โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 135

ฮัวเส้าซู่เหลือบมองพี่สะใภ้ของเขาด้วยความประหลาดใจ เขาคิดไม่ถึงเลยว่าเธอจะใส่ใจเรื่องนี้ด้วย เพราะขนาดพี่รองของเขายังไม่คิดจะเอ่ยถึงเรื่องเมื่อวานเลยด้วยซ้ำ

สิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ มันยากที่จะรับมือจริงๆ

นายอ้วนกอถูกทุบตีจนหมดสภาพเช่นนั้น และเขาเองก็ไม่ได้คิดให้รอบคอบจึงส่งตัวเขาไปโรงพยาบาล จนทำให้คนของตระกูลกอตามตัวเจอจนได้

ผู้เฒ่ากอก็ออกโรงขนาดนี้แล้ว จึงทำให้เรื่องนี้กลายเป็นเรื่องยากทันที

ตอนนี้ฮั่วเทียนหลันยังไม่โผล่หน้าามา ฮัวเส้าซู่จึงทำได้แค่เก็บเงียบไว้ พยายามไม่ให้เรื่องนี้มาถึงหูตระกูลฮัว ถ้าเกิดคุณแม่ของเขาทราบขึ้นมายิ่งจะลำบากไปกันใหญ่

ตามนิสัยของคนเป็นแม่ที่ยังไงก็ต้องปกป้องลูกตัวเอง อีกทั้งตระกูลกอที่เดิมทีก็ไม่ชอบเจรจาด้วยเหตุผลแล้วนั้น เขาเกรงว่าตระกูลฮัวและตระกูลกอต่อไปคงต้องกลายเป็นศัตรูกันอย่างแน่นอน!

แต่ทว่าเรื่องนี้เขาไม่สามารถบอกกับพี่สะใภ้ได้

ฮัวเส้าซู่ยกยิ้มขึ้นเล็กน้อย แล้วเอ่ยขึ้น : "ไกล่เกลี่ยเรียบร้อยแล้วล่ะ พี่สะใภ้ไม่ต้องกังวล"

อันหรันตอบรับในลำคอ ก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเบา : "ลำบากนายแย่เลยสินะ อารมณ์ร้อนของเทียนหลันนี่เอาวัวสิบตัวมารั้งก็ห้ามไว้ไม่อยู่จริงๆ"

ฮัวเส้าซู่ฝืนยิ้มรับ เขาตามติดฮั่วเทียนหลันมานานหลายปี และรู้นิสัยของพี่ชายรองเป็นอย่างดีเลยล่ะ

แต่เมื่อนึกขึ้นได้ว่าตั้งแต่กลับมายังไม่เห็นพี่ชายรองเลย ฮัวเส้าซู่จึงถามขึ้น : "ว่าแต่พี่ชายรองไปไหนเหรอครับ"

เมื่อถูกเอ่ยถามคำถามนี้ สีหน้าของอันหรันก็ดูเศร้าขึ้นเล็กน้อย : "เมื่อคืนพี่ชายนายไม่ได้กลับมา น่าจะอยู่กับมู่เหว่ยล่ะมั้ง"

อันหรันพูดประโยคนี้ออกมาด้วยท่าทีที่ดูสงบ ราวกับว่าเธอกำลังบอกพูดประโยคทั่วไปในชีวิตประจำวัน

แต่ฮัวเส้าซู่กลับรู้สึกว่าพี่สะใภ้ดูหงอยแปลกๆ

เขาจำได้ชัดว่าเมื่อวานพี่ชายรองเป็นคนบอกให้เขาเก็บโทรศัพท์มือถือของพี่สะใภ้ให้ แต่ทำไมตอนนี้พี่ชายรองถึงไปอยู่กับมู่เหว่ยได้ล่ะ

ฮัวเส้าซู่เงียบไปพักหนึ่ง แต่เขาก็รู้สึกว่าเขาควรจะพูดอะไรสักอย่าง ดังนั้นจึงเอ่ยขึ้นเสียงเบา : "พี่สะใภ้อย่าถือสาพี่ชายรองเลยนะครับ พี่เขาก็เป็นแบบนี้แหละ แต่ผมคิดว่าพี่เขาก็ทะนุถนอมพี่มากอยู่นะ ไม่งั้นเมื่อคืนเขาคงจะไม่ ...…”

"โอเคๆ ฉันเข้าใจแล้ว ไม่ต้องอธิบายแล้ว เดี๋ยวคุณแม่ได้ยินขึ้นมาจะยุ่งอีก" อันหรันเอ่ยตัดบทสนทนาขึ้นมาเสียงเบา

เธอไม่อยากจะพูดเรื่องนี้ต่อแล้ว ยิ่งพูดใจเธอก็ยิ่งรู้สึกร้อนรน

คุณชายฮั่วไม่ชอบเธอก็เรื่องของเขาเถอะ ถึงอย่างไรเรื่องนี้เธอก็รู้มาตลอดอยู่แล้ว

แต่ฮัวเส้าซู่กลับคิดว่าพี่ชายรองนั้นดูบื้อไปหน่อย

แม้ว่าเมื่อก่อนเรื่องอื้อฉาวของพี่สะใภ้มีอยู่ไม่น้อย แต่มู่เหว่ยเองก็ไม่ได้ดีไปกว่านี้เลยด้วยซ้ำ

จากที่ได้ยินคุณแม่พูดตอนนั้น มู่เหว่ยคนนี้ที่ได้นอนร่วมเตียงกับพี่ชายรองคราวนั้นก็เพราะเธอใส่แอบใส่ยาให้พี่ชายรองกินต่างหากล่ะ

ถึงแม้จะเห็นได้ชัดว่านี่เป็นแผนของเธอ แต่พี่ชายรองกลับต้องมารับผิดชอบต่อเธอไปตลอดชีวิต

ตลอดหลายปีที่ผ่านมา คนที่พี่ชายรองรู้สึกชอบมีเพียงไม่กี่คนเท่านั้น แต่เขาคนนั้นกลับไม่อยู่ ช่างน่าเสียดายเสียจริง...

อันหรันหอบสมุดบันทึกเดินขึ้นไปที่ห้องหนังสือของฮั่วเทียนหลัน เธอใช้เวลาศึกษาผลงานที่จะใช้ในรอบการแข่งขันรอบชิงชนะเลิศ

ในขณะเดียวกันนั้น เจ้าของห้องหนังสือนี้ก็กำลังเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ทะเลาะวิวาทกันที่แผนกภาพยนตร์และโทรทัศน์ของ Fahrenheit Group

เมื่อวานนี้มีเรื่องเกิดขึ้น ก็คือเรื่องละครย้อนยุคเรื่องล่าสุดของ Fahrenheit ที่เป็นละครในรูปแบบที่มีผู้หญิงสองคนเล่นเป็นตัวหลัก

ลำดับแรกคือเหลียวซิรง นักแสดงมากความสามารถ ที่มีแฟนคลับหลายรอยล้านคน

ลำดับที่สองคือมู่เหว่ย ที่ Fahrenheit Group ใช้เส้นสายจนทำให้เธอได้ขึ้นมาเป็นนักแสดง และถึงแม้ว่าความสามารถของเธอยังห่างจากเหลียวซิรงอยู่มาก แต่เธอก็ขึ้นชื่อว่าเป็นผู้หญิงของท่านประธาน ดังนั้นจึงมีคนไว้หน้าอยู่บ้าง