หลายวันต่อมา ลีโอนาร์โดรู้สึกไม่สบายตัวเค้าฟุบหลับอยู่ที่โต๊ะทำงานของตัวเอง ลูกน้องคนสนิทมาเห็นได้แต่แปลกใจแต่ก็คิดว่าเจ้านายอาจจะเหนื่อยและเพลียจึงออกไปข้างนอก
เวลาผ่านไปจนถึงกระทั่งช่วงเย็นของวันนี้อาเทรสจึงได้เข้ามาหาเจ้านายอีกครั้ง ปรากฎว่าลีโอนาร์โดยังคงหลับอยู่ท่าเดิม
เขาใช้มือสองข้างวางไปที่โต๊ะทำงาน แล้วเอาหน้าผากทางไปที่หลังมือของตัวเอง
"เจ้านายครับ"
อาเทรสเรียกเจ้านายของตัวเองแต่ลีโอนาร์โดก็ยังไม่ขยับร่างกาย เขายังคงหลับสนิทนิ่งอยู่อย่างนั้น
"เจ้านายครับ"
ตอนนี้อาเทรสเดินเข้าไปใกล้แล้วเขย่าแขนของลีโอนาร์โด ชายหนุ่มค่อยค่อยดีดตัวลุกขึ้นมาแล้วเขาก็ใช้มือข้างขวาบีบขมับตัวเอง
"นี่ฉันนอนหลับไปเหรออาเทส"
ลีโอนาร์โดถามลูกน้องคนสนิท
"ครับเจ้านาย...ผมมาหาเจ้านายตั้งแต่ช่วงสายแล้วครับ...แล้วผมก็เห็นว่าเจ้านายนอนอยู่แบบนี้ผมจึงไม่กล้าปลุกแล้วผมก็แปลกใจว่าทำไมเจ้านายถึงไม่โทรเรียกผมให้พากลับบ้าน ผมก็เลยขึ้นมาดูเจ้านายเนี่ยแหละครับ ถึงได้รู้ว่ายังนอนหลับอยู่ท่าเดิม"
อาเทรสได้บอกกับเจ้านายตัวเองยาวเหยียด เค้าได้แต่พยักหน้ารับรู้
"เดี๋ยวเรากลับบ้านกันเลยก้อแล้วกันนะ"
"เอ่อ...ขอโทษนะครับเจ้านาย วันนี้เจ้านายกลับบ้านเลยเหรอครับ ไม่แวะไปหาคุณสเตฟานี่หน่อยเหรอครับเจ้านาย"
อาเทรสรู้สึกแปลกใจได้แต่ถามเจ้านายตัวเอง
"ไม่ล่ะ ไปกี่ครั้งเขาก็ไล่ฉันกลับทุกครั้งเลย ฉันคงทำไม่ดีกับเขาไว้มากเหลือเกินอาเทรส ฉันทำใจแล้วแหละ ถ้าฉันยิ่งเข้าใกล้เธอมากเท่าไหร่สเตฟานี่ก็ยิ่งรู้สึกหดหู่และเจ็บปวดหัวใจมากขึ้นเท่านั้น แล้วคุณหมอยังบอกอีกว่าความรู้สึกและการกระทำของแม่ส่งผลต่อลูกในท้อง ฉันไม่อยาก ไปหาสเตฟานี่แล้วทำให้เธอหงุดหงิดและอารมณ์ไม่ดี ฉันว่าไม่ไปจะดีกว่า"
"แล้วถ้าเจ้านายไม่ไปง้อเธอแบบนี้ เรื่องราวมันจะไม่ยิ่งแย่มากไปกว่าเดิมเหรอครับ"
"ไม่ล่ะอาเทรส ฉันเริ่มทำใจได้แล้ว ฉันคงทำไม่ดีไว้กับเธอมากจริงๆ ฉันได้แต่คอยดูแลสเตฟานี่อยู่ห่างๆอย่างห่วงๆแบบนี้จะดีกว่า ไม่ไปให้เธอเห็นหน้าเธอจะได้ไม่หงุดหงิด เธอจะได้อารมณ์ดี"
ตอนนี้ลีโอนาร์โดเริ่มทำใจเรื่องหญิงสาวได้บ้างแล้วและรู้ตัวเองดีว่าอดีตที่ผ่านมาเค้าได้ทำกับเธอไว้มากมายเหลือเกิน รวมถึงลูกในท้องด้วย เค้าคิดไม่ดีมาโดยตลอดและตอนนี้เค้าก็เริ่มสำนึกผิดได้แล้ว
"ครับเจ้านาย ถ้าอย่างนั้นผมจะไปส่งเจ้านายที่บ้านนะครับ"
ลีโอนาร์โดเดินนำแล้วลูกน้องคนสนิทก็เดินตามไปที่รถคันงาม เวลาผ่านไปเพียงไม่นานก็ได้มาถึงคฤหาสน์หลังงามของลีโอนาร์โด
เมื่อชายหนุ่มย่างก้าวเข้ามาก็ได้เห็นว่าพ่อกับแม่ของเขาได้รออยู่แล้ว
"สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่...รอผมนานไหมครับ"
ชายหนุ่มกล่าวทักทายและทำความเคารพพ่อกับแม่ในขณะที่เดินเข้ามาภายในบ้าน
"พ่อกับแม่ก็เพิ่งมาถึงเหมือนกัน"
พ่อได้บอกกับลีโอนาร์โด
"แม่ไปพูดกับสเตฟานี่แล้วนะและแม่ก็ไปหาพ่อแม่ของเธอด้วย...ฝ่ายโน้นเค้ายืนยันท่าเดียวว่าสามารถเลี้ยงลูกเลี้ยงหลานของเค้าได้ เค้าไม่ต้องการความรับผิดชอบจากเราเลยแม้แต่นิดเดียว แม่ก็ไม่รู้จะทำยังไงแล้วเนี่ยะ หลานคนแรกของแม่เสียด้วย ความหวังของแม่ริบหรี่เหลือเกิน จะทำยังไงดีล่ะถ้าเกิดสเตฟานี่ไม่ยอมขึ้นมาจริงๆแม่ก็ไม่ได้อุ้มหลานน่ะสิ ลีโอนะลีโอทำอะไรไม่รู้จักคิดเลย !
ผู้เป็นแม่ได้แต่บ่นลูกชาย
"เอาน่าคุณ เรื่องนี้ยังพอมีทางออกอยู่บ้าง"
สามีได้บอกกับภรรยาแล้วเอามือของภรรยามาบีบเอาไว้อย่างปลอบใจ
"แล้วแกไปขอโทษหนูสเตฟานี่หรือยังล่ะ"
"ผมทำทุกอย่างแล้วครับคุณพ่อ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่ให้อภัยผมเลย เธอคงจะเจ็บมามากกับการกระทำและคำพูดของผม ตอนนี้ผมสำนึกผิดแล้วครับ ผมได้ขอโทษเธอทำทุกสิ่งทุกอย่างทำไปในหลายสิ่งหลายอย่างที่คิดว่ามันจะดีขึ้นและเธอจะยอมอภัยให้ผม แต่เหมือนผมยิ่งทำแบบนี้ยิ่งทำให้เธอรู้สึกโกรธและเกลียดผมมากขึ้นกว่าเดิมเองครับคุณพ่อ"
เค้าได้บอกกับพ่อพูดก้มหน้าคอตกไม่สามารถสบตาผู้เป็นพ่อได้
ในขณะนี้น้ำตาของลูกผู้ชายกำลังคลอเบ้า ลีโอนาร์โดรีบปัดมันออกไปไม่อยากให้พ่อกับแม่ได้เห็นน้ำตาของลูกผู้ชายจากดวงตาของเขา
"ครับคุณแม่"
ลีโอนาร์โดได้แต่พยักหน้ารับรู้ในสิ่งที่แม่ตัวเองได้บอก
"เวลาผู้หญิงท้องไส้ปั่นป่วนก็จะรู้สึกแพ้ท้องอย่างนี้แหละ ดีแล้วแพ้ท้องแทนเมียหนูเคทจะได้ไม่ต้องอาเจียนแล้วรู้สึกเหนื่อย...นี่ก็คงท้องเกือบสามเดือนหรือไม่ก็สามเดือนกว่าแล้วเนี่ยดูสิแทนที่แม่จะได้ดูแลลูกสะใภ้และหลานตัวเอง คอยดูเมื่อเขาเติบใหญ่แต่แกสิลีโอ ทำอะไรเอาไว้เห็นไหม แม่ไม่ได้ทั้งลูกสะใภ้และไม่ได้หลานมาอุ้มเลย หึ !!
ผู้เป็นแม่เมื่อพูดถึงจุดนี้แล้วก็รู้สึกเจ็บปวดหัวใจเป็นอย่างยิ่ง
"เอาน่าคุณ ให้เวลาหนุ่มสาวเค้าหน่อยนะ เดี๋ยวเค้าก็คงปรับความเข้าใจกันได้เองล่ะ "
ผู้เป็นสามีได้บอกกับภรรยาและพยักหน้าให้กับลูกชายตัวเอง
"พ่ออยากจะมาบอกแกนะให้ใช้ความพยายามและความอดทนให้ถึงที่สุด เวลาที่หนูเคทเธออารมณ์ร้อนมาลูกก็ต้องเอาน้ำเย็นเข้าลูบนะ ตัวเองทำอะไรไว้ตัวเองผิดอย่าลืมสิ่งที่ตัวเองเคยทำผิดให้เอาน้ำเย็นเข้าลูบตลอด พ่อเชื่อว่าในที่สุดหนูเคทจะต้องให้อภัยลูกได้แน่นอน เพราะพ่อกับแม่ก็ได้ดูแล้วว่าหนูเคทเธอก็รักลูกมากเหมือนกัน แต่เรื่องที่เธอจะให้อภัยลูกได้เมื่อไหร่อันนี้ลูกคงต้องไปหาคำตอบด้วยตัวเองและต้องคิดหาวิธีที่จะให้หนูเคทเค้าอภัยให้ลูกโดยเร็วนะ พ่อกับแม่จะได้มีความสุขไปด้วย"
ผู้เป็นพ่อได้บอกกับลูกชาย
"ครับคุณพ่อ ผมจะทำให้ดีที่สุดครับ"
"เอาละถ้าไม่มีอะไรพ่อกับแม่ก็กลับบ้านเลยก้อแล้วกัน ลูกจะได้พักผ่อนด้วย ดูสิอาเจียนออกมาจนเหนื่อยแล้วมั้งเนี่ย...อืม แล้วเราทานอะไรแล้วหรือยัง ?
"ยังเลยครับคุณพ่อ เดี๋ยวป้าแม่บ้านก็คงจะจัดให้แล้วล่ะครับ"
"ดูแลตัวเองด้วยนะพักผ่อนให้เพียงพอ แพ้ท้องแทนเมียแบบนี้อีกไม่กี่เดือนหรอกเดี๋ยวก็หาย"
ผู้เป็นพ่อได้บอกลูกชายแล้วก็ส่งยิ้มให้
"สวัสดีครับคุณพ่อคุณแม่"
ตอนนี้ลีโอนาร์โดได้แต่มองพ่อกับแม่เดินไปขึ้นรถแล้วออกจากคฤหาสน์หลังงามของตัวเองไป
ตอนนี้ชายหนุ่มรู้สึกร่างกายอ่อนเพลียมากจึงขึ้นไปนอนพักผ่อนโดยที่ไม่ได้รับประทานอาหารเย็น...
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์