“ฮั่วเทียนหลัน อาการของอันหรันน่าเป็นห่วงมาก ถ้านายไม่ไปดูก็ไม่ใช่ลูกผู้ชายแล้ว!”
คำพูดลอยๆของตงหยงซี่ดังมาจากด้านหลัง ทำให้ฮั่วเทียนหลันรู้สึกใจคอไม่ดี และรีบเดินออกไปอย่างไม่รู้ตัว
ผู้หญิงคนนี้ไปซื้อใจคนรอบข้างมาตั้งแต่เมื่อไหร่? เธอต้องไปหลอกพวกเขามาแน่ๆ ทำตัวน่าสงสารเพื่อดึงดูดความสนใจของคนอื่น
ก่อนที่เขาจะเดินไปถึงหน้าประตูของ Gilt club ตอนนั้นคนขับรถก็ขับรถของเขามาจอดรอที่หน้าประตูแล้ว
ฮั่วเทียนหลันรับกุญแจจากคนขับรถ จากนั้นใช้เท้าเหยียบคันเร่ง เพื่อให้เสียงเกิดเสียงดัง และรีบขับออกไป
เขาคิดว่าเขากำลังขับเหมือนปกติ แต่ในความจริงเขาเหยียบคันเร่งจนไม่สามารถเหยียบเพิ่มได้อีกแล้ว
เมื่อเขาไปถึงโรงพยาบาล ไฟของห้องฉุกเฉินก็ดับลง
หลี่รูยารีบลุกขึ้นมา แต่อีกนิดเดียวก็เกือบล้มลงไป โชคดีที่ฮัวเส้าซู่พยุงเอาไว้ทัน
“ไม่ต้องห่วงฉัน ฮัวเส้าซู่ลูกรีบไปถามหมอเร็ว พี่สะใภ้ของลูกเป็นอย่างไงบ้าง?” หลี่รูยาผลักฮัวเส้าซู่ออกไปข้างหน้า
เธออยากจะไปถามด้วยตัวเอง แต่หลายปีที่ผ่านมานี้ร่างกายของเธออ่อนแอลงมาก จิตใจก็เช่นกัน ถ้าหากว่าเธอลุกขึ้นไปดูเอง อาจจะรับไม่ไหวกับภาพที่เห็นในตอนนี้
ถ้าเกิดอันหรันตายไปจริงๆนั้น ถ้าตัวเธอเองตายไป จะมีหน้าไปพบและบอกกับพ่อแม่ของอันหรันในโลกหน้าได้อย่างไรกัน
ฮัวเส้าซู่ชะโงกศีรษะขึ้น เห็นหน้าที่ซีดเซียวของอันหรันที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วบ
ตอนนั้นหมอถอดหน้ากากออก บนใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ
ฮัวเส้าซู่รีบถามไปว่า “คุณหมอ พี่สะใภ้ของผมไม่เป็นอะไรใช่ไหม”
หมอมองฮัวเส้าซู่ด้วยความสงสัย ฮัวเส้าซู่ไม่ใช่สามมีของคนไข้ คนไข้เจ็บหนักขนาดนี้ทำไมสามีของเธอไม่มาถามเอง
“แผลตามร่างกาย พวกเราได้รักษาให้แล้ว แต่ว่าในตอนนี้เธอยังคงนอนแน่นิ่งอยู่ ต้องรอดูว่าเธอจะตื่นขึ้นมาเมื่อไหร่ ถ้าหากไม่ตื่นก็อาจจะกลายเป็น...... ”
พอหมอพูดจบ ทุกคนก็แน่นิ่งไป
ฮัวเส้าซู่ตะลึง หลี่รูยาก็เช่นกัน เธอรู้สึกว่าเรี่ยวแรงบนร่างกายของเธอหายไปหมด
ฮั่วเทียนหลันจะกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา?
ในตอนนั้นฮั่วเทียนหลันก็เข้ามาทันได้ยินที่คุณหมอพูด
ใจของเขาก็ตกลงมาที่ตาตุ่ม ไม่นะ ไม่จริงใช่ไหม? ฮั่วเทียนหลันได้รับบาดเจ็บจริงๆหรอ?
ในใจของเขาคิดแบบนั้น แต่อยู่ดีๆก็กลับคิดขึ้นมาอีกว่า
คนดีอายุสั้น คนชั่วอายุยืน แล้วอันหรันจะตายได้อย่างไร?
เธอเป็นผู้หญิงที่เจ้าเล่ห์ขนาดนี้ ทำทุกอย่างก็เพื่อตัวเองไม่ใช่หรอ?
อันหรันถูกเข็นไปที่ห้อง ICU และในตอนที่ฮัวเส้าซู่พยุงหลี่รูยาขึ้นมา เขาก็มองไปเห็นฮั่วเทียนหลันที่ดูท่าทางเคร่งเครียดโดยไม่ได้ตั้งใจ
เขายิ้มด้วยรอยยิ้มที่เจ็บปวด ส่ายหัว และพยุงหลี่รูยาเดินตามรถเข็นของอันหรันไปที่ห้อง ICU
ฮั่วเทียนหลันเดินตามมาข้างหลัง พอเข้าไปในห้องก็เห็นร่างของผู้หญิงที่นอนอยู่บนเตียง บนตัวของเธอเต็มไปด้วยสายระโยงระยาง เธอผู้นั้นคืออันหรัน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง