อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 31

เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ฉันได้สัมผัสคำว่าดินเนอร์ใต้แสงเทียนและที่สำคัญเป็นผู้ชายคนนี้นั่นก็คือท่านประธานลีโอนาร์โด บลูส์

ตอนนี้ ฉันกำลังอยู่ที่ห้างสรรพสินค้าแห่งหนึ่งใจกลางกรุง เขาพาฉันเข้าร้านสปาแล้วก็พาฉันไปต่อที่ร้านเสริมความงาม

เค้าจับฉันขัดศรีฉวีวรรณร่างกายของตัวเองแล้วก็พาฉันเข้าร้านเสริมสวย แล้วสาวประเภทสองก็ได้บรรเลงใบหน้าของดิฉันให้มันสวยงามมากกว่าที่ควรจะเป็น

ชุดสวยซึ่งเขาเป็นคนเลือกให้กับฉันพร้อมกับเครื่องเพชรที่เข้ากับชุดเดรส เป็นอย่างดี ฉันได้แต่มองเครื่องเพชรที่เขาใส่ให้กับฉันในขณะนี้

มูลค่าไม่น่าต่ำกว่า 1,000,000 บาทหรืออาจจะหลายล้านบาทด้วยซ้ำไปฉันไม่กล้าเดินเพราะกลัวว่าจะหล่นหาย

"อย่าเกร็งสิทำตัวสบายๆ"

เค้าได้บอกกับฉันด้วยรอยยิ้มและตอนนี้ฉันรับรู้ได้ว่าเค้าอารมณ์ดีเป็นที่สุด

"ค่ะ ท่านประธาน"

ฉันมองสบตาเขา ตอนนี้เค้ามองมาที่ฉันเหมือนจะกลืนกินฉันทั้งตัว

"เห็นไหมคุณสวยกว่าที่ผมคิดไว้เยอะเลยนะสเตฟานี่ และตอนนี้อยู่นอกเวลางานแล้วถ้าคุณเรียกผมว่าท่านประธานอีกผมอาจจะเปลี่ยนใจไล่เลขาออกก็ได้นะ" เขายักไหล่

เค้าเอ่ยชมฉัน ฉันได้แต่ส่งยิ้มหวานให้กับเขาเพราะฉันทำมากกว่านี้ไม่ได้แล้วทั้งที่ความจริงแล้วฉันเคลือบแคลงใจเป็นอย่างมากกับสัญญาที่เค้าได้ให้ฉันไว้ แต่ฉันต้องฝืนยิ้มเพราะฉันไม่ต้องการให้พี่เลขาถูกไล่ออก

"เราไปที่ร้านอาหารที่ผมเตรียมไว้จะดีกว่านะ"

"ถ้าคุณเซ็นสัญญานั่นคุณจะมา Shopping ที่ห้างนี้ได้ไม่อั้น...จะเข้าสปาวันละกี่รอบก็ได้...อยากจะเสริมสวยทุกวันก็ได้นี่เป็นอีกเหตุผลหนึ่งที่คุณควรจะเลือกเซ็นสัญญากับผมนะ...เพราะถ้าผมไปเจอคนอื่นผมอาจจะไม่ให้คุณเซ็นสัญญานี้เลยก็ได้ ตอนนี้ผมกำลังถูกใจคุณมากกับบทรักบนเตียงของคุณที่ผมได้ทดลองมาแล้ว และผมก็ปลื้มใจมากที่ผมได้เป็นผู้ชายคนแรกของคุณ "

ฉันได้แต่ฝืนยิ้มให้กับเขาทั้งที่ความเป็นจริงแล้วฉันอยากจะชกเขาเต็มที่ นี่ขนาดเค้าปลื้มใจที่เป็น ***คนแรกของฉัน*** เค้ายังให้ฉันมาเป็นทาสรับใช้ครับรักของเขาอย่างนั้นน่ะหรือไม่มีวันเสียหรอก

"ค่ะท่านประธาน...เดี๋ยวฉันจะลองคิดดูนะคะ"

ฉันได้บอกกับเขาทั้งที่ตอนนี้ภายในใจฉันบอกได้อย่างเดียวว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะตกเป็นทาสของเขาไม่มีวันซะหรอกฉันได้แต่คิดในใจ

แต่ภายในใจของฉันก็ได้แต่บอกว่าฉันต้องการเขา ถ้าเค้ายอมแต่งงานหรือขอฉันเป็นแฟนฉันคงตกลงกับเขาไปแล้ว แต่ถ้าต้องเป็นไปตามเงื่อนไขและสัญญาของเค้าเนี่ยมันคงเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะเดินเคียงข้างกายเขาอีก