แต่สถาพของเธอตกอยู่ในสายตาของคนที่มีใจและกลายเป็นคนที่ไม่มีความเชื่อมั่น ข้างล่างเวทีเสียงเกรียวกราว
เสียงกระซิบยังคงแผ่วเบา ซึ่งเป็นการเยาะเย้ยความไร้สาระและความโลภของอันรัน ทุกอย่างกลายเป็นเรื่องตลก เพ้อเจ้อที่จะแต่งงานกับครอบครัวที่ร่ำรวย แม้แต่บ่าวสาวก็ทนไม่ได้อีกต่อไปฉากแต่งงานก็ไม่ต้องวุ่นวาย
อันรันทำเหมือนจะไม่ได้ยินอะไรเลย จ้องมองไปที่นักบวชอย่างน่าอาย จริงจัง พยักหน้า
ใบหน้าของหลี่รูยาในกลุ่มผู้ชมกลายเป็นสีดำเหมือนเปาบุ้นจิ้น และ กล่าวกับคนดูแลด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า : "บอกสื่อทุกคนในเมือง Z ว่าอย่าให้มีการตีพิมพ์ข่าวในหนังสือพิมพ์ มิฉะนั้นจะต้องรับผิดชอบเอง"
คนดูแล พยักหน้าอย่างรีบร้อน รีบหันไปโทรศัพท์จัดการ
ในงานแต่งงานทุกอย่างเรียบง่าย หลังจากเสร็จพิธี อันรันเห็นหลี่รูยา ตะโกน : "แม่" อย่างระมัดระวัง
เธอรู้ สถานการณ์ของเธอก่อนหน้านี้ ยังแต่งงานกับครอบครัวฮัวอย่างราบรื่น เพราะความยืนหยัดของหลี่รูยา พ่อแม่เสียชีวิตไปกี่ปีหลังจากเห็นปัญหามากมายและได้พบกับคนที่ดีกับเขา อันรันรู้สึกขอบคุณและหวงแหนอย่างมาก
รอยยิ้มเล็กๆ ปรากฏบนใบหน้าของหลี่รูยา เธอเชื่อว่าอันรันมีเหตุผล ตอนนี้เธอดูมีความสุขมากขึ้นเรื่อยๆ
เธอคิดว่าเธอได้พิจารณาทุกอย่างอย่างรอบคอบแล้ว แต่เธอพลาดจุดสำคัญที่สุดนั่นคือเทียนหลันไม่ชอบอันรัน......
คิดถึงลูกชายเหมือนไม่เป็นมงคล ในสายตาเต็มไปด้วยนักแสดงคนนั้น ทำให้หลี่รูยาเสียใจมากจนมีผมหงอกไม่รู้กี่เส้น
"ลูกที่ดี หลักจากนี้ก็เป็นภรรยาของครอบครัวฮัวเราแล้ว ถ้าเกิดเทียนหลันไม่ดีกับเธอ เธอก็บอกฉัน ฉันจะจัดการเขา! " หลี่รูยาช่วยอันรันจัดทรงผมที่หลุดร่วงของเธอให้เป็นระเบียบเหมือนแม่และกอดอันรันอย่างรักใคร่
อันรันรู้สึกว่าที่หลี่รูยาดีกับเธอไม่ใช่เรื่องโกหก เธอเศร้าเสียใจ พูดไม่ออก ได้แค่พยักหน้า
จัดการแต่งเสร็จ อันรันก็ถูกส่งไปคฤหาสน์ครอบครัวฮัว จนถึงตอนกลางคืน ถึงเห็นหน้าฮัวเทียนหลัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง