อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 440

"ไม่อนุญาตโดยเด็ดขาด!"

ลุงของหวังหยวนหยวนรีบพูดอย่างรวดเร็วว่า: "ตระกูลเป๋าแห่งประเทศเฉินไม่ใช่สิ่งที่เราสามารถจะจัดการได้!"

"ลุง คุณพูดว่าอะไรนะ! เราไม่สามารถที่จะจัดการตระกูลเป๋าได้? "ดวงตาของหวังหยวนหยวนเบิกกว้างเพราะความโกรธ

"ตระกูลหวังของเรามีอำนาจมาก ประเทศเฉินก็เป็นแค่ประเทศเล็กๆไม่ใช่เหรอ? พวกเราจะไม่สามารถจัดการพวกเขาได้ยังไงกัน! "

หวังหยวนหยวนปฏิเสธที่จะเชื่อ เพราะลุงของเธอนั้นขี้ขลาดและหัวโบราณมาโดยตลอด เธอยังคงพูดอย่างกล้าหาญอีกว่า: "พ่อ เรามาซื้อตระกูลเป๋ากันเถอะ! พอดีเลยเราจะได้ขยายตลาดที่ประเทศเฉิน! "

ประธานหวังต่งปฏิเสธที่จะพูดนอกเรื่อง ผู้บริหารระดับสูงคนอื่นๆเองก็หน้าซีดเช่นกัน

"หยวนหยวน เจ้าเด็กโง่ ถ้าเธอทำให้ตระกูลเป๋าขุ่นเคืองจริงๆ ตระกูลหวังของพวกเราก็จะต้องจบสิ้นลง!"ลุงหวังตบต้นขาของเขาและพยายามโน้มน้าวเธอ

"หนูไม่เชื่อ! พ่อของหนูแข็งแกร่งมาก จะจัดการกับตระกูลเป๋าไม่ได้เลยเหรอ? "หวังหยวนหยวนหันไปหาพ่อของเธอและพูดอย่างรวดเร็ว: "พ่อ พ่อจะช่วยหนูใช่ไหม? พ่อทนเห็นลูกสาวถูกคนอื่นทำร้ายแบบนี้เหรอ? "

"หยวนหยวน--"

ในขณะเดียวกันเยี่ยจิ่งเฉินที่ตอนนี้จมูกกลายเป็นสีเขียวและใบหน้าบวมปูดก็รีบเดินเข้ามาและรีบจับมือของหวังหยวนหยวนแล้วพูดว่า: "พ่อประชุมอยู่ ผมจะบอกคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้เอง อย่าหุนหันพลันแล่นไปเลย พวกเราไม่สามารถที่จะขัดใจเฉินฮวนฮวนได้!”

"เยี่ยจิ่งเฉิน คุณยังจะกล้ามาอีกนะ! ฉันโดนทำร้ายขนาดนี้ คุณยังจะให้ฉันปล่อยแฟนคนแรกของคุณไปอย่างนั้นน่ะเหรอ? "หวังหยวนหยวนหันกลับมาและตบหน้าเยี่ยจิ่งเฉิน

เยี่ยจิ่งเฉินกุมหน้าของเขาและไม่สนใจเสียงถอนหายใจ เขาเอ่ยด้วยความตื่นตัวว่า: "พวกเราไม่สามารถทำให้ตระกูลเป๋าแห่งประเทศเฉินไม่พอใจได้! หวังซื่อกรุ๊ปเองก็ไม่สามารถขัดใจได้เช่นกัน! คุณไม่สามารถใจร้อนได้! "

"ถุย!"หวังหยวนหยวนถุยน้ำลายลงบนใบหน้าของเยี่ยจิ่งเฉิน เธอหันกลับมาแล้วจับแขนของประธานหวัง และบิดตัวอ้วนๆของเธอแล้วพูดอย่างอารมณ์ดีว่า: "พ่อ รีบซื้อตระกูลเป๋าและแสดงสีสันให้พวกเขาดูหน่อย!"

เยี่ยจิ่งเฉินคุกเข่าลงตรงหน้าของหวังต่ง และพยายามที่จะโน้มน้าว: "พ่อ ผมรู้ว่าครั้งนี้หยวนหยวนได้รับความเดือดร้อน แต่พวกเราไม่สามารถทำอะไรตระกูลเป๋าได้จริงๆ! ผมโทรหาพี่ชายของผมแล้ว และตระกูลเป๋าก็ไม่ใช่อะไรที่จะจัดการได้ง่ายจริงๆ…"

เนื่องจากเยี่ยจิ่งเฉินสงสัยเกี่ยวกับตัวตนปัจจุบันของเป๋าฮวน เขาจึงติดต่อพี่ชายของเขาซึ่งเป็นประธานของเยี่ยซื่อกรุ๊ปเพื่อถามเกี่ยวกับตระกูลเป๋าแห่งประเทศเฉิน เพราะพวกเขายังคงมีความสัมพันธ์ที่ดีกันอยู่ แม้ว่าเยี่ยจิ่งเฉินจะเป็นลูกนอกสมรส แต่ประธานเยี่ยก็ไม่ได้รู้สึกอะไรกับเยี่ยจิ่งเฉินมากนัก

ตระกูลเยี่ยเป็นครอบครัวใหญ่ และประธานเยี่ยก็รู้เกี่ยวกับตระกูลเป๋า หลังจากที่เยี่ยจิ่งเฉินได้รู้เกี่ยวกับเรื่องนี้แล้ว เขาก็รีบมาที่หวังซื่อกรุ๊ปเพื่อห้ามปราม

เขาไม่เคยคิดว่าเป๋าฮวนจะเป็นสมาชิกครอบครัวที่มีอำนาจแข็งแกร่งขนาดนั้น แต่เขาไม่รู้ว่าเป๋าฮวนกลายเป็นสมาชิกในตระกูลเป๋าได้อย่างไร!

สิ่งที่สำคัญที่สุดในตอนนี้คือการป้องกันไม่ให้หวังซื่อกรุ๊ปไปก่อกวนตระกูลเป๋า

"ฉันรู้ จิ่งเฉิน ลุกขึ้นก่อน!"ประธานหวังดึงเยี่ยจิ่งเฉินขึ้นมาและมองดูลูกสาวของเขา แม้จะทุกข์ใจแต่เขาก็ช่วยอะไรไม่ได้

ถ้าพูดตามความจริงเห็นได้ชัดว่าเขารู้สึกผิดและรู้สึกละอายใจเมื่อเห็นลูกสาวของเขาถูกทำร้ายแบบนี้และเขาไม่สามารถแก้แค้นให้ลูกสาวของเขาได้

"หยวนหยวน คราวนี้พ่อช่วยไม่ได้"ประธานหวังถอนหายใจและพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น: "ตระกูลเป๋า หวังซื่อกรุ๊ปของเราไม่สามารถจัดการได้จริงๆ!"

"อะไรนะ!?"เมื่อหวังหยวนหยวนได้ยินสิ่งนี้ เธอก็ตกตะลึงและนั่งลงบนพื้นทันที

ประธานหวังพูดแบบปลงๆ: "ทางที่ดีที่สุดเธอควรจะไปพบคุณเป๋าเพื่อขอโทษ ตระกูลเป๋ามีอำนาจมากจนเราไม่สามารถจัดการกับพวกเขาได้!"

"อ๊าย -" หวังหยวนหยวนปิดหูของเธอและตะโกน

……

ตกกลางคืน

เป๋าฮวนนั่งไขว่ห้างกินขนมอยู่บนบนโซฟา

บนหน้าจอทีวีใหญ่มีรายการวาไรตี้ล่าสุดกำลังฉายอยู่

มีการเคลื่อนไหวที่ประตู เธอลุกขึ้นทันทีและวิ่งออกไปโดยสวมรองเท้าแตะ

"เฟิงหานชวน!"

เป๋าฮวนวิ่งเข้าไปหาเขา และเฟิงหานชวนก็เพิ่งลงจากรถพอดี เธอกระโดดขึ้นไปเกาะบนตัวเขาทันที

"ทำไมวันนี้ดูตื่นเต้นจัง?"เฟิงหานชวนเลิกคิ้วและถามอย่างตั้งใจ: "มีเรื่องอะไรให้มีความสุขเหรอ?"

ห้างอวิ๋นตวนเป็นเครือของเฟิงเจิ้งหมิง เมื่อเหตุการณ์ของหวังหยวนหยวนเกิดขึ้น เขาก็ได้รับรายงานจากพี่ชายคนโตคนนั้นทันที