อ้อนรัก คุณภรรยาคนสวย นิยาย บท 86

จากที่เฉินฮวนฮวนดู เฟิงหานชวนอบรมพนักงานไม่ถือว่ามีอะไร แต่เลี้ยงอาหารเที่ยงเธอ เห็นได้ชัดว่าต้องการชดเชยต่อเธอ

สำหรับก่อนหน้านี้ที่รังแกเธอ เข้าใจเธอผิด เฟิงหานชวนรู้สึกติดค้างในใจ เฉินฮวนฮวนสามารถเข้าใจได้

เพียงแต่เฟิงหานชวนเคยขอโทษเธอแล้ว เธอยอมรับความหวังดีของเฟิงหานชวนหลายครั้งต่อหลายครั้ง เธอก็รู้สึกติดค้างเช่นเดียวกัน

ในเมื่อเธอยังติดเงินเฟิงหานชวนอยู่

“เงินพวกนั้น เธอไม่ต้องใช้คืนแล้ว” เฟิงหานชวนรู้สึกว่าเฉินฮวนฮวนกำลังดื้อกับเขา ในใจรู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมาก

เงินหนึ่งแสน พูดติดปากอยู่ตลอดเวลา เขาก็แค่เลี้ยงข้าวเธอ ยังจะเบี่ยงเบนอีก

ถ้าเปลี่ยนเป็นอาเยี่ยนเลี้ยงข้าวเธอ คิดว่าเฉินฮวนฮวนคงไม่มีท่าทางแบบนี้

ตอนนี้เฟิงหานชวนยิ่งคิดก็ยิ่งโมโห น้ำเสียงทุ้มต่ำลงมาก เขาค่อย ๆ ขมวดคิ้ว

รู้สึกได้ถึงบรรยากาศเยือกเย็นรอบตัวของเฟิงหานชวน เฉินฮวนฮวนก้มหน้าลงเล็กน้อย แล้วพูดเสียงเบา “อาสาม ถึงแม้ตอนนี้ฉันจะเป็นหลานสะใภ้ของคุณ แต่ฉันติดเงินคุณ เป็นคนละเรื่องกัน จำเป็นต้องคืน ฉันจะใช้ให้คุณโดยเร็วค่ะ”

หลานสะใภ้?

ได้ยินสามคำนี้ เฟิงหานชวนก็สีหน้าเปลี่ยน

“เฉินฮวนฮวน คุณพอได้แล้ว!” เขาตะคอกเสียงต่ำ

เสียงตะคอกนี้ ทำให้เฉินฮวนฮวนตกใจ เธอกะพริบตาอยู่หลายครั้ง อ้าปากค้าง แต่กลับพูดไม่ออกสักคำ

เธอถูกเฟิงหานชวนตะคอกใส่?

เมื่อครู่เฟิงหานชวนอ่อนโยนมากไม่ใช่เหรอ ทำไมจู่ ๆ ถึงได้ดุขนาดนี้?

เป็นเพราะเรื่องที่เธอจะคืนเงินเหรอ?

รู้สึกได้ถึงอารมณ์ของตัวเอง เฟิงหานชวนถอนหายใจเล็กน้อย แล้วพูดอธิบาย “ผมไม่ได้ตั้งใจตะคอกใส่คุณ คุณเป็นคนของตระกูลเฟิงแล้ว ทำไมต้องเกรงใจผมขนาดนี้?”

“ไม่สำคัญว่าจะคืนเงิน หรือทานข้าว คุณไม่ต้องขีดเส้นแบ่งจนชัดเจนขนาดนี้”

ได้ยินเฟิงหานชวนพูดแบบนี้ เฉินฮวนฮวนเชื่อว่าเขาพูดจากใจจริง ถึงได้รู้สึกว่าตัวเองระวังตัวเกินไปหน่อย

“แต่ว่า อาสาม...” เฉินฮวนฮวนเม้มปาก พูดด้วยความจริงใจ “คุณให้ฉันยืมเงินแสนหนึ่ง แถมยังช่วยฉันทำพิธีฝังศพให้คุณยาย เงินก้อนนี้ ฉันอยากจะคืนให้คุณจริง ๆ ค่ะ”

“ฉันรู้ว่าคุณไม่ขาดแคลนเงิน งั้นเอาแบบนี้ ฉันค่อยให้ของขวัญคุณในภายหลัง?”

เธอเงยหน้าขึ้น ดวงตาเป็นประกาย ยิ้มมองชายหนุ่มตรงหน้า แล้วรีบพูดขึ้น

เฉินฮวนฮวนคิดว่านี่น่าจะเป็นทางออกที่ดีที่สุดหรือเปล่า?

“ให้ของขวัญฉัน?” เฟิงหานชวนเลิกคิ้วนิดหน่อย

“ค่ะ ถ้าหากไม่ตอบแทนบุญคุณนี้กับคุณ ฉันก็จะรู้สึกติดค้าง ในเมื่อคุณไม่ให้ฉันคืนเงินคุณ งั้นฉันก็ให้ของขวัญคุณ ได้ไหมคะ?” เฉินฮวนฮวนดวงตาคมโต ตื่นเต้นจนกะพริบตาปริบ ๆ

ผู้หญิงที่อยู่ด้านหน้า เหมือนกับกระต่ายน่ารักตัวหนึ่ง ทำให้คนรู้สึกมันเขี้ยวอยากรังแกเป็นอย่างมาก

“ได้สิ” แน่นอนว่าเฟิงหานชวนยินยอมอยู่แล้ว

ผู้หญิงของตัวเองมองของขวัญให้ตัวเอง ไม่มีเหตุผลที่จะปฏิเสธ?

“งั้นก็เอาอย่างว่าแล้วกันค่ะ แบบนี้พวกเราจะได้ไม่รู้สึกอึดอัดต่อกันและกัน” เฉินฮวนฮวนพยักหน้า รู้สึกอารมณ์ดีอย่างมาก

“ทำไมถึงอึดอัด?” เฟิงหานชวนถามกลับ

“เอ่อ ก็คือ...” เฉินฮวนฮวนคิดว่า เธอกับเฟิงหานชวนไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกัน

เมื่อครู่ที่เธออธิบายเยอะแยะขนาดนั้น เฟิงหานชวนไม่เข้าใจเลยเหรอ?

“คุณชายเฟิงคะ ไม่ทราบว่ารับอะไรดีคะ?” สาวเสิร์ฟเซ็กซี่คนหนึ่งรีบเดินเข้ามา

เฟิงหานชวนเป็นแขก Vip ของร้านนี้ พนักงานเสิร์ฟหญิงคนนี้ชื่อเจียงเม่ย เธอรู้สถานะของเฟิงหานชวน

เจียงเม่ยตั้งใจแกะกระดุมคอเสื้อของตัวเอง เมื่ออยู่ต่อหน้าเฟิงหานชวนก็ก้มตัวลง วางเมนูอาหารลงบนโต๊ะ ส่วนที่เป็นลูกคลื่นนั้นผลุบ ๆ โผล่ ๆ อยู่

เฉินฮวนฮวนนั่งอยู่ตรงข้าม สามารถเห็นได้อย่างชัดเจน เธอใสซื่อมาก ในสมองมีเพียงความคิดเดียวคือ พนักงานเสิร์ฟสาวคนนี้รูปร่างดีมาก

เรื่องอื่นกลับไม่ได้คิดอะไรเยอะแยะ