อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 120
สรุปบท 119 ส่งดอกไม้: อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์
สรุปตอน 119 ส่งดอกไม้ – จากเรื่อง อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ โดย อารตรีย์
ตอน 119 ส่งดอกไม้ ของนิยายนิยายทั่วไปเรื่องดัง อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ โดยนักเขียน อารตรีย์ เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
ในค่ำคืนนี้สเตฟานี่นอนหลับพักผ่อนหญิงสาวรู้สึกตัวอีกทีก็พบว่าลีโอนาร์โดมายืนอยู่ข้างเตียงและก้มลงจูบหน้าผากของเธอ
"คุณมาที่นี่ทำไม ฉันบอกแล้วไงว่าฉันสับสน ฉันขอเวลาได้คิด"
"ผมก็แค่คิดถึงคุณกับลูก ผมเป็นห่วง ผมมาขอโทษแล้วผมอยากดูแลคุณกับลูก"...เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน
"ฉันดูแลตัวเองได้ ฉันตั้งครรภ์ฉันไม่ได้ป่วย ฉันไม่ต้องการคนดูแล ฉันสามารถดูแลตัวเองได้ด้วยตัวเองแบบที่เคยทำมาโดยตลอด"...สเตฟานี่เสียงแข็ง
"ผมเสียใจนะที่ผมเคยทำแบบนั้นกับคุณ ผมทำผิดมากจริงๆ ผมขอยอมรับผิดทุกอย่าง ขอให้ผมได้แก้ตัวโดยการดูแลคุณกับลูกเถอะนะ อย่าไล่ผมเลย"....ลีโอนาร์โดวิงวอน
"คุณฟังให้ดีนะคะ ตอนนี้ฉันกำลังจะนอนพักผ่อนค่ะ ฉันไม่ต้องการคนดูแล นี่ก็เกือบจะสี่ทุ่มแล้วฉันจะนอนค่ะ คนจะนอนแล้วไม่ต้องการคนดูแลหรอกนะคะ คุณกลับไปเถอะขอเวลาให้ฉันบ้าง ขอเวลาให้ฉันได้คิด คุณเคยร้ายกับฉันมาโดยตลอด ข่มขู่ฉันมาโดยตลอดคุณมาทำดีกับฉันเพียงแค่ไม่กี่วันจะให้ฉันเชื่อใจคุณมันคงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ"...เธอพูดอย่างเหนื่อยใจ
"ถ้ายังงั้นคุณก็ให้ผมพิสูจน์สิ ผมจะอยู่ดูแลคุณกับลูกเองผม ผมไม่เคยดูแลใครมาก่อน คนแรกที่ผมอยากจะดูแลก็คือคุณกับลูกนะ"
"ฉันต้องกราบขอบคุณคุณด้วยมั้ยคะที่กรุณาฉันมากมายถึงเพียงนี้ หึ ! ลูกของฉันฉันสามารถดูแลเขาได้ด้วยตัวเอง บางทีฉันดูแลลูกคนเดียวอาจจะดีกว่ามีพ่อที่ยอดแย่แบบคุณมาตามดูแลด้วยอีกคนนะคะ"
"ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ เด็กในท้องของคุณก็เป็นลูกของผมนะ เด็กต้องการทั้งพ่อและแม่นะและที่สำคัญผมบอกแล้วผมจะเป็น คนใหม่เพื่อคุณกับลูก"
"ฉันก็ขอบอกคุณเหมือนกันค่ะว่าไม่จำเป็น ลูกของฉันคนเดียวเท่านั้น ฉันสามารถดูแลตัวเองได้ ถ้าคุณยังคอยรังควานฉันอยู่แบบนี้ฉันอาจจะตัดสินใจได้ง่ายขึ้นโดยการตัดคุณออกไปจากชีวิตของเราสองคนแม่ลูก !
"คุณยังโกรธผมอยู่ ผมบอกแล้วไงว่าผมขอโทษ ลูกต้องมีทั้งพ่อและแม่นะถึงจะเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ได้"
"ตอนนี้ฉันเริ่มไม่ต้องการพ่อของเด็กแล้วค่ะหรืออีกอย่างหนึ่งฉันก็อาจจะไม่ต้องการทั้งพ่อและเด็กถ้าเกิดว่าพ่อของเขายังมาวุ่นวายกับชีวิตฉันอยู่แบบนี้"
สเตฟานี่เริ่มมีอารมณ์ที่ฉุนเฉียวมากขึ้น
"อย่านะ...ไม่เด็ดขาด...ผมไม่เชื่อหรอกว่าคุณจะไม่ต้องการเขา"
"อันนั้นมันก็เรื่องของคุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็เรื่องของคุณ แต่ถ้าคุณยังตามมากวนใจฉันอยู่แบบนี้ฉันก็จะไม่เอาเขาไว้อีกรวมถึงคุณด้วย"
หญิงสาวพูดในตาแข็งกร้าววววอย่างจริงจัง
"อย่านะอย่าทำแบบนั้น...ผมยอมแล้ว...ผมกลับก็ได้...เอาไว้ให้คุณใจเย็นก่อนแล้วผมจะมาหาใหม่"
ลีโอนาร์โดตกตะลึงกับสิ่งที่ตัวเองได้ยินที่ดังออกมาจากปากของสเตฟานี่
ลีโอนาร์โดนั่งมองการกระทำของสเตฟานี่อยู่ที่รถของตัวเอง เมื่อเขาเห็นว่าเธอทิ้งช่อดอกไม้ของเค้าที่ส่งไปให้เขาจึงลงจากรถแล้วรีบปรี่มาหาเธอทันที
"เคท เดี๋ยวก่อนสิครับ !
เสียงของลีโอนาร์โดดังขึ้นทำให้สเตฟานี่ซึ่งกำลังจะเดินกลับเข้าบริษัทหันหลังกลับมามองยังปลายเสียงที่กำลังเรียกเธออยู่
"ยังไม่หายโกรธผมอยู่อีกเหรอครับ ?
ลีโอนาร์โดรีบวิ่งเข้าไปจับมือของสเตฟานี่
"ปล่อยค่ะ ที่นี่มันที่ทำงานไม่ใช่ที่ที่ใครจะมาพลอดรักกัน !
สเตฟานี่บอกอย่างเบื่อหน่าย
"ผมขอโทษแล้วไง ผมไม่ขอแก้ตัว คุณยังไม่หายโกรธผมอยู่อีกเหรอ ผมบอกแล้วไงผมขอโทษ ผมพร้อมจะเปลี่ยนแปลงทุกอย่าง "
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์