อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 5

ไม่นานหลังจากที่วางโทรศัพท์จากพ่อแล้วเสียงคนกดกระดิ่งที่หน้าห้องคอนโดของฉันก็ดังขึ้น ฉันดูในกล้องวงจรปิดคนที่มายืนหน้าห้องคอนโดของฉันก็คือแซมซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของฉัน เขาได้เค้ายืนกอดอกในมือเขาถือขวดแชมเปญอยู่ที่ธรณีประตู

"แซมดีใจจังที่เจอนาย"....ฉันกอดเพื่อน

"เข้ามาสิ"....ฉันบอกให้เพื่อนเข้ามาภายในห้องตัวเอง

***พ่อของแซมกับพ่อของฉันเป็นเพื่อนกันเพราะฉะนั้นเราก็เลยเป็นเพื่อนสนิทกันด้วย แซมบ้านรวยฐานะดีส่วนฉันน่ะเหรอคนละเรื่องกับบ้านของแซมเลยแหละ***

"นายถือขวดแชมเปญมาด้วยเหรอ ? วันนี้มีอะไรหรือเปล่า ?....ฉันถามแซม

"ฉันมีข่าวดีจะมาบอกเธอ".......เค้าฉีกยิ้มนัยตาสีเข้มเป็นประกาย

"อย่าบอกนะว่าเธอกำลังจะสละโสดและแต่งงานแล้ว"....เมื่อฉันพูดแบบนี้เจ้าตัวก็แกล้งทำหน้าบึ้งตึงล้อฉันเล่น

"ไม่ใช่จ้ะ แต่เป็นเรื่องอื่นต่างหาก"

"เรื่องอะไรเหรอ ? บอกมาสิ่อยากรู้แล้ว"....ฉันตื่นเต้นในขณะที่แซมกำลังจะบอก

"พ่อของฉันบอกว่าหลังจากที่ฉันรับปริญญาในอีกหนึ่งเดือนข้างหน้า พ่อจะให้ฉันไปทำงานที่บริษัทและถ้าฉันฝึกงานสำเร็จที่บริษัทภายในหนึ่งเดือนข้างหน้าพ่อบอกว่าพ่อจะยกบริษัทให้เลย .... เป็นข่าวดีใช่มั้ยล่ะ"......แซมได้ถามฉันกลับ

" ว้าว ! ข่าวดีที่สุดเลยเพื่อน"...

"นี่ไงเพราะฉะนั้นคืนนี้เรามาฉลองกันดีกว่าและอีกอย่างฉันมีเรื่องอยากจะบอกเธอ"

"เรื่องอะไรว่ามาสิ"....ฉันถามเขาด้วยความอยากรู้

"ในวันที่ฉันต้องไปเปิดตัวที่บริษัทและเข้ารับตำแหน่งเป็นประธานบริษัทอย่างเต็มตัว ฉันอยากให้เธอไปร่วมงานด้วยแล้วยืนอยู่ใกล้ใกล้ฉันจะได้ไหม"........แซมมองหน้าฉันอย่างแน่วแน่อย่างสื่อความหมาย

ภายในใจฉันรับรู้ได้ตั้งนานแล้วว่าแซมเค้าไม่อยากเป็นเพื่อนที่ดีต่อฉันเลย และฉันรู้สึกลึกๆว่าภายในใจของเขาอยากเป็นมากกว่านั้น

แต่สำหรับฉันแล้วแซมเป็นได้แค่เพื่อนที่ดีที่สุดก็เท่านั้นเอง แซมเขาไม่ใช่คนที่ใช่สำหรับฉัน เขาเหมือนเพื่อน เหมือนพี่ชาย และในบางครั้งเค้าก็เหมือนเด็กซึ่งเหมือนน้องชายของฉันนั่นแหละ

ยิ่งแซมพูดพร้อมกับส่งสายตาหวานซึ้งให้กับฉันเท่าไหร่ ภายในใจของฉันยิ่งแน่ใจแล้วว่าแซมไม่ใช่คนนั้นสำหรับฉันอย่างแน่นอน เพราะตอนนี้เกินกว่าครึ่งของหัวใจของฉันได้หายไปอยู่กับท่านประธานลีโอนาร์โดบลูส์ไปแล้ว

จุกไม้ก๊อกกระเด็นออกอย่างเสียงดัง แล้วแซมก็ยกขวดโชว์ฉันว่าเปิดขวดสำเร็จแล้ว เขารินแชมเปญใส่แก้วแล้วยื่นให้กับฉัน เราสองคนชนแก้วแชมเปญดังกริ้ง !!! แล้วเราทั้งสองคนก็เริ่มดื่มฉลองให้กับอนาคตกับตำแหน่งที่เขาจะได้รับ ....

เช้าวันอาทิตย์ของฉันหลังจากที่เมื่อวานฉันกับแซมได้ดื่มแชมเปญกันไปสามขวดจนเมานอนแล้วระเนระนาถกันไปคนละทิศละทาง

ตอนนี้ฉันตื่นขึ้นมาด้วยอาการปวดศีรษะยังไม่หาย ฉันมองไปเห็นผู้ชายคนหนึ่งอยู่ไม่ไกลนั่นก็คือแซมนั่นเอง ฉันเชื่อใจผู้ชายคนนี้เพราะแซมไม่เคยทำอะไรมิดีมิร้ายกับฉันเลย เค้าเป็นสุภาพบุรุษและอีกอย่างที่เค้าทำดีกับฉันอาจจะเป็นเพราะว่าพ่อของเราทั้งสองคนเป็นเพื่อนรักกัน

ตอนนี้ฉันกำลังย้ายร่างของตัวเองเข้าไปที่ห้องน้ำ อาบน้ำชำระล้างร่างกาย เมื่ออาบน้ำเสร็จฉันออกมาจึงไม่เห็นว่าแซมอยู่ที่ห้องนอนของฉันแล้ว

แน่นอนว่าเค้าต้องกลับห้องของเค้าไปแล้วนั่นเอง คอนโดแห่งนี้แซมเป็นเจ้าของ แซมอยู่ชั้นบนสุดส่วนฉันอยู่ชั้นธรรมดา

ฉันรู้สึกปวดหัวเป็นอย่างมากอาจจะเป็นเพราะว่าเมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาฉันได้แต่ทำงานมาก เมื่อได้มาดื่มฉันเป็นแบบนี้แล้วอาจจะเมาค้างก็ว่าได้

เมื่อนึกได้อย่างนี้ฉันจึงเดินไปที่เซเว่นเพื่อซื้อเครื่องดื่มที่ช่วยในอาการเมาค้าง เมื่อคิดได้ดังนี้ฉันจึงตรงไปที่เซเว่นทันที

เมื่อทานอาหารเสร็จฉันรู้สึกปวดหัวเล็กน้อยและรู้สึกอุดอู้ อยู่ในหัวสมอง ฉันจึงเดินไปนั่งเล่นที่สวนสาธารณะซึ่งอยู่ตรงข้ามกับเซเว่น เป็นสวนสาธารณะขนาดใหญ่ที่คนส่วนใหญ่มาออกกำลังกายกัน ฉันต้องการไปมองอะไรที่เปิดหูเปิดตาบ้างเผื่อสมองจะได้โล่งขึ้น