อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 14
"ไม่เป็นอะไรมากหรอก ฉันว่าเราขึ้นห้องกันดีกว่านะ"
ฉันพูดพร้อมกับเกาะแขนของแซมเอาไว้
"อืม โอเค"
พูดจบร่างของฉันกับแซมจึงได้หายเข้าไปภายในคอนโด เค้าได้มาส่งฉันที่หน้าห้องด้วยความเป็นสุภาพบุรุษของเค้า ฉันปฏิเสธไม่ได้หรือว่าแซมเป็นผู้ชายที่ดีมากแต่เค้าคือผู้ชายที่ไม่ใช่สำหรับฉันอยู่ดี
"ขอบใจมากนะที่เดินมาส่ง"
"ด้วยความยินดีครับคุณผู้หญิง"
"คุณคือฮีโร่ของฉันนะแซม" ฉันยิ้ม
"ผมรับทราบครับคุณผู้หญิง" เขาทำความเคารพฉัน เค้ายังพูดด้วยสีหน้าท่าทางทะเล้น และฉันก็ยิ้มขำ เขาทำให้ฉันหัวเราะลืมความเครียดไปเลย
"คืนนี้สามทุ่มคุณมารับฉันด้วยนะ"
ตอนนี้แซมได้แต่มองฉันด้วยความสงสัยเค้าเบิกปากกว้างก่อนที่จะถามฉัน
"ทำไมเธอต้องให้ฉันมารับด้วยล่ะ ?
"ก็เพราะว่าวันนี้ฉันอยากไปเที่ยวผับน่ะสิ เอาเป็นว่าถ้าสามทุ่มนายยังไม่มารับฉันฉันก็จะไปเที่ยวคนเดียว แต่ถ้ามารับฉันฉันก็จะมีเพื่อนเป็นนายไปเที่ยวผับด้วยกันยังไงล่ะ"
"โอ้โห ! คุณสเตฟานี่ของเราเปลี่ยนไปมากเลยนะครับ ตอนนี้รู้จักเที่ยวผับด้วย !
"นี่นายไม่ต้องมาล้อฉันเล่นเลยตกลงจะไปไม่ไปว่ามาไปสิ !
"เราจะปล่อยให้เธอไปคนเดียวได้ยังไงล่ะ เราก็แอบเป็นห่วงอยู่นะ ผู้หญิงตัวคนเดียว"
"โอเค ! ถ้าอย่างนั้นเจอกันตอนสามทุ่ม โอเค๊ "
ฉันชูนิ้ว ให้กับแซมและแซมก็พยักหน้าแล้วทำแล้วโอเคมาให้ฉันแล้วเค้าก็เดินจากไป ฉันโลกมือบายบ๊ายให้กับแซม
ตอนนี้เสียงผับบาร์เสียงดังและความวุ่นวายเต็มไปด้วยนักท่องเที่ยวยามราตรีในค่ำคืนนี้พากันออกมาเพื่อความเมา ความเมาล้วนๆ ฉันอยากเมา
ตอนนี้ฉันกำลังเดินคล้องแขนมากับแซมเราทั้งสองคนยังเรียนไม่จบแต่ฉันก็มีอารมณ์อยากฉลองเหมือนคนอกหัก เอ๊ะหรือฉันอกหักจริงๆ ?
"ดื่มอะไรดีล่ะเดี๋ยวฉันไปเอาให้"
ตอนนี้แซมตะโกนถามฉันเสียงดังเพื่อแข่งกับเสียงเพลง
"เอาอะไรก็ได้ที่ดื่มแล้วเมา วันนี้ฉันอยากจะเมา"
"โอเคได้ ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวเพื่อนคนนี้จัดให้"
เมื่อพูดจบแซมก็เดินหายไปทันทีแล้วเขาก็เดินกลับมาอีกทีพร้อมกับเครื่องดื่มสองแก้ว
และในที่สุดตอนนี้แก้วเครื่องดื่มก็เต็มโต๊ะไปหมดและฉันก็เริ่มจะเมาแล้วหลังจากที่ผ่านไปราวๆ 2 ชั่วโมง และฉันก็ดื่มอีกและโยกตามจังหวะเพลงและเวลาก็เดินไปเรื่อยๆ
"ขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ"
ฉันบอกแซม
"ไหวไหม ? ให้ฉันไปเป็นเพื่อนหรือเปล่า !
"ไม่เมา ฉันไม่เป็นไรหรอก แค่นี้จิ๊บจิ๊บ ถ้าฉันไปซัก 1 ชั่วโมงแล้วไม่กลับมา นายค่อยออกตามหาก็แล้วกันนะ"
ฉันได้บอกกับแซมก่อนที่จะลุกเดินไป เข้าได้แต่หัวเราะในคำพูดของฉัน แซมเป็นเพื่อนที่ดีที่สุดข้อนี้ฉันไม่อาจปฏิเสธได้เลย
ตอนนี้ฉันกำลังเมามากและฉันก็ได้ ตัดสินใจแล้วว่าฉันจะโทรหาผู้ชายคนนั้น คนที่ทำให้ฉันรู้สึกเหมือนกำลังอกหัก คนที่ทำให้ฉันอยากจะมาดื่มและเมาในค่ำคืนนี้
วันนี้เป็นไงเป็นกันฉันจะต้องโทรหาท่านประธานให้รู้เรื่อง ถ้าเค้าไล่ฉันออกพรุ่งนี้ฉันจะได้ไม่ต้องไปทำงาน
เมื่อคิดได้แบบนี้ฉันจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา ตอนนี้ฉันไม่สนใจหรอกว่ามันกำลังจะตีสองแล้ว ฉันแทบจะไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่ามันกี่โมงเพราะฉันกำลังเมามาก
"ผมไม่เคยเอาเรื่องส่วนตัวมาปะปนกับเรื่องงาน"
"ฉันถามคุณว่าคุณไล่ฉันออกใช่หรือไม่ คุณอย่าเบี่ยงประเด็นสิ ตอบมาตามตรงฉันกำลังเมาอยู่นะ ฉันฟังไม่ค่อยเข้าใจหรอกถ้าคุณพูดสำบัดสำนวนแบบนี้ " ฉันโมโหที่เขาโยกโย้
"เอาเป็นว่าผมยังไม่ได้ไล่คุณออกตอนนี้คุณพอใจหรือยัง ! เขาถอนหายใจใส่ฉัน
"พอใจแล้ว ถ้าอย่างนั้นพรุ่งนี้ฉันก็จะไปทำงาน"
เมื่อพูดจบฉันก็กดปิดโทรศัพท์ทันที ฉันได้แต่อมยิ้มที่อย่างน้อยฉันก็ไม่ถูกไล่ออกจากบริษัท
เพราะฉันตั้งความหวังกับบริษัทนี้ไว้มาก ถ้าฉันถูกไล่ออกฉันเเทบอยากจะผูกขอตายเลยทีเดียว
ตอนนี้ฉันกำลังจะเดินเข้าห้องน้ำแต่เสียงของโทรศัพท์ของฉันก็ดังขึ้นอีกตายละ ! ท่านประธานโทรมา ฉันพูดอะไรผิดไปรือเปล่านะ ...!?
"คุณยังไม่ได้ตอบผมเลยว่าคุณอยู่ที่บาร์ไหน !?
"ฉันไม่บอก !
"ผับไหนบอกมา !
"ไม่บอกมีอะไรไหม ? ฉันท้าทายเขา
"คุณกำลังยั่วโมโหผมอยู่นะเคท !
เสียงเขาวางอำนาจอย่างดุดัน แต่ฉันก็ไม่กลัวเพราะฉันเมา
"แล้วฉันมีสิทธิ์ไหมล่ะที่จะยั่วโมโหคุณ ในเมื่อตอนนี้มันไม่ได้อยู่ในเวลาที่ฉันจะต้องทำงานและตกอยู่ใต้อำนาจของคุณเสียหน่อย"
"คุณบอกผมมาเดี๋ยวนี้ว่าคุณจะกลับบ้านยังไง !
"ฉันหาทางกลับบ้านเองได้ และที่สำคัญวันนี้ฉันมากับหนุ่มที่สุดแสนจะดีเลิศ สุดหล่อและเพอร์เฟคไม่น้อยหน้าคุนเลยแหละ และคืนนี้ฉันก็จะกลับกับเขา เพราะเขาคือคนที่ใช่สำหรับฉัน !
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์