“ใคร? ฮวนฮวน เป็นใครกันแน่” เฟิงหานชวนจับไหล่ของเธอทันที แล้วเอ่ยถาม
“อาจจะเฉินเหม่ยเจวียนกับเฉินซินโหรว อาจจะเป็นพวกเธอ…ตอนแรกพวกเธอเกลียดฉันมากขนาดนั้น พวกเธออาจจะจ้างวานฆ่า!” ดวงตาของเป๋าฮวนเบิกกว้าง แววตาตื่นตระหนกและกังวล
ตอนนี้เฉินเจี้ยนหมินรู้แล้วว่าตัวเองยังมีชีวิตอยู่ เฉินซินโหรวก็เห็นตัวเองที่งานเลี้ยงด้วยตาของเธอเอง…พวกเธอจะยอมวางมือยุติเรื่องราวไหม
“ผมจะส่งคนไปไต่สวนพวกเขาเดี๋ยวนี้เลย” หลังจากเฟิงหานชวนพูดจบ ก็หยิบโทรศัพท์มือถือออกจากกระเป๋าเสื้อ และโทรหาซูอวี่ทันที
……
หนึ่งชั่วโมงต่อมา
เฉินซินโหรว เฉินเหม่ยเจวียน รวมทั้งเฉินเจี้ยนหมิน ทั้งหมดถูกพาไปที่โกดังร้างในเขตชานเมือง
เฉินซินโหรวยังคงอยู่ในชุดผู้ป่วย เฉินเจี้ยนหมินสวมเสื้อผ้าที่ขาดรุ่งริ่ง และเฉินเหม่ยเจวียน…ไม่ได้สวมเสื้อผ้า สวมเพียงชุดชั้นในผ้าโปร่งบาง ซึ่งไม่อาจบดบังไขมันส่วนเกินของเธอได้
เฟิงหานชวนรีบไปพร้อมกับเป๋าฮวน เมื่อพวกเขามาถึง ซูอวี่รายงานว่า “ประธานเฟิง คุณนาย ตอนนี้เฉินซินโหรวอยู่โรงพยาบาล เธอเพิ่งแท้งลูกครับ เฉินเจี้ยนหมินกำลังเก็บขยะหาเลี้ยงชีพ ส่วนเฉินเหม่ยเจวียนตอนนี้ขายบริการ คนของเราจับเธอได้บนเตียงของเศรษฐีใหม่คนหนึ่งครับ”
เดิมทีเฉินเหม่ยเจวียนก้มหน้าลง ดูเหมือนเธอจะโดนทุบตี เธอเอาแต่นิ่งเงียบไม่พูดไม่จา
เมื่อได้ยินเสียงคนพูดคุยกัน เธอเงยหน้าขึ้น ทันทีที่เห็นเป๋าฮวน เสียงร้องตะโกนก็ดังไปทั่วทั้งโกดัง
“อ๊า…ผี…ผีมาแล้ว ผีมาแล้ว…”
“เฉินเจี้ยนหมิน คุณดูสิ ลูกสาวของคุณ ลูกสาวของคุณเฉินฮวนฮวน เธอกลายเป็นผีไปแล้ว…”
เฉินเหม่ยเจวียนส่ายหัวอย่างบ้าคลั่ง พลางตะโกนเสียงดังลั่น จากนั้นก็หมอบลงบนพื้น แล้วเคลื่อนตัวไปคุกเข่าอยู่แทบเท้าของเป๋าฮวน “เฉินฮวนฮวน เธอยกโทษให้ฉันเถอะ เธอเป็นผีมาสามปีแล้ว ยกโทษให้ฉันไม่ได้เหรอ ฉันรู้แล้วว่าฉันผิด ถ้าได้เจอกันอีกครั้ง ฉันจะให้ยายของเธอยืมเงินไปรักษาแน่นอน ฉันผิดไปแล้วจริงๆ ฉันผิดไปแล้ว…”
ตอนนี้เฉินเหม่ยเจวียนสนใจแต่การขายตัวเพื่อหาเงิน เธอไม่ได้ติดต่อกับเฉินเจี้ยนหมินเลย ส่วนลูกสาวของเธอเฉินซินโหรวก็ไม่ได้ติดต่อกันบ่อยนัก ถึงขนาดที่ว่าช่วงนี้เธอยุ่งมาก จนไม่มีเวลาไปดูแลลูกสาวที่แท้งบุตรที่โรงพยาบาล
ดังนั้น เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่ามีผู้หญิงคนหนึ่งที่หน้าตาเหมือนเฉินฮวนฮวนราวกับแกะ
เฉินเจี้ยนหมินรู้ว่าเป๋าฮวนที่อยู่ตรงหน้าเขา คือเฉินฮวนฮวนลูกสาวของตัวเอง แต่เฉินซินโหรวไม่ได้รับการยืนยันจากเป๋าฮวนในงานเลี้ยง อีกทั้งเป๋าฮวนยังเป็นแขกผู้มีเกียรติ ไม่ใช่ว่าเฉินฮวนฮวนจะสามารถทำได้ เดิมทีเธอเพียงสงสัยเท่านั้น
ในตอนนี้เอง เมื่อเห็นเป๋าฮวนและเฟิงหานชวนปรากฏตัวพร้อมกัน เฉินซินโหรวสรุปได้ว่า เป๋าฮวนคุณเป๋าในงานเลี้ยงวันนั้น ก็คือเฉินฮวนฮวน!
เฉินฮวนฮวนยังไม่ตาย เธอยังไม่ตายจริงๆ !
“เฉินเหม่ยเจวียน เธอไม่ต้องร้องไห้แล้ว ฉันไม่ใช่ผี ฉันเป็นคน” เป๋าฮวนควบคุมอารมณ์ของตัวเอง เวลานี้ดูเหมือนเธอจะสงบนิ่งมากแล้ว
เฉินเหม่ยเจวียนผงะไปครู่หนึ่ง ดวงตาทั้งสองมองเป๋าฮวนด้วยความตื่นตระหนกและหวาดกลัว ก่อนจะชี้ไปที่เธอ และถามเสียงสั่นเครือ “เธอเธอเธอ…เธอพูดอะไร…เธอเป็นคน…เธอตายไปแล้วไม่ใช่เหรอ…”
“แม่ เธอยังไม่ตาย! เธอคือเฉินฮวนฮวน เฉินฮวนฮวนยังไม่ตาย!” เฉินซินโหรวตะโกนใส่เฉินเหม่ยเจวียน
เฉินเจี้ยนหมินคุกเข่าลง รีบคลานไปตรงหน้าเป๋าฮวน ก่อนจะจับมือของเป๋าฮวนไว้ แล้วยิ้มอย่างประจบเอาใจ “ฮวนฮวน ลูกให้พ่อมาหามีเรื่องอะไรเหรอ คราวก่อนลูกเต็มใจให้เงินพ่อไม่ใช่เหรอ พ่อรู้ว่าเรื่องก่อนหน้านี้พ่อทำผิด ต่อไปพ่อจะแก้ไขให้ดีขึ้น พ่อจะดีกับลูกแน่นอน”
เป๋าฮวนมองใบหน้ายิ้มแย้มของเขา ฟังสิ่งที่เขาพูด เธอรู้สึกอยากจะอาเจียน คลื่นไส้ และสะอิดสะเอียนเป็นอย่างมาก
เธอเค้นเสียงหัวเราะในลำคอ “พ่อวางแผนฆ่าหนู ยังพูดว่าจะดีกับหนูอีกเหรอ”
“อะไรนะ!” สีหน้าของเฉินเจี้ยนหมินพลันเปลี่ยนไปทันที ทั้งตกตะลึงทั้งงุนงง เขารีบกล่าวว่า “ฮวนฮวน ลูกกำลังพูดถึงอะไร พ่อจะฆ่าลูกได้ยังไงกัน ถึงก่อนหน้านี้พ่อจะไม่ดีกับลูก แต่พ่อไม่มีทางฆ่าลูก!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย