อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 10

ตอนนี้ฉันมีอาการหน้าแดงและเขาก็ฉีกยิ้มเมื่อเห็นฉันกำลังเชิญฉันด้วยความละมุน

"เชิญครับคุณเคท"

เค้ายืนตัวตรงพลางผายมือให้ฉันเป็นการบอกฉันให้ฉันเดินนำเขาไปก่อน ฉันจึงเดินไปตามที่เขาผายมือให้ เขาให้ฉันเป็นผู้เดินนำ แล้วเขาเดินตาม

"ค่ะ"

ตอนนี้ภายในตัวของฉันรู้สึกเข่าอ่อน ท้องไส้ปั่นป่วนไปหมด รู้สึกตื่นเต้นเหมือนหัวใจจะกระดอนออกมานอกอกของตัวเอง ใจเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ

"นี่ฉันกำลังจะไปดื่มกาแฟกับท่านประธานบริษัทสองต่อสองอย่างงั้นน่ะเหรอ แถมเค้ายังให้ฉันเรียกชื่อเล่นของเค้าอีก ฉันอยากจะรู้จริงๆว่าพนักงานทุกคนได้เรียกชื่อเล่นเขาเหมือนกับที่เค้าได้บอกฉันหรือเปล่านะ ?

ฉันได้แต่คิดในใจ....

ตอนนี้เราทั้งสองเดินไปด้วยกันตอนนี้เค้าเปลี่ยนเป็นเดินนำหน้าแล้วพาฉันไปที่รถยนต์หรูของเขา โดยมีพนักงานขับรถคอยเปิดประตูให้กับเขา

แต่ทันทีที่พนักงานขับรถกำลังจะเปิดประตูให้กับฉัน เขาได้ยกมือขึ้นเป็นเชิงบอกว่าห้ามเปิดประตูให้กับฉัน เมื่อเป็นแบบนั้นพนักงานจึงได้แต่ยืนตัวตรงอยู่ข้างประตู

แล้วท่านประธานก็เป็นคนเปิดประตูรถให้กับฉัน แล้วเขาก็ให้ฉันขึ้นไปนั่งบนรถก่อนแล้วเค้าก็เดินขึ้นรถตามฉันไปแบบติดๆ

"นี่มันอะไรกันนะ ? ทำไมท่านประธานต้องเปิดประตูรถให้ฉันเองกับมือด้วย....ฉันอดคิดเข้าข้างตัวเองไม่ได้เลยจริงๆว่าท่านประธานกำลังจีบฉันอยู่ หัวใจของฉันเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ "

ทำไมเวลาที่แซมทำแบบนี้กับฉันแล้วฉันไม่มีความรู้สึกว่าหัวใจเต้นแรงหรือว่าตื่นเต้นเลยแม้แต่น้อย แต่กับท่านประธานคนนี้ทำไมความรู้สึกมันช่างแตกต่างกันมากมายซะเหลือเกิน ทั้งที่เขาทั้งสองคนก็เป็นผู้ชายเหมือนกัน หล่อล่ำเหมือนกัน แต่ความรู้สึกของฉันช่างแตกต่างราวฟ้ากับเหว

ตอนนี้ฉันกำลังตั้งสติและพยายามอย่างมากที่จะรักษาสีหน้าของตัวเองให้เรียบเฉยไม่ให้มีอาการเขินอาย ฉันมีความรู้สึกว่าตัวเองหน้าแดงเป็นสีชมพูและพอฉันแอบมองเค้าบ้างฉันก็ได้เห็นว่าริมฝีปากของเค้ามีรอยยิ้มนิดๆ หรือเค้าจะรู้แล้วว่าฉันกำลังแอบชอบเค้าอยู่

" คิดอะไรอยู่เหรอ " เขาถาม

" คิดถึงกาแฟหอมๆคะ " ฉันโกหกออกไป