อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 32

ฉันกำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่ตอนนี้รถคันงามก็ได้มาจอดหน้าร้านอาหารบรรยากาศสุด Exclusive

ฉันเดินควงแขนเค้าเข้ามาภายในร้านอาหารสุดแสนจะไฮโซเว่อร์วังอลังการ

ฉันได้แต่มองไปโดยรอบว่าทำไมถึงไม่มีลูกค้าคนอื่นอยู่เลยฉันได้แต่แปลกใจ

"คุณไม่ต้องมองหรอกค่ำคืนนี้ที่ร้านอาหารแห่งนี้มีเพียงเราสองคน" เหมือนเค้ากำลังจะรู้ว่าฉันคิดอะไรอยู่เค้าจึงโพล่งออกมา

"อะไรนะคะ !!!..ฉันอุทาน

"ใช่แล้วคุณเข้าใจไม่ผิด...คนที่มานั่งทานอาหารในร้านแห่งนี้มีเพียงเราสองคนไม่มีคนอื่นเข้ามาโดยเด็ดขาด...ยกเว้นพนักงาน"

เค้าได้บอกกับฉันตอนนี้ความคิดของฉันเล่นเข้ามาว่าหรือว่าเค้าเป็นเจ้าของร้านอาหาร แห่งนี้ฉันได้แต่มองสบตาเขาแต่ไม่กล้าถามแต่เหมือนเค้าเป็นนกรู้เขาได้ตอบคำถามฉันมาทันที

"ผมไม่ใช่เจ้าของร้านอาหารแห่งนี้แต่เพียงผู้เดียวหรอกนะแต่ผมมีหุ้นส่วนอยู่ 50% "

เค้าบอกกับฉันทำไมเค้าถึงได้เดาความคิดของฉันออกแบบนี้นะ...

"หุ้นส่วนอีก 50% เป็นของเพื่อนของผมเองเพื่อนผู้หญิงไม่ใช่เพื่อนผู้ชาย"

เมื่อเค้าบอกแบบนี้ใบหน้าของฉันร้อนผ่าว เค้ากำลังบอกฉันอยู่ใช่ไหมว่าหุ้นส่วนร้านอาหารแห่งนี้อีก 50% อาจจะเป็นของแฟนเขาหรือคนพิเศษฉันสงสัยในข้อนี้มากแต่เขากลับอมยิ้ม

ตอนนี้ท่านประธานกำลังเล่นสงครามประสาทกับฉันอยู่ ตอนนี้ภายในใจของฉันอยากรู้มากมายว่าหุ้นส่วนอีก 50% ที่เค้าพูดถึงใช่แฟนของเค้าไมนะ แต่เขากลับเลือกที่จะไม่ตอบคำถามฉันกลับเลือกที่จะหัวเราะและพาฉันตรงไปที่โต๊ะอาหารเสียอย่างนั้น

ท่านประธานร้ายกาศมากเกินไปแล้วฉันได้ไปคิดในใจ

"คำถามที่อยู่ในใจของคุณตอนนี้ผมไม่ตอบคำถามคุณหรอก...เพราะคุณเองก็ไม่ตอบคำถามของผมเรื่องสัญญา "...เขายิ้มร้าย

ตอนนี้ฉันได้แต่คิดในใจว่าไอ้ประธานบ้า คนใจร้าย ทำไมชอบแกล้งฉันอยู่เรื่อยเลย ทำตัวเป็นนกรู้หลอกถามเรา ทีเรื่องที่ฉันอยากรู้ก็ไม่บอกฉันได้แต่หน้าหงิกหน้างอ

"ขนาดคุณงอลคุณยังน่ารักเลยรู้ตัวบ้างไหม เคท"

เข้าได้กระซิบบอกที่ข้างใบหูของฉันจนฉันขนลุกขนพองสยิวเสียวซ่านไปทั้งตัว

ผู้ชายคนนี้ช่างมีอิทธิพลต่ออารมณ์และความรู้สึกฉันมากมายเหลือเกิน

"เชิญนั่งครับคุณผู้หญิง"