อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 13

"ผมพูดจริงนะครับเคท ผมสนใจคุณผมขอโทษที่เมื่อสักครู่ตอนอยู่ที่สวนสาธารณะผมแกล้งคุณจริงอันนั้นผมยอมรับ แต่ตอนนี้ผมก็อยากจะบอกคุณจริงๆว่าผมชอบคุณ ผมชอบคุณตั้งแต่คุณเดินสะดุดล้มตอนที่เอาเอกสารมาให้ผมที่ห้องในออฟฟิศแล้วนะ ถ้าไม่อย่างนั้นคนอย่างผมไม่มีทางไปโอบคุณ และช่วยคุณขึ้นมาจากพื้นห้องทำงานผมอย่างนั้นหรอก"

เค้าได้บอกกับฉันพร้อมกับส่งสายตาจริงจังและจริงใจมาให้ อีตาบ้าคุณรู้บ้างไหมว่าหัวใจของฉันจะกระเด็นออกมานอกอกอยู่แล้ว ตอนนี้ ฉันอยากรู้จริงๆว่าเค้าพูดความจริงหรือเค้าแกล้งให้ฉันดีใจเล่นๆกันนะ

"แล้วถ้าฉันบอกว่าฉันไม่ชอบคุณและฉันไม่สนใจคุณละคะคุณจะทำยังไงกับฉัน" ฉันหยั่งเชิงเขา

"แต่ผมสังเกตเห็นได้ชัดนะว่าตลอดเวลาที่คุณพูดคุยอยู่กับผม คุณมีอาการหน้าแดงตลอดและผมก็รับรู้ได้ด้วยว่าคุณหน้าแดงสาเหตุมาจากอะไรถ้าไม่ใช่จากผมแล้วทำไมคุณถึงหน้าแดง"

"เมื่อเช้าฉันปัดแก้มมาค่ะ หน้าก็เลยแดง"...ฉันโกหก

"ไม่จริงคุณโกหก"...เขาเถียง

"ฉันขอถามคุณหน่อยเถอะค่ะ คุณมักจะสังเกตเรื่องส่วนตัวของคนอื่นแบบนี้เสมอเลยเหรอคะ" ฉันแอบเคือง

"ผมต้องขอโทษด้วย ผมไม่ได้ตั้งใจทำแบบนั้น ผมขอโทษถ้ามันทำให้คุณไม่พอใจ"

"ฉันไม่ชอบคุณค่ะ เพราะคุณดูเหมือนเป็นคนชอบใช้อำนาจ"

ฉันตอบโต้เขาแบบเรียบเรียบ เค้าเลิกหิวแล้วเบิกตาโตกับคำตอบของฉัน

" ผมเคยชินกับการใช้อำนาจและผมเคยชินกับการที่ได้มาตลอด ในเมื่อผมอยากจะได้อะไรแล้วไม่เคยมีใครปฏิเสธผมได้ ผมต้องได้ในสิ่งที่ผมอยากได้"

"ทุกเรื่องเลยเหรอคะ"

ฉันถามเขาด้วยสายตาที่หวาดวั่น ตอนนี้ฉันเริ่มรู้สึกกลัวผู้ชายคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าฉันแล้วสิ เขเริ่มวางอำนาจให้ฉันกลัว

"มันก็ไม่ทุกเรื่องหรอก แต่เงินของผมมันก็มีอำนาจที่จะสรรค์สร้างสิ่งต่างๆได้ดังที่ใจผมปรารถนาจนไม่เคยมีใครปฏิเสธผมเลยนะสิ !!!

"ถ้าอย่างนั้นฉันก็ต้องขอบคุณคุณถึงจะถูกใช่ไหมคะ ที่คุณพยายามบอกฉันว่าฉันเองก็สามารถซื้อได้ด้วยเงิน เพราะทุกคนไม่เคยปฏิเสธเงินของคุณอย่างนั้นใช่ไหมคะ"

ฉันสวนท่านประธานกลับไปทันทีด้วยความโมโหที่เขามองฉันเหมือนผู้หญิงคนอื่นที่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน

"ถ้าคุณจะปฏิเสธเงินของผม คุณก็คงเป็นคนแรกในโลกนี้ที่ปฏิเสธเงินของผมและตัวผม เพราะมีผู้หญิงตั้งมากมายนอนรอให้ผมที่เตียง แต่ผมไม่สนใจเธอน่ะสิ แต่คนที่ผมสนใจอยู่ในขณะนี้ก็คือคุณ" เขาพูดพร้อมมองมาที่ฉันราวกับว่าฉันเป็นสินค้า

"ขอบคุณมากนะคะที่คุณกำลังบอกฉันว่าฉันมีความพิเศษมากกว่าผู้หญิงคนอื่นๆของคุณ ฉันขอบคุณมากจริงๆค่ะ ฉันจะคิดเสียว่าวันนี้ฉันไม่ได้มาดื่มกาแฟกับท่านประธานและไม่มีท่านประธานเป็นเพื่อนก็แล้วกันนะคะ ฉันจะคิดว่าวันนี้ของฉันมันเป็นเพียงแค่ฝันไป"

ฉันพูดจบก็ลุกเดินหนีท่านประธานทันที ส่วนเค้าจะเป็นยังไงนั้นเหรอฉันไม่สนใจหรอก ฉันไม่หันหลังไปมองเขาเลยแม้แต่นิดเดียว

ฉันได้แต่เดินด้วยความรีบเร่งด้วยความโมโหจากคำพูดของเขาที่เหมือนจะดูถูกฉันและผู้หญิงทั้งโลก

" เคท คุณ....ระวัง !

เสียงของท่านประธานดังขึ้นเขากระตุกข้อมือของฉันเอาไว้แรงๆจนกระทั่งฉันหงายหลังไปชนกับหน้าอกของเค้า ในขณะที่มีคนขับรถมอเตอร์ไซค์เล่นผ่านเฉียดฉันไปแค่นิดเดียว เขาได้ช่วยฉันเอาใว้

ทุกอย่างเกิดขึ้นด่วนเร็วมาก ตอนแรกเหมือนกับจะโดนรถมอเตอร์ไซต์เฉี่ยว แต่ตอนนี้ฉันก็ตกมาอยู่ในอ้อมแขนของท่านประธานแล้วเขาก็กอดฉันเอาไว้แนบอก

ฉันสูดกลิ่นหอมของท่านประธานเข้าไป เต็มปอด ผู้ชายบ้าอะไรก็ไม่รู้กลิ่นตัวหอมอย่างกับผู้หญิง ฉันอยากจะบ้าตายเขามีเสน่ห์มากฉันไม่อาจปฎิเสธข้อนี้