อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 379

เมื่อถูกผู้ชายกอดจากด้านหลัง เป๋าฮวนก็รู้สึกประหม่าในทันที

ตอนนี้เธอไม่เห็นการแสดงออกของเฟิงหานชวน อาจจะโกรธจนอยากหักคอเธอ?

เพราะผู้หญิงที่มีอายุมากกว่าไม่ชอบคนที่อายุน้อยกว่า ถ้าอย่างนั้นผู้ชายที่แก่กว่า...ก็คงจะเหมือนกัน!

“ปล่อยฉันนะ มีอะไรก็คุยกันดีๆ~” เป๋าฮวนยอมรับทันที

เมื่อกี้แค่ต้องการหยอกล้อเฟิงหานชวน เธอไม่ได้ตั้งใจจะทำให้เขาโกรธจริงๆ

ผู้ชายไม่พูด แต่เขาโอบแขนเธอแน่นขึ้นเรื่อยๆ

“ฉันแค่ล้อเล่นจริงๆ” เป๋าฮวนเม้มปากและพึมพำ

“ฮวนฮวน ถ้าผมเรียกคุณว่าป้า คุณจะรู้สึกยังไง?” ผู้ชายก้มศีรษะลง เอนไปทางหูของเธอและกัดติ่งหูของเธอ

เป๋าฮวนสั่นสองครั้ง ราวกับว่าถูกไฟดูด

“ป้า?” มีเครื่องหมายคำถามมากมายบนหัวของเธอ

เข้าใจอะไรผิดหรือเปล่า?

เฟิงหานชวนจะเรียกเธอว่าป้า?

“คุณเคยบอกว่าเราควรเท่าเทียมกันในทุกเรื่อง”

“ถ้าอย่างนั้น คุณเรียกผมว่าอา ว่าด้วยความเท่าเทียม ผมก็ควรเรียกคุณว่าป้า”

ผู้ชายอธิบายเช่นนี้

เป๋าฮวน : "..."

เธอพูดไม่ออก และรู้สึกละอายใจเล็กน้อย

ตอนนั้นเธอเรียกร้องความเท่าเทียมให้กับตัวเอง แต่มักจะปฏิบัติกับเขาอย่างไม่เท่าเทียม เอาอายุของเขามาล้อเล่น

ดูเหมือนว่าเธอจะทำผิดจริงๆ

“ฉันขอโทษ!” เป๋าฮวนเลือกที่จะขอโทษและสารภาพว่า: “ฉันไม่ได้จะล้ออายุของคุณ ฉันแค่พูดเล่น ต่อไปฉันจะไม่ทำอีก”

เมื่อได้ยินคำพูดที่จริงใจและอ่อนโยนของผู้หญิง เฟิงหานชวนก็รู้สึกว่าหัวใจของเขากำลังจะละลาย

เขาอดไม่ได้ที่จะกอดผู้หญิงไว้ในอ้อมแขนของเขา เขากดคางแนบกับไหล่ของเธอ

ความอบอุ่นและความรู้สึกหายใจไม่ออกแผ่ซ่านไปทั่วร่างของเป๋าฮวน แต่ครั้งนี้เธอไม่ได้ขัดขืน ไม่พูดอะไร ยืนนิ่งอยู่ตรงจุดนั้น

ปล่อยให้ผู้ชายกอด

“ก๊อกก๊อกก๊อก!”

ทันใดนั้น ประตูตรงหน้าก็มีเสียงเคาะดังขึ้น

เป๋าฮวนดิ้นสองครั้ง เฟิงหานชวนปล่อยเธอทันที เดินไปที่ประตู แล้วเปิดประตู

“อาสาม!” เสียงของหญิงสาวดังขึ้น

ร่างที่สูงของเฟิงหานชวนบังประตูไว้ เป๋าฮวนมองไม่เห็นว่าใครมา แต่เมื่อได้ยินเสียงนี้ เธอก็รู้ว่าคือเฟิงหย่า

ในวินาทีต่อมา เสียงของผู้หญิงอีกคนก็ดังขึ้น เสียงที่อ่อนโยน: “หานชวน รบกวนหน่อยนะ เสี่ยวหย่าบอกว่าอยากมาหา”

เป๋าฮวนจำเสียงนี้ได้ มันคือเสียงของหลีซืออวิ๋น

“เข้ามาก่อน” เฟิงหานชวนก้าวถอยหลังและพูดเบา ๆ

เป๋าฮวนเห็นเฟิงหย่าและหลีซืออวิ๋นยืนอยู่ที่ประตู เธอหันหน้าไปทางประตูพอดี ดังนั้นพวกเธอจึงเผชิญหน้ากัน

“อัยยะ! ทำไมแก้มของอาสะใภ้แดงจัง?” เฟิงหย่าวิ่งเข้าไปหาเธอ มองดูเธออย่างระมัดระวัง และถามด้วยรอยยิ้มว่า: “ ฉันมารบกวนเวลาของคุณกับอาสามหรือเปล่า?”

อา...สะใภ้?

อาสะใภ้อะไรกัน?

อาสะใภ้!!!

เป๋าฮวนลืมตากว้างด้วยความประหลาดใจ ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความนึกไม่ถึง ราวกับว่ามีฝูงอีกาบินผ่าน

ก้าก้าก้า

กรรม ผลกรรมมาแล้ว!

เธอเรียกเฟิงหานชวนว่าอา จากนั้นหลานสาวของเขาก็เรียกเธอว่าอาสะใภ้!

คำเรียกนี้ฟังแล้ว ค่อนข้างจะ...

“อาสะใภ้ ทำไมอาไม่ตอบ? ชื่อเรียกนี้ฟังดูไม่ดีเหรอ? แล้วคุณอยากให้ฉันเรียกคุณว่าอะไร?” เฟิงหย่าจับมือเธออย่างตื่นเต้น เข้าหาเธอด้วยความกระตือรือร้น