โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 13

อันรันยังคงให้คนรับใช้ทำซุปแก้เมาขึ้นไปให้ฮัวเทียนหลัน

ซุปค่อนข้างร้อน เธอเป็นในช้อนให้เย็น และป้อนเข้าปากฮัวเทียนหลัน : "คุณฮัว คุณดื่มเยอะแล้ว ดื่มซุปร้อนๆหน่อยเถอะ! "

ฮัวเทียนหลันค่อยๆลืมตาขึ้นเล็กน้อย ความรังเกียจในดวงตาของเขาไม่ได้ถูกปกปิด เขาคว่ำซุปแก้เมาในมือของอันรัน : "เธอฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องหรอ? ใครให้เธอเข้ามาใกล้ฉันขนาดนี้! "

น้ำซุปแก้เมาค้างที่ร้อนจัดลวกลงบนมือของอันรัน หลังมือขาวๆของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างรวดเร็ว

อันรันอดไม่ได้ที่จะถอนลมหายใจ ความเจ็บปวดร้อนในมือและความอัปยศอดสูในใจทำให้เธอเม้มริมฝีปากจนเป็นเส้นตรง

จนกระทั่งเธอมีความน้อยใจ เห็นได้ชัดว่าเขาเมื่อปีนั้น สามารถยื่นมือมาช่วยตัวเองที่เป็นคนแปลกหน้าได้ ทำไมตอนนี้ ถึงเมินเฉยกับเธอขนาดนี้?

ฮัวเทียนหลันดูเหมือนตื่นแล้วนิดนึง เมื่อเห็นมือสีแดงของอันรันที่โดนลวก ดวงตาของเขาก็เป็นประกาย แล้วเขาก็พูดอย่างเฉยเมย : "ใช้วิธีแกล้งทำเป็นน่าสงสารต่อหน้าผู้ชายมากี่คนแล้ว? จัดตำแหน่งของตัวเอง ฉันจะให้เวลาเธอครึ่งปี เมื่อถึงครึ่งปี จงออกไปจากตระกูลฮัวด้วยตัวเองซะ! "

ใบหน้าของอันรันเสียสีไปในทันที เธอไม่พูดอะไรหันหลังกลับ และเดินออกไปแสร้งทำเป็นสงบ เมื่อมือสัมผัสที่จับประตู ข้อต่อขาวไปหมด

ตอนกลางคืนอันรันนอนที่โซฟา เพราะว่าฮัวเทียนหลันไม่อนุญาตให้เธอใกล้เขาตั้งแต่ต้นจนจบ บอกว่าสกปรกเตียงเขา

อันรันนั่งลงบนโซฟาโดยไม่พูดอะไรสักคำ อดทนต่อการดูถูกของผู้ชายที่เลวร้าย อุณหภูมิห้องพอดี แต่เธอสั่นอย่างควบคุมไม่ได้

คืนงานแต่งงานของเธอ เป็นวิธีแบบนี้ จบแล้ว

........

เพราะว่าหวาดกลัวอุบายสายฟ้าของหลี่รูยา วันที่สองสื่อมวลชนเมือง Z ก็สงบลง ไม่มีข่าวรั่วออกมา

แต่ในวงการนี้ก็ทำเรื่องนี้ให้เป็นเรื่องตลก ครอบครัวอันปีนขึ้นที่สูง ไม่ดูกำลังตัวเอง ผลลัพธ์คือขายหน้าใครๆก็รู้ ในฐานะเจ้าบ่าวนายน้อยคนที่สองของฮัวไม่ปรากฏตัวเลย แต่เขาไม่กล้าแม้แต่จะผายลมเมื่อเขาไม่รักษาสัญญาในงานแต่งงาน

อันรันสมควรที่จะใช้ชีวิตเป็นตัวตลกและไม่มีใครเกินความสามารถในการสร้างเรื่องตลกได้