โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 151

เขากลับมาที่บ้าน กลับมาหาพี่สาวที่ไม่มีความรู้สึก และเห็นแต่เงิน

เมื่อเขามองเห็นเธอ เขาก็ได้แต่แอบมอง

ไม่มีแล้ว ไม่เหลืออะไรอีกแล้ว โลกใบนี้ได้พังทลายลงแล้ว

อันหรันบีบโทรศัพท์พร้อมกับตวาดออกไปว่า “คุณ นี่เป็นเพราะคุณ ตอนแรกคุณไม่ได้บอกกับฉันเองหรอ ว่าถ้าอันเฮาอยู่กับคุณ จะไม่เกิดเรื่องอะไรแบบนี้ขึ้น？ คุณดูแลเขายังไง？ ทำไม ทำไม！”

อันหรันกำโทรศัพท์ ทุบไปที่พวงมาลัย

ทันใดนั้นโทรศัพท์แตกออกเป็นสี่ห้าส่วน ไม่ที่ทางซ่อมให้กลับมาเป็นเหมือนเดิมได้ ก็เหมือนกับใจของอันหรัน ที่ตอนนี้มีสิ่งหนึ่งขาดหายไป และไม่มีวันเอากลับคืนมาได้ตลอดกาล

อันหรันสตาร์ทรถ ตอนนี้ฝนยังคงตกหนักอยู่ มองไม่เห็นถนน

แต่ว่าเธอไม่อยากจะอยู่ที่นี่ต่อไป ยิ่งเธออยู่แบบนี้ต่อไป หัวใจของเธอก็ยิ่งวุ่นวายมากขึ้น

อันเฮาจากไปแล้ว ไปยังโลกหน้า เธอต้องรีบไปบอกพ่อแม่ของเธอ ให้ไปรอเขาที่ประตูสู่โลกหน้า เพื่อไม่ให้อันเฮาหลงทาง

ทั้งชีวิตของอันเฮาไม่เคยเจอกับความสุข ตอนเด็กเขาถูกจางหยาทอดทิ้ง พอโตมาก็ถูกฉันทอดทิ้ง

เขาไม่เคยรู้สึกปลอดภัย ตอนนี้เขาต้องร้องไห้งอแงต่อแถวข้ามสะพานอยู่เป็นแน่

อันหรันขับรถอย่างรวดเร็ว เห็นช่องไหนสามารถไปได้ ก็ขับแซง

พอรู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็ออกมานอกเมืองแล้ว ตอนนี้เธอขับรถแบบไม่สนใจว่าจะไฟเขียวหรือไฟแดง ขับรถด้วยความเร็วสูงสุด

สุดท้าย ก็ขับมาถึงสุสานของครอบครัวอัน

ไฟที่ส่องเข้าตา ทำให้บอดี้การ์ดที่ยืนเฝ้าสุสานเดินกางร่มออกมาดู

“แม่งเอ๊ย ใครเนี๊ย！ บ้าไปแล้วหรือเปล่า ดึกขนาดนี่แล้วยังจะมาที่ที่ผีอยู่”

“อย่าพูดแบบนั้นสิ ออกมาจริงๆจะทำอย่างไร...”

บอดี้การ์ดA และB ยืนอยู่ข้างหน้ารถ เพื่อป้องกันการบุกลุก

“คุณเป็นใคร นี่คือที่ส่วนบุคคล คือสุสาน คุณมาผิดแล้ว？” บอดี้การ์ดคนหนึ่งตะโกนใส่หน้าอันหรัน

อันหรันลดกระจกรถลง และตะโกนกลับไปว่า “ให้ฉันเข้าไป นี่คือสุสานของครอบครัวฉัน ฉันอยากจะเข้าไปเมื่อไหร่ทำไมจะเข้าไปไม่ได้”

บอดี้การ์ดทั้งสองคนมองหน้ากัน และบอดี้การ์ดA พูดออกมาว่า “เสียงนี้ เหมือนกันเสียงของผู้หญิงที่มาวันนั้นหรือเปล่า คุณอันหรัน？”

เสียงฟ้าร้องและเสียงฝนที่ตกหนัก ทำให้บอดี้การ์ดBไม่ได้ยินเสียงอะไรเลย

“นายพูดว่าอะไรนะ？” บอดี้การ์ดBถาม และเขาชำเลืองมองรถคันที่อยู่ตรงหน้าของเขา ทำให้เขารู้ว่ารถกำลังพุ่งเข้าชนพวกเขา

นั้นทำให้เขาตกใจ และรีบดึงของบอดี้การ์ดA ออกมาด้านข้าง

เมื่อบอดี้การ์ดA เห็นดังนั้น เขาก็ตะโกนออกไปว่า “หยุดนะ หยุดเดี๋ยวนี้...”

แต่อันหรันทำเป็นไม่ได้ยิน เธอในตอนนี้ ไม่มีใครสามารถหยุดเธอได้