โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 171

เมื่อมาถึงประเทศ M เป็นเวลากลางวัน เพราะเวลาต่างกัน

หลี่รูยาได้จัดเตรียมคนมารับ และหาบ้านพักสำหรับส่วนตัวให้อันหรันชั่วคราว

ในลานวิลล่ามีพร้อมทุกอย่าง ทั้งโรงยิม สวน สระว่ายน้ำมีหมด

อันหรันพูดสองสามคำอย่างสุภาพ หลังจากเฝ้าดูอีกฝ่ายจากไป ก็ เปิดGPS ก็ขับรถไป ตามที่อยู่

เมื่อมาถึงที่หมาย อันหรันมองไปที่อาคารชั้นสองข้างหน้า กดกริ่งประตูหลังจากลงจากรถ

หลังจากนั้นไม่นาน ประตูก็ถูกเปิดออก

สิ่งที่ปรากฏต่อหน้าเธอ คือใบหน้าที่ซีดเซียว

อันหรันมองไปที่จางหยา แม้ว่ากิริยามารยาทของเธอจะยังดูสง่างามและมีน้ำใจ แต่ก็เหนื่อยอย่างไม่ปิดบัง

"เธอมาแล้ว......"

จางหยามองไปที่อันหรัน ด้วยสีหน้าที่ซับซ้อน

อันหรันเปิดปาก และในที่สุดก็แค่อืม

จางหยาก้าวออกไปข้างๆ อันหรันก็เดินเข้ามา

มีกลิ่นดอกไม้ไฟที่เข้มข้นอยู่ในห้อง น่าจะมีกระดาษไหม้

รูปภาพของอันเฮา วางอยู่บนโต๊ะกลางห้องนั่งเล่น

จางหยาอยู่ข้างๆอันหรัน และกระซิบว่า : "เสี่ยวเฮาไม่ชอบอยู่กับพวกเรา ต่อมาเลยซื้อบ้านให้เขาที่นี่ หลายปีที่ผ่านมาเขาอาศัยอยู่ที่นี่ตลอด เขาจากไปแล้ว ของพวกนี้ฉันก็ไม่มีเคยเคลี่ยนไหวเลย รู้สึกเสมอ ว่าเขาดูเหมือนจะอยู่เคียงข้างฉัน......"

ขณะที่พูด จางหยาเริ่มสะอึกสะอื้นอีกครั้ง

อันหรันรู้สึกเศร้าในใจ และหยิบผ้าเช็ดหน้าของเธอออกมาเช็ดน้ำตาของจางหยา และปลอบว่า : "ป้าจาง อย่าร้องไห้เลย วิญญาณเสี่ยวเฮาอยู่บนสวรรค์ ก็คงไม่อยากเห็นคุณเสียใจกับเขามากขนาดนี้"

จางหยาสูดหายใจเข้าและกล่าวอย่างเสียใจ : "เด็กคนนี้ เขามีนิสัยดื้อรั้น ฉันรู้ว่าหลายปีที่ผ่านมาเขาเกลียดฉันมาตลอด เพราะฉันแย่งเขามาจากเธอ ดังนั้นเลยไม่เคยเรียกฉันว่าแม่เลย......แต่จริงๆแล้วในใจได้ให้อภัยฉันแล้ว ดูสิ นี่คือภาพวาดของเขา "

ขณะที่พูด จางหยาก็ดึงอันหรันเข้าไปในห้องนอนของอันเฮา ก่อนที่เขาจะเสียชีวิต

ลิ้นชักในห้องนอนถูกเปิดออก และมีกระดาษวาดเขียนอยู่ในนั้น

จางหยาหยิบภาพออกมาไม่กี่ใบ ดวงตาของอันหรันก็ดูโศกเศร้าอีกครั้งหลังจากเห็น

ในภาพแรกเธอก็มองออกแล้ว มันเป็นภาพของเธอที่จับมือของอันเฮา และเดินไปด้วยกันบนถนนนอกบ้านหลังเดิม

ในภาพที่สอง พ่อแม่กอดเธอและอันเฮา วาดภาพครอบครัวที่กลมกลืนและมีความสุข

ภาพที่สาม เป็นภาพของผู้หญิงคนหนึ่ง จับมือของอันเฮา ส่งเขาให้ในมือของอีกฝ่าย

ในภาพที่สี่ มีรูปของชายคนหนึ่งที่อันหรันไม่รู้จัก แต่ข้างๆคือจางหยา อันเฮายืนอยู่ข้างหลังพวกเขา เห็นได้ชัดว่าน่าจะเป็นสามีของจางหยา

.......

อันหรันดูทีละภาพ ในดวงตาของเธอเต็มไปด้วยหมอกปกคลุม

เธอรู้จักนิสัยของอันเฮาเป็นอย่างดี เขาเป็นคนที่นอกเย็นในร้อน

เขาเกลียดจางหยา เกลียดจางหยาที่ทอดทิ้งตัวเอง