อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 431

เป๋าฮวนฮวนแทบจะโกรธจนสั่นไปทั้งตัว

เธอไม่คิดเลยว่า คุณนายหลีผู้หญิงหน้าตาดีที่อยู่ตรงหน้าเธอคนนี้ จะพูดแบบนี้ออกมา!

“ชุนอวี่! คุณ…คุณ…คุณพูดบ้าอะไร!!!” เฟิงเหลยถิงก็โกรธจนหน้าเขียวคล้ำ

เฟิงหานชวนสาวเท้าเดินมาที่ประตู และตะโกนว่า “พวกนาย พาผู้อาวุโสทั้งสองของตระกูลหลีออกไป!”

เมื่อเขาออกคำสั่ง บอดี้การ์ดด้านนอกสองสามคนก็รีบเข้ามาทันที

“ตุ๊บ” หลีเซ่าชิวคุกเข่าลงให้เฟิงเหลยถิงและเป๋าฮวนทันที ร้องไห้โฮออกมาอย่างหนัก และกล่าวว่า “ชุนอวี่ปากเสีย ฉันขอโทษพวกคุณแทนเธอด้วย เธอโมโหจนพูดจาไร้สาระ พวกคุณได้โปรดยกโทษให้อวิ๋นเอ๋อร์เถอะนะ…”

แม้ว่าการพัฒนาของตระกูลหลีจะหยุดชะงักลงในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ทว่าท้ายที่สุดก็เป็นตระกูลใหญ่ที่มีชื่อเสียง หากเจอเรื่องเช่นนี้ ไม่จำเป็นต้องเกรงกลัว

ทว่าตอนนี้อีกฝ่ายไม่เหมือนเดิมแล้ว มีตระกูลเฟิงอยู่ ศาลไม่มีทางตัดสินลงโทษหลีซืออวิ๋นสถานเบา

“ทั้งหมดเป็นความผิดของฉันเอง ฉันพูดไร้สาระ ฉันพูดไร้สาระ ฉันตบปากตัวเองดีไหม ขอแค่พวกคุณยกโทษให้ลูกสาวฉัน!” จางชุนอวี่คุณนายตระกูลหลีคุกเข่าลง ตบปากตัวเองด้วยมือทั้งสองข้าง

เหล่าบอดี้การ์ดมองหน้ากันอย่างเลิ่กลั่ก ไม่รู้ว่าควรลงมือหรือไม่

“พาออกไป!” เฟิงหานชวนเดินเข้ามา แล้วตวาดขึ้นเสียงดัง

พวกเขาก้าวไปข้างหน้าทันที พยุงสองสามีภรรยาตระกูลหลีให้ลุกขึ้น แล้วพาพวกเขาออกไปข้างนอก

“หานชวน เธอทำแบบนี้กับพวกเราไม่ได้ เธอทำแบบนี้กับอวิ๋นเอ๋อร์ไม่ได้นะ…”

ไม่นาน เสียงตะโกนของพวกเขาก็ค่อยๆ เบาลง จากนั้นก็เงียบไป

ทั้งสองคนถูกพาตัวออกไปแล้ว

ภายในห้องรับแขกกลับคืนสู่ความสงบอีกครั้ง

มีเพียงเฟิงเหลยถิง เฟิงหานชวน และเป๋าฮวน สีหน้าของทั้งสามคนดูแย่มาก

เป๋าฮวนถอนหายใจแรงๆ ก่อนจะนั่งลงบนโซฟาอย่างอ่อนแรง

เธอไม่รู้ว่าทำไมตัวเองถึงเจอเรื่องแบบนี้ ทำให้คนโกรธเคืองและหมดหนทาง

“ฮวนฮวน ผมขอโทษ” เฟิงหานชวนเดินไปหาเธอ มาหยุดยืนอยู่ตรงหน้าเธอ แล้วกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา

เขายืน เธอนั่ง

เป๋าฮวนอยากหลุดพ้นจากอ้อมแขนของเขา ทว่าเฟิงหานชวนไม่ยอม

“นายท่านยังอยู่ที่นี่นะ!” เป๋าฮวนเอ่ยเตือนเสียงเบา

เฟิงหานชวนเหลือบมองเฟิงเหลยถิงเล็กน้อย หลุบตามองลงต่ำ และกล่าวว่า “พ่อ ผมจะไม่ทำอะไรคุณลุงหลีกับคุณน้า แต่หลีซืออวิ๋น ผมไม่รับประกัน”

“ฉันรู้ ฉันเห็นด้วย” เฟิงเหลยถิงพยักหน้า แล้วถามว่า “พวกแกสองคนคืนดีกันแล้วใช่ไหม”

“ครับ” เฟิงหานชวนเอ่ยตอบ

“แล้วทำไมฮวนฮวนไม่เปลี่ยนคำพูด” เฟิงเหลยถิงถาม

หลังจากเฟิงหานชวนปล่อยเป๋าฮวนเป็นอิสระ เป๋าฮวนมองไปที่เฟิงเหลยถิงอย่างไร้เดียงสา เอ่ยถามเสียงเบา “นายท่าน เปลี่ยนคำพูดอะไรเหรอคะ”

“เด็กโง่ เธอคืนดีกับเจ้าสามแล้ว เธอควรเรียกฉันว่าอะไร” เฟิงเหลยถิงยิ้มน้อยๆ แล้วถามเธอ

“ฉัน…” เป๋าฮวนรู้ว่านายท่านหมายถึงอะไร แต่เธอเอ่ยแย้งเสียงเบา “นายท่าน ตอนนี้ฉันเปลี่ยนสถานะแล้ว ยังไม่ได้จดทะเบียนกับอาหานอย่างเป็นทางการเลยนะคะ”

“งั้นฉันจะรีบหาวันมงคลให้พวกเธอไปจดทะเบียนที่สำนักงานกิจการพลเรือน” เฟิงเหลยถิงหัวเราะออกมาทันที

เฟิงหานชวนเอ่ยขึ้นอย่างไม่มีทางเลี่ยง “พ่อ ผมกับฮวนฮวนปรึกษากันแล้ว เราจะหาโอกาสที่เหมาะสมไปจดทะเบียนสมรสที่ประเทศเฉินครับ”