อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 120

ในค่ำคืนนี้สเตฟานี่นอนหลับพักผ่อนหญิงสาวรู้สึกตัวอีกทีก็พบว่าลีโอนาร์โดมายืนอยู่ข้างเตียงและก้มลงจูบหน้าผากของเธอ

"คุณมาที่นี่ทำไม ฉันบอกแล้วไงว่าฉันสับสน ฉันขอเวลาได้คิด"

"ผมก็แค่คิดถึงคุณกับลูก ผมเป็นห่วง ผมมาขอโทษแล้วผมอยากดูแลคุณกับลูก"...เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน

"ฉันดูแลตัวเองได้ ฉันตั้งครรภ์ฉันไม่ได้ป่วย ฉันไม่ต้องการคนดูแล ฉันสามารถดูแลตัวเองได้ด้วยตัวเองแบบที่เคยทำมาโดยตลอด"...สเตฟานี่เสียงแข็ง

"ผมเสียใจนะที่ผมเคยทำแบบนั้นกับคุณ ผมทำผิดมากจริงๆ ผมขอยอมรับผิดทุกอย่าง ขอให้ผมได้แก้ตัวโดยการดูแลคุณกับลูกเถอะนะ อย่าไล่ผมเลย"....ลีโอนาร์โดวิงวอน

"คุณฟังให้ดีนะคะ ตอนนี้ฉันกำลังจะนอนพักผ่อนค่ะ ฉันไม่ต้องการคนดูแล นี่ก็เกือบจะสี่ทุ่มแล้วฉันจะนอนค่ะ คนจะนอนแล้วไม่ต้องการคนดูแลหรอกนะคะ คุณกลับไปเถอะขอเวลาให้ฉันบ้าง ขอเวลาให้ฉันได้คิด คุณเคยร้ายกับฉันมาโดยตลอด ข่มขู่ฉันมาโดยตลอดคุณมาทำดีกับฉันเพียงแค่ไม่กี่วันจะให้ฉันเชื่อใจคุณมันคงเป็นไปไม่ได้หรอกค่ะ"...เธอพูดอย่างเหนื่อยใจ

"ถ้ายังงั้นคุณก็ให้ผมพิสูจน์สิ ผมจะอยู่ดูแลคุณกับลูกเองผม ผมไม่เคยดูแลใครมาก่อน คนแรกที่ผมอยากจะดูแลก็คือคุณกับลูกนะ"

"ฉันต้องกราบขอบคุณคุณด้วยมั้ยคะที่กรุณาฉันมากมายถึงเพียงนี้ หึ ! ลูกของฉันฉันสามารถดูแลเขาได้ด้วยตัวเอง บางทีฉันดูแลลูกคนเดียวอาจจะดีกว่ามีพ่อที่ยอดแย่แบบคุณมาตามดูแลด้วยอีกคนนะคะ"

"ทำไมพูดแบบนั้นล่ะ เด็กในท้องของคุณก็เป็นลูกของผมนะ เด็กต้องการทั้งพ่อและแม่นะและที่สำคัญผมบอกแล้วผมจะเป็น คนใหม่เพื่อคุณกับลูก"

"ฉันก็ขอบอกคุณเหมือนกันค่ะว่าไม่จำเป็น ลูกของฉันคนเดียวเท่านั้น ฉันสามารถดูแลตัวเองได้ ถ้าคุณยังคอยรังควานฉันอยู่แบบนี้ฉันอาจจะตัดสินใจได้ง่ายขึ้นโดยการตัดคุณออกไปจากชีวิตของเราสองคนแม่ลูก !

"คุณยังโกรธผมอยู่ ผมบอกแล้วไงว่าผมขอโทษ ลูกต้องมีทั้งพ่อและแม่นะถึงจะเป็นครอบครัวที่สมบูรณ์ได้"

"ตอนนี้ฉันเริ่มไม่ต้องการพ่อของเด็กแล้วค่ะหรืออีกอย่างหนึ่งฉันก็อาจจะไม่ต้องการทั้งพ่อและเด็กถ้าเกิดว่าพ่อของเขายังมาวุ่นวายกับชีวิตฉันอยู่แบบนี้"

สเตฟานี่เริ่มมีอารมณ์ที่ฉุนเฉียวมากขึ้น

"อย่านะ...ไม่เด็ดขาด...ผมไม่เชื่อหรอกว่าคุณจะไม่ต้องการเขา"

"อันนั้นมันก็เรื่องของคุณจะเชื่อหรือไม่เชื่อก็เรื่องของคุณ แต่ถ้าคุณยังตามมากวนใจฉันอยู่แบบนี้ฉันก็จะไม่เอาเขาไว้อีกรวมถึงคุณด้วย"

หญิงสาวพูดในตาแข็งกร้าววววอย่างจริงจัง

"อย่านะอย่าทำแบบนั้น...ผมยอมแล้ว...ผมกลับก็ได้...เอาไว้ให้คุณใจเย็นก่อนแล้วผมจะมาหาใหม่"

ลีโอนาร์โดตกตะลึงกับสิ่งที่ตัวเองได้ยินที่ดังออกมาจากปากของสเตฟานี่

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์