อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 74

แล้วฉันก็รู้สึกได้ว่าเค้ายืดตัวขึ้นเพื่อไปปลดกุญแจมือให้ฉันจากทางด้านขวาต่อมาด้านซ้าย

เมื่อเราแตะขอบสวรรค์กันแล้วเขาก็รีบทำให้ฉันเป็นอิสระ เค้ารีบปลดข้อมือผ้าและดึงหน้ากากผ้าปิดตาออกจากฉัน

ฉันกระพริบตาในแสงสลัวนุ่มนวลและอบอุ่นฉันจ้องมองเค้าอย่างจริงจัง

"ไง ดีไหมละ "...เค้าถามฉันพร้อมหายใจหอบเหนื่อย

"เห็นไหมมันไม่ได้น่ากลัวแบบที่คุณคิดเลย"....เขากระซิบอยู่ข้างหูฉัน

"นอนคว่ำสิ ! ...เค้าบอกฉัน

"คุณจะทำอะไรฉันต่อคะ "

"หึ !!ผมจะลงโทษคุณแบบจริงจังไงล่ะ ! ผมยังลงโทษคุณไม่เสร็จเลย ตอนนี้ผมอยากทำร้ายคุณ และผมก็กำลังจะทำ !

"ทำไมคะ ทำไมคุณต้องทำร้ายฉันด้วย"

"ไม่ต้องถามหรอก ผมแค่ต้องการทำให้คุณรู้ว่าคุณแหกกฎผมมันจะเป็นยังไงก็แค่นั้นเอง !

เขาคว้าแขนข้างหนึ่งของฉันเอาไว้แล้วหมุนตัวพาฉันโน้มตัวเหนือม้านั่ง

ตอนนี้ร่างกายของฉันยังคงไม่มีเสื้อผ้าอาภรณ์ เลยแม้แต่ชิ้นเดียว

ตอนนี้เค้าให้ฉันโอบกอดม้านั่งเอาไว้ แล้วเขาก็ตบท้ายของฉันอย่างแรง

เพี้ยะ !!!

" อือ "

เขาฟาดฝ่ามือลงบนแก้มก้นฉัน เขาเคลื่อนมืออุ่นไปทั่วแก้มก้นทั้งสองข้างของฉัน

" อาาาา คุณจะทำอะไร "

"ผมจะทำแบบนี้คุณจะได้จำเอาไว้ว่าต้องไม่แหกกฎผมและต้องทำตามกฎที่ผมได้วางเอาไว้ไม่อย่างนั้นคุณจะโดนแบบนี้อีก !

ตอนนี้เค้าวางนิ้วบนหลังฉัน จับฉันไว้แล้วบรรยากาศในห้องก็เปลี่ยนไป

ฉันหลับตาลงแล้วเค้าเดินไปหยิบแส้พู่อันเดิมแล้วเค้าก็ฟาดมันลงไปที่ก้นของฉัน

โอ้ย !

ฉันร้องออกมาด้วยความเจ็บ

"นับ นับเดียวนี้ "...เขาสั่ง

" หนึ่ง " ...ฉันนับพร้อมกับน้ำตาที่ไหลรินลงบนม้านั่ง

"ดีมาก "...เขาสบถในลำคอ

แล้วเค้าก็ฟาดฉันคว้าความเจ็บปวดมาอีกระรอก แล้วเขาฟาดขึ้นอีกครั้ง