป็นไปไม่ได้! ฉันแน่ใจว่าฉันปิดประตูแล้ว! "

เธอคงไม่โง่ขนาดที่เธอเข้ามาในห้องโดยไม่ปิดประตูหรอก?

"นี่เป็นเรื่องจริง ไม่เช่นนั้นคุณสามารถโทรเช็คกล้องวงจรปิดทางเดินของโรงแรมก็ได้ เรื่องนี้ผมไม่โกหกหรอก"

เฟิงหานชวนเดินไปทางเป๋าฮวนด้วยท่าทางที่สงบพร้อมกับใบหน้าที่เรียบนิ่งของเขา

เป๋าฮวนกัดฟันกรอด เธอจ้องเขาเขม็งแล้วถาม: "ต่อให้ฉันไม่ได้ปิดประตู แต่ว่าคุณก็ไม่ได้รับความยินยอมจากฉัน คุณเข้ามาเองตามใจชอบ แถมยังเข้าไปถึงอ่างอาบน้ำ แล้วพาฉัน... ถึงฉันจะหลับในอ่าง คุณก็ไม่ควรพาฉันไปที่ห้องนอน! "

"คุณ คุณออกไปให้พ้นสายตาของฉันนะ!"

เป๋าฮวนโกรธแทบตายแล้วจริงๆ นอกจากตั้งคำถามแล้วเธอก็ไม่รู้ว่าจะต้องทำอย่างไรต่อ

เธอต้องการเอาชนะเฟิงหานชวนอย่างมาก แต่ในสถานการณ์เช่นนี้เธอจะไม่สามารถเอาชนะเฟิงหานชวนได้อย่างแน่นอน

เมื่อสามปีที่แล้ว เธอไม่เคยเอาชนะเฟิงหานชวนได้เลยและเธอก็เป็นผู้แพ้ทุกครั้ง

"ขอโทษ ผมเรียกคุณที่หน้าประตูหลายครั้งแล้ว แต่ก็ไม่มีคนตอบรับ ผมกังวลว่าจะเกิดอุบัติเหตุอะไรกับคุณหรือเปล่าผมเลยเข้ามา เรื่องนี้ผมต้องขอโทษคุณด้วย"

"พอผมเห็นคุณอยู่ในอาการหมดสติในอ่างอาบน้ำ ผมก็อยากช่วยคุณ ผมเลยอุ้มคุณขึ้นมา เรื่องนี้ผมก็ต้องขอโทษเหมือนกัน แล้วผมก็เพิ่งมาพบว่าคุณแค่หลับไปทีหลัง"

"หลังจากที่ผมพบว่ามันเป็นแบบนั้น ผมก็เลยใช้อ่างอาบน้ำของคุณอาบน้ำ"

เฟิงหานชวนอธิบายอย่างจริงจังอีกครั้ง จากนั้นเขาก็เดินผ่านเป๋าฮวนไปและหยิบกล่องกำมะหยี่สี่เหลี่ยมจากโต๊ะข้างเตียงส่งให้เป๋าฮวน

เขาพูดอย่างเคร่งขรึม: "คุณเป๋า เรื่องเมื่อสักครู่ผมไม่มีมารยาทเอง และของขวัญชิ้นนี้ถือเป็นของขวัญแทนคำขอโทษของผม"

หลังจากนั้นเขาก็ยัดกล่องใส่มือของเป๋าฮวนแล้วหันหลังเดินออกไป

เป๋าฮวนรีบเปิดกล่องกำมะหยี่ในมือของเธอ อย่างที่คาดไว้ เธอพูดถูก ภายในกล่องบรรจุไพลินราชินีซีซาร์

เป็นของที่เฟิงหานชวนจ่ายห้าพันล้านแล้วประมูลได้มันมา

"เฮ้ คุณอย่าเพิ่งไป!"เป๋าฮวนเรียกเขาให้หยุด

เฟิงหานชวนหยุด

เป๋าฮวนเดินตามเขาและไปอยู่ข้างหน้าของเฟิงหานชวน จากนั้นก็วางกล่องใส่ลงกลับไปในฝ่ามือของเฟิงหานชวน

"ฉันจะไม่รับของที่มีมูลค่าเช่นนี้!"เป๋าฮวนพูดอย่างหนักแน่น

ยิ่งกว่านั้นเฟิงหานชวนเป็นเจ้าของสิ่งที่เขาประมูลมา และมันก็ถือว่าเป็นสิ่งของของเฟิงหานชวน เธอไม่ต้องการอะไรจากเฟิงหานชวน

"อัญมณีนี้ถูกผมประมูลมาเพื่อคุณ สำหรับผมแล้ว มันไม่มีค่าอะไร"เฟิงหานชวนมองไปที่เธออย่างเย็นชาและตอบอย่างเฉยเมย

จู่ๆเป๋าฮวนก็พบว่า เฟิงหานชวนเปลี่ยนไปเป็นคนละคน?

เห็นได้ชัดว่าก่อนหน้านี้เขาหลงใหลในตัวเธอ และในงานประมูลนั้นเขาก็ทำเพื่อเธอ และเขาก็เกือบจะสู้กับอเล็กซ์อีกด้วย

ตอนนี้มันเกิดอะไรขึ้นนี้? ความเย็นชาแบบนี้ ทำให้ใครดูกัน?

"คุณบ้าหรือเปล่า!"เป๋าฮวนด่า

"ใช่ ผมมันบ้าและปฏิบัติต่อคุณเหมือนเป็นอีกคนหนึ่ง วันนี้ผมทำเรื่องหยาบคาย ไม่ว่าจะในห้องฟิตเนส งานประมูล หรือในห้องน้ำเมื่อกี้นี้ มันคือความตั้งใจทั้งหมดของผม"

เฟิงหานชวนดูผิดหวังและสีหน้าเศร้าสร้อยของเขาปะปนกับร่องรอยของความสิ้นหวัง

"คุณ……คุณกำลังพูดถึงอะไร "หลังจากที่เป๋าฮวนได้ยิน เธอก็ขมวดคิ้วแน่น

ดังนั้นแล้วเฟิงหานชวนในตอนนี้ไม่ได้คิดว่าเธอเป็นเฉินฮวนฮวนแล้วเหรอ?

ทำไมจู่ๆเขาก็เปลี่ยนไป?

เธอเงยหน้าขึ้นและถามอย่างจริงจัง: "ในที่สุดคุณก็พบว่าคุณจำผิดคนแล้วใช่ไหม?"

"ใช่"เฟิงหานชวนพูดโดยไม่ลังเล เขายกกล่องกำมะหยี่ในมือขึ้นแล้วพูดว่า: "นี่มันเป็นของที่ผมประมูลมาผิด คุณเอาไปเถอะ"

“???”

เป๋าฮวนสับสน เฟิงหานชวนรู้ได้อย่างไรว่าเขาจำผิดคน?

"ฉันไม่สามารถรับมันได้หรอก คุณเอาไพลินนี้ไปให้ผู้หญิงคนอื่นก็ได้นี่"แม้ว่าเฟิงหานชวนจะต้องการให้ไพลินกับเธอเพื่อขอโทษ แต่เธอก็ยังไม่ต้องการที่จะรับมันอยู่ดี

อย่างไรก็ตาม ราคาของไพลินนี้สูงเกินไปสำหรับเธอ

"ผู้หญิงของผมไม่อยู่แล้ว ผมไม่มีแฟน ไม่มีแฟนเก่า ไม่มีเพื่อนที่รู้ใจ ภรรยาที่รักของผมตายไปแล้ว และไม่มีของขวัญที่คู่ควร"เสียงต่ำของเขาเอ่ยอย่างช้าๆ