"ท่านประธานมีอะไรให้ดิฉันรับใช้คะ"...ฉันถามเมื่อเดินเข้ามาหาท่านประธานที่ห้อง
"ผมต้องการทราบว่าคุณมีชุดราตรีไส่ในงานเลี้ยงคืนนี้หรือยัง !?
"ดิฉันขอตอบเฉพาะเรื่องงานนะคะ "
"ถ้าคุณมัวแต่เฉไฉอยู่แบบนี้ผมก็มีบทลงโทษของผมนะสำหรับพนักงานที่ตอบไม่ตรงคำถาม"...เขาพูดพร้อมกับมองมาที่ฉันนัยน์ตาคมจ้องมองมาอย่างไม่ละสายตา
"ก็ได้ค่ะท่านประธาน ฉันพูดความจริงก็ได้ฉันอยากบอกท่านประธานไปตามความจริงค่ะว่าคืนนี้งานปาร์ตี้วันเกิดคุณพ่อของท่านประธานดิฉันขอไม่ไปนะคะ เพราะดิฉันเป็นคนนอกค่ะ ไม่สมควรอย่างยิ่งที่จะไปวันเกิดพ่อของเจ้านาย"
"แล้วคุณคิดว่าแม่ผมเป็นใครล่ะ คุณคิดว่าแม่ผมจะยอมง่ายๆนะหรือถ้าเกิดว่าคุณไม่ยอมไปวันเกิดของคุณพ่อในค่ำคืนนี้คุณได้เจอปัญหาแน่ คุณประเมินแม่ของผมต่ำไปนะ"
ฉันได้แต่ขมวดคิ้วไม่เข้าใจว่าทำไมเขาจะต้องให้ฉันไปด้วยก็ไม่รู้
"แล้วฉันจะไปในฐานะอะไรล่ะคะ ในฐานะของพนักงานโรงแรมพี่เข้ามาทำงานวันแรก อย่างนี้น่ะเหรอคะ ?.....ฉันได้แต่ถามท่านประธาน ฉันมองเข้าไปที่ดวงตาเขา
"เหตุผลที่คุณว่ามาก็เป็นเหตุผลที่ดีนะ คุณเป็นพนักงานใหม่ซื้อกระเช้าไปฝากพ่อผมในวันแรกที่เข้างานมันก็ดูโอเคนะ"
เมื่อเขาพูดแบบนี้ขึ้นมาฉันรู้สึกเจ็บจี้ดเข้าไปที่หัวใจ เค้าเห็นฉันเป็นเพียงทางผ่านจริงๆด้วย ก็ได้ในเมื่อเค้าเห็นฉันเป็นของเล่นของเค้าฉันก็จะทำให้เขาได้รู้ว่าเค้าเองก็เป็นของเล่นของฉันเหมือนกัน
"ถ้าอย่างนั้นก็ได้ค่ะท่านประธาน ฉันไปด้วยก็ได้ในฐานะพนักงานคนหนึ่งนะคะ"
"โอเค ! ถ้ายังงั้นเลิกงานเราก็ไปด้วยกันเลยแล้วกัน"...เขาดูอารมดีขึ้น
"ไม่ได้หรอกค่ะท่านประธาน ถ้าไปกับท่านประธานมันก็ไม่ใช่เป็นพนักงานกับลูกน้องสิคะ ดิฉันขอไปเองก็แล้วกันค่ะ รับรองว่าฉันไม่เบี้ยวแน่นอน ฉันไม่ผิดนัดแน่นอนค่ะ"...ฉันได้บอกกับเขาพร้อมกับยิ้มหวานอย่างเลสนัย
ส่วนเค้าเองก็มองในตาฉันแววตาเขาเต็มไปด้วยคำถาม แต่เรื่องอะไรฉันจะบอกละ ปล่อยให้ เค้าคิดอะไรไปเองตามอำเภอใจก็แล้วกัน
"ถ้ายังงั้นเอาตามนี้นะคะท่านประธาน เดี๋ยวไปเจอกันที่งานเลยนะคะ หนึ่งทุ่มตรงใช่ไหมคะที่ท่านประธานใหญ่บอก ?
"ใช่หนึ่งทุ่มตรง ห้ามมาเลทนะ เดี๋ยวผมแชร์โลเคชั่นไปให้"
"ไม่เลทแน่นอนค่ะท่านประธาน ขอให้ดิฉันไปหาซื้อของขวัญวันเกิดให้กับคุณพ่อท่านประธานก่อนนะคะ ทำงานที่บริษัทนี้ดีจริงๆเลยค่ะ ทำงานวันแรกก็ต้องเสียเงินซื้อของขวัญวันเกิดให้กับท่านประธานใหญ่เสียแล้ว ปลายปีนี้ฉันขอโบนัสหนักๆ หน่อยนะคะท่านประธาน !
ฉันพูดพร้อมกับอมยิ้มแล้วออกจากห้องไปในทันที ภายในใจของฉันตอนนี้คิดได้อย่างเดียวว่าฉันต้องพาพี่โจนาธานไปด้วยให้ไปเป็นไม้กันหมาให้กับฉัน สนุกแล้วสิ่แค่คิดก็เริ่มสนุกแล้ว 555
ตอนนี้ฉันมาที่ห้องเสื้อภายในห้างสรรพสินค้าฉันมอง ชุดราตรีอยู่ตรงหน้าอย่างสนใจ ฉันจึงเดินไปหาพนักงาน
"ขอโทษนะคะฉันต้องการลองชุดนี้ค่ะ"...ฉันบอกกับพนักงานแล้วพนักงาน จึงพยักหน้าเบาๆให้กับฉัน
"คุณผู้หญิงไปรอที่ห้องลองชุดเลยนะคะเดี๋ยวดิฉันจะเอาไปบริการที่ห้องลองชุดค่ะ"....เมื่อพนักงานบอกแบบนี้ฉันจึงไปรอชุดในห้องลอง
เมื่อลองชุดเสร็จเรียบร้อยฉันก็เปิดโทรศัพท์แล้วเปิด LINE ส่งรูปภาพที่ฉันกำลังลองชุดราตรีไปให้พี่โจนาธานดู
ฉัน : พี่คะชุดนี้สวยไหม ?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์