อ้อนรักท่านประธานซาดิสต์ นิยาย บท 96

"ขอบคุณมากนะคะพี่ชายที่แสนดี...อุตส่าห์พาไปเลี้ยงอาหารมื้อค่ำแล้วแถมยังค่ะมาส่งบ้านอีก"

สเตฟานี่ยิ้มให้กับโจนาธาน

"ด้วยความเต็มใจครับ...นอนหลับฝันดีนะครับ"

เค้ายิ้มให้กับหล่อน

"ขับรถดีๆนะคะราตรีสวัสดิ์ค่ะ"

สเตฟานี่ได้แต่มองรถของโจนาธานค่อยๆขยับรถออกไปอย่างช้าๆจนเกือบลับตาหญิงสาวจึงกลับหลังหันหน้าเดินขึ้นคอนโดของตัวเองไป

เมื่อเข้ามาในบ้านหญิงสาวก็ต้องเจอกับลีโอนาร์โดที่นั่งรอเธออยู่ที่โซฟาภายในห้องของเธออย่างสบายใจ

สเตฟานี่ได้มองเห็นเขาเป็นอากาศธาตุไปแล้วเนื่องจากการกระทำของเขาหญิงสาวได้ทำราวกับเขาไม่มีตัวตนในห้องนี้

ตอนนี้เธอรู้สึกชินชากับการกระทำของเค้าไปแล้วที่ไม่เคยให้เกียรติไม่เคยให้เป็นความส่วนตัวกับเธอเลยสักครั้ง

เมื่อหญิงสาวมองไปที่เขาแล้วไม่พูดอะไรได้แต่มองผ่านเข้าไปเหมือนกับว่าเค้าไม่มีตัวตนอยู่ในที่แห่งนี้

หญิงสาวเดินเข้า ไปในห้องนอนของตัวเองเพื่อที่จะเตรียมตัวอาบน้ำและเขาก็ได้เดินตามเธอเข้าไป ทันที่ที่เขาเดินตามเธอมาในห้องนอนหญิงสาวก็ไล่เขาทันที

"เชิญคุณออกไปจากห้องนอนของฉันด้วยค่ะ...กรุณาให้เกียรติและความเป็นส่วนตัวกับฉันด้วย...เพราะที่นี่คือคอนโดของฉันไม่ใช่คอนโดของคุณ...อย่าคิดว่าจะทำอะไรตามใจชอบของคุน อย่าได้ทำอะไรตามอำเภอใจที่นี่นะ .. ออกไปจากห้องนอนฉันเดี๋ยวนี้ !

หญิงสาวต่อว่าเขา

"คุณไปไหนมา !? เค้าถามอย่างเปรี้ยวกราดแต่ก็กดอารมณ์ไว้เต็มที่

"ฉันไปทานอาหารมาค่ะ...พอใจคุณหรือยัง...ออกไปได้แล้ว !

"ไปกับใคร"...เขาขบกรามแน่นเป็นสันนูนระงับความโมโหภายในใจตัวเอง