"นั่งที่โซฟาก่อนจ่ะ" ... แม่ ของเขาได้บอกกับฉัน ฉันได้แต่ทำตามด้วยความงุนงงและสงสัยเป็นที่สุด
"หนูไม่ต้องตกใจนะ ที่ฉันมาในวันนี้ก็เพราะอยากจะเจอหนูนี่แหละจ้ะ พอดีลูกชายฉันบอกว่าหนูจะมาทำงานที่นี่เป็นวันแรก แม่ก็เลยอยากเจอว่าที่ลูกสะใภ้ของตัวเอง แม่ก็เลยมาที่โรงแรมนี้พร้อมกับลีโอนาร์โดด้วย รู้ไหมว่าแม่ดีใจมากเลยที่หนูมีตัวตนอยู่บนโลกใบนี้ แม่คิดว่าจะไม่ได้เจอลูกสะใภ้ของตัวเองก่อนตายแล้วสิ เพราะลูกชายของแม่ไม่เคยพาผู้หญิงคนใหนเข้าบ้านแล้วไม่เคยเปิดตัวเอิกเกริกแบบนี้เลย"...
ท่านประธานใหญ่พูดยาว ฉันได้แต่ยิ้มแห้งๆให้กับท่านประธานใหญ่
"ดิฉันเกรงว่าท่านประธานใหญ่คงจะเข้าใจผิดไปแล้วนะคะ ดิฉันกับท่านประธานลีโอนาร์โดรู้จักกันแค่ผิวเผิน ตอนที่ดิฉันไปเป็นผู้ช่วยเลขาอยู่ที่บริษัทใหญ่ค่ะ แล้วเมื่อวันก่อนที่ฉันกับท่านประธานถ่ายรูปคู่กันเป็นเพียงความเข้าใจผิดของบรรดานักข่าวนะคะ ความเป็นจริงแล้วไม่มีอะไรเกินเลยกันเลยค่ะ เป็นความเข้าใจผิดทั้งหมดคะ"...ฉันรีบอธิบาย
"เข้าใจผิดอะไรกันละจ๊ะ แม่ได้ถามลูกชายของแม่แล้วและลูกชายของแม่ก็ยอมรับแล้วว่าหนู คือคนพิเศษ หนูอย่าทำให้ความหวังของแม่พังทลายลงไปสิจ๊ะรู้มั้ยว่าแม่รอคอยที่จะเจอลูกสะใภ้มานานเท่าไหร่แล้ว แม่ต้องการหลานด้วยนะ"...ท่านประธานใหญ่บอกกับฉัน
แล้วท่านจับตัวฉันเข้าไปกอดอย่างอบอุ่นที่สุดจนฉันไม่กล้าผละออกมาจากท่านเลยทีเดียว ฉันได้แต่ลอบมองไปที่ท่านประธานลีโอนาร์โด ซึ่งเมื่อฉันสบตาเขากลับขยิบตาให้ฉันแทน มันหมายความว่ายังไงกันนะ
"ขอบคุณนะลูก ขอบคุณที่ให้แม่มีวันนี้ ตั้งแต่แม่เห็นหนูในสื่อโซเชียลและหนังสือพิมพ์แม่ก็หลงรักหนูเลยจ้ะสเตฟานี่"
"หา !!
(อะไรกันนะหลงรักกันแบบนั้นนั่นเหรอ แบบนี้มันมีอยู่จริงนะเหรอฉันสงสัย ตอนนี้ฉันไม่กล้าขัดฉันได้แต่ตามน้ำไปก่อน)
"ขอบคุณท่านประธานใหญ่มากนะคะที่เอ็นดูหนู"
"เรียกแม่ซิจ๊ะลูก อย่าเรียกท่านประธานใหญ่เลย อีกหน่อยหนูก็จะมาเป็นลูกสะใภ้ของคุณแม่แล้วนะ"...ฉันได้แต่ลอบถอนหายใจ
"แล้วลีโอล่ะ มีอะไรจะบอกกับน้องหรือเปล่า"...ท่านประธานใหญ่หันไปหาลูกชายตัวเอง
"ผมไม่รู้จะพูดอะไรแล้วครับเพราะคุณแม่ได้พูดไปหมดแล้ว"..ท่านประธานพูดอย่างไม่แยแส ฉันเลยอดน้อยใจไม่ได้
"ถ้ายังงั้นไม่มีอะไรแล้วดิฉันขอตัวไปทำงานก่อนนะคะ วันนี้เป็นวันแรกของการทำงานค่ะ"
"ดูสิ ขยันขนาดนี้ลูกชายแม่เลือกลูกสะใภ้ไม่ผิดเลยจริงๆ ถ้าเป็นคนอื่นไม่คิดจะทำงานแล้วแหละ แต่ดูสิลูกสะใภ้ของแม่ขยันมากขนาดมีแฟนรวยขนาดนี้เลยยังอยากทำงานอยู่เลย !
ฉันได้แต่ยิ้มแห้งพูดอะไรไม่ออก
"เดี๋ยวเย็นนี้เลิกงานแล้วให้หนูออกไปพร้อมกับลีโอนะลูก วันนี้มีนัดทานข้าวที่บ้านเพราะเป็นวันเกิดของคุณพ่อพอดีนะจ๊ะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์