อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 89

หญิงสาวส่ายศรีษะก่อนจะเดินออกไปทำงานในเช้าวันใหม่ ที่เธอต้องเริ่มต้นใหม่กับผู้ชายที่ตามจีบเธอมานานแสนนานอย่างโจนาธาน

สเตฟานี่ขับรถไปทำงานภายในใจก็ได้แต่คิดว่า

"ทำไมเราถึงไม่เลือกผู้ชายคนที่เขาไม่เคยทำร้ายเราเลยนะ ทำไมเราจะต้องเลือกผู้ชายคนนี้ด้วย ...เฮ้อ"

สเตฟานี่ได้แต่พึมพำและถอนหายใจยาวๆคนเดียวในขณะที่ขับรถไปทำงาน

"ฉันจะลืมคุณให้ได้...ฉันจะต้องทำให้คุณออกไปจากของฉันให้ได้ลีโอนาร์โด...ฉันจะไม่ยอมให้คุณมาบงการชีวิตของฉัน...ฉันจะไม่ยอมตกเป็นทาสในเรือนเบี้ยของคุณเด็ดขาด !

หญิงสาวกำพวงพวงมาลัยแน่นสายตามุ่งมั่น

"เข้มแข็งไว้เคท...เธอไม่เคยเป็นคนอ่อนแอ...เธอเป็นคนเข้มแข็งมาโดยตลอด...เข้มแข็งเข้าไว้นะ "

หญิงสาวได้แต่บอกกับตัวเอง ตอนนี้หญิงสาวคิดอะไรเพลินๆ ตอนนี้เธอก็ได้ขับรถมาถึงที่ทำงานใหม่แล้วนั่นก็คือบริษัทยิ่งใหญ่ของครอบครัวโจนาธานนั่นเอง

สำนักงานใหญ่ของธุรกิจระดับโลกของ บริษัทเจทีอินเตอร์เนชั่นแนลจำกัดมหาชน เป็นอาคารสำนักงานใหญ่ขนาดมหึมา

ตัวอาคารเป็นกระจกโปร่งแสงทั้งหมด ผลงานของสถาปนิกออกได้สวยงามมาก

เหนือประตูกระจกด้านหน้าตัวหนังสือเป็นสแตนเลสเรียบเรียบเขียนไว้ว่า "บริษัทเจทีอินเตอร์เนชั่นแนลจำกัดมหาชน "

เธอขับรถมาถึงเป็นเวลาเกือบ 8 โมงเช้า หญิงสาวรู้สึกโล่งใจที่วันทำงานวันแรกก็ไม่ได้มาสาย เพราะเมื่อคืนเธอเองก็โดนมาหนักหน่วงเหลือเกิน

ตอนนี้เธอได้เดินเข้ามาในห้องโถงขนาดใหญ่ของบริษัทนี้ก็เจอกับโอปเรเตอร์ตอร์หน้าตาสวยงาม แต่งกายสุภาพอยู่หลังเคาเตอร์อย่างสุขภาพ เขายิ้มให้ให้กับสเตฟานี่ เธอสวมชุดยูนิฟอร์มสีขาวคลุมทับด้วยสูทสีเรียบที่สุดและดูสวยงามไร้ที่ติ

"วันนี้ฉันมารายงานตัวค่ะ มาทำงานเป็นวันแรกค่ะ"

ฉันได้บอกกับโอปเรเตอร์สาวสวยของบริษัท

"กรุณารอสักครู่นะคะ..เดี๋ยวทางเราโทรติดต่อผู้จัดการฝ่ายบุคคลให้ก่อนนะคะ"

พนักงานสาวสวยคนนี้เดินไปไม่นานก็ได้เดินกลับมาหาสเตฟานี่

"เมื่อสักครู่ดิฉันติดต่อกับผู้จัดการฝ่ายบุคคลแล้วนะคะ...เซ็นชื่อตรงนี้ด้วยค่ะ...แล้วฉันจะพาคุณเข้าไปหาผู้จัดการฝ่ายบุคคลนะคะ"

เธอได้บอกกับตัวเอง

ทางด้านลีโอนาร์โด เค้าตื่นขึ้นมาควานหาร่างบางของสเตฟานี่ไม่เจอ เขาจึงได้เดินไปทั่วห้องคอนโดแต่ก็ยังไม่พบร่างบาง เค้าเดินกลับมาที่เตียงนอนเพื่อจะใส่เสื้อผ้ากลับบ้านของตัวเอง

" หายไปไหนแต่เช้านะสเตฟานี่ !?

เขาจึงหันไปเจอกระดาษแผ่นหนึ่งที่วางอยู่บนหัวเตียงเป็นกระดาษขาวเอสี่ เขียนด้วยปากกา เค้าจึงหยิบขึ้นมาอ่าน

"ฉันหวังว่าคุณกับฉันไม่ได้พบกันอีก...ได้โปรดออกไปจากชีวิตฉันเสียที...ฉันไม่ต้องการคุณตลอดไป...ถ้าจะกรุณาเราอย่าได้มาเจอกันอีกเลย...ปล่อยฉันไปตามทางของฉันเถอะ...

ขอบคุณล่วงหน้า....สเตฟานี่

เมื่อเขาได้อ่านข้อความในกระดาษเขียนไว้ชายหนุ่มได้แต่หัวหน้าเราะหึๆในลำคอ

"หึ ! คุณบอกว่าอยากให้ผมไปจากคุณนั่นเหรอ...ไม่มีวันซะหรอกสเตฟานี่...ผมจะทำให้คุณรักผมให้ได้...เหมือนกับผู้หญิงทุกคนที่คลั่งใคล้ในตัวผม ! เมื่อไหร่ที่คุณบอกว่าคุณต้องการผมเมื่อนั้นล่ะผมจะปล่อยผมไป ..."

เขายังคงผยองในใจคิดเข้าข้างตัวเองเหมือนเคย