"คุณรู้ตัวบ้างไหมคุณพูดอะไรออกมา ยิ่งคุณพูดแบบนี้ผมก็ยิ่งรู้สึกโมโหนะ คุณอยู่ที่ไหนบอกผมมาเดี๋ยวนี้ ! เขาตะคอก
น้ำเสียงของเค้าช่างเป็นน้ำเสียงที่เผด็จการเอามากๆนิสัยบ้าบงการ ตามเจ้าฉบับของเจ้าของบริษัท
"คุณนี่ช่างวางอำนาจเสียจริงนะ หึ ! ฉันไม่กลัวคุณหรอกเพราะไม่ได้อยู่ในเวลางานและฉันก็จะไม่บอกคุณด้วยว่าฉันอยู่ที่ไหน ราตรีสวัสดิ์นะคะคุณลีโอนาร์โด บลูส์ บาย !
ฉันหัวเราะอย่างสนุกเมื่อฉันได้วางโทรศัพท์ใส่เค้า แล้วก็เดินกลับไปที่โต๊ะหาแซมทันที ฉันหัวเราะเริ่งร่าเดินมาหาแซม
"ไปห้องน้ำนานมากเลยนะ ฉันกำลังจะไปตามเธออยู่เลยคิดว่าตกส้วมไปแล้วสะอีก" แซมได้บอกกับฉัน
"ต่อแถวเข้าห้องน้ำนานน่ะ เดี๋ยวฉันขอออกไปสูดอากาศบริสุทธิ์ข้างนอกหน่อยนะ ฉันรู้สึกเหมือนฉันจะมึนหัวเพราะว่าเมามากไปหน่อย"
"เธอเป็นคนชวนฉันมาเองแล้วจะเมาก่อนแบบนี้ได้ยังไง ?
"ขอเวลาซัก 5 นาทีเดี๋ยวฉันมา"
ตอนนี้ฉันกำลังเดินผ่าฝูงชนไปเรื่อยๆ ฉันอยากออกไปที่หน้าผับเพื่อสูดอากาศ ฉันรู้สึกพะอืดพะอมอยากจะอาเจียน
ตอนนี้ฉันรู้สึกกำลังอึดอัดและระหว่างที่กำลังเดินรู้สึกคลื้นไส้มาก ฉันได้เดินเรื่อยๆแล้วหัวฉันก็หมุนจนรู้สึกแย่ ฝีเท้าของฉันเริ่มรู้สึกไม่มั่นคง
ตอนนี้ฉันก็ได้ออกมาอยู่ที่หน้าผับเป็นที่เรียบร้อย อากาศยามค่ำคืนของกรุงเทพมหานครช่วงก่อนปีใหม่ช่างเย็นสบายเสียจริง
ตอนนี้ฉันรู้สึกได้ว่าตัวเองเมามากขนาดไหนภาวะการมองเห็นก็เริ่มจะเลือนลาง ตอนนี้ฉันกำลังมองเห็นภาพซ้อนเหมือนการ์ตูนทอมแอนด์เจอรี่
ตอนนี้ฉันได้แต่คิดในใจว่าไม่นะ...อย่าอาเจียนออกมาตอนนี้นะ อายคนอื่นเขา
ทำไมผู้ชายคนนั้นช่างมีอิทธิพลมากมายเสียเหลือเกินกับชีวิตฉัน ทำไมฉันต้องปล่อยใจให้ตัวเองกลายเป็นคนเละเทะขนาดนี้
เมื่อโดนผู้ชายคนนี้บอกว่าชอบ แล้วเค้าก็บอกว่าแค่แกล้งฉันเล่น คำพูดของเค้าแค่นี้ทำไมมีอิทธิพลกับฉันมากมายจนฉันจะต้องมาเมาในคืนคืนนี้ด้วยนะ
"เคท เธอเป็นอะไรมากหรือเปล่า"
ฉันไม่รู้เลยว่าแซมตามฉันมาตอนไหน
"เป็นอะไรมากหรือเปล่า ฉันเป็นห่วงเธอนะ วันนี้เธอเมามากเกินไปแล้วนะ"
ใช่ฉันยอมรับว่าฉันดื่มมากไปจริงๆฉันฝืนยิ้มให้กับแซม เพื่อแสดงถึงอาการของฉันว่าไม่เป็นไรจริงๆ
"ฉันมีเรื่องอยากจะบอกเธอนะเคท ฉันไม่รู้ว่าจะมีโอกาสพูดกับเธอตอนไหน วันนี้เธอเมาฉันจึงอยากช่วยโอกาสนี้ไว้บอกกับเธอ"
เค้าพึมพำตาสีเข้มของเขาจ้องมองมาที่ดวงตาของฉัน แล้วเขาก็เดินเข้ามาใกล้อีก แขนข้างหนึ่งเขาโอบรอบตัวฉันไว้
"โอเคแซม ฉันไม่เป็นอะไรมาก ฉันไหว"
ฉันพยายามผลักร่างของเค้าออกไปอย่างอ่อนแรงด้วยความเมา แล้วตอนนี้ฉันก็ยิ่งอึดอัดเมื่อเขาเหมือนกำลังจะกอดฉัน
"เคท ฉันขอร้องเถอะ วันนี้ฉันอยากบอกเธอ"
เค้ากระซิบที่ข้างแก้มฉัน ตอนนี้เค้ากำลังจะจูบฉัน เขากอดฉันไว้ในวงแขนสองข้างของเขา แล้วดึงฉันเข้าไปใกล้แบบแนบชิด
"นายจะทำอะไรน่ะแซม?
ฉันถามเมื่อเขาเหมือนกำลังกอดฉันอยู่เหมือนคู่รัก ฉันประหม่ามากตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมฉันกำลังอยากจะอาเจียน
"เธอก็น่าจะรู้ดีว่าฉันชอบเธอมานานแล้ว ได้โปรดเถอะนะ"
มือข้างหนึ่งของเค้าอยู่ตรงบั้นเอวของฉัน เค้าพยายามโอบให้กายฉันเข้าไปแนบชิดกับตัวเขามากขึ้นไปอีก ส่วนมืออีกข้างเค้าเชยคางของฉันขึ้นบอกให้ฉันเงยหน้าและเค้าก็กำลังจะจูบฉัน
" ไม่นะแซม หยุด !!!
ฉันผลักเขาออกไป แต่แผงอกเขาเหมือนกำแพง กล้ามเนื้ออันแข็งแกร่งของเค้าฉันพยายามผลักยังไงก็ทำไม่ได้ ร่างของเค้าแทบไม่ขยับเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์