โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 340
หยางเทียนตอบ แสงใสสว่างวาบใต้ดวงตาของเขา
ฮั่วเทียนหลันซื้อฉีหลรนในราคา 200 ล้าน เกรงว่าเขาจะยังไม่ละทิ้งความหวังในการไถ่บาป!
"หลิงรุ่ย อีกสักพักชุดเครื่องประดับนั้นจะเริ่มถ่ายแล้ว พวกเรารีบกลับกันเถอะ! " อยู่กับหยางหลิงรุ่ยสักพัก นึกถึงเครื่องประดับชุดไว้
หยางหลิงรุ่ยส่ายหัว และพูดว่า : "เดี๋ยวก่อน อีกสักพักค่อยกลับไป"
ได้เห็นผู้หญิงที่น่าสงสารเมื่อกี้ ท่าทางที่ทำอะไรไม่ถูกจนชา ส่งผลกระทบอย่างมากต่อหัวใจของเธอ
นี่คือโลกปลาใหญ่กินปลาเล็ก ไม่มีเหตุผล มีเพียงพลังเท่านั้น
ในห้องเก็บของ ฮั่วเทียนหลันเห็นถ้วยรางวัลของเขาเมื่อกี้
ผู้หญิงที่สวมบิกินี มีโซ่เหล็กอยู่ที่ตัว
เขาเพียงแค่เหลือบมอง จากนั้นก็ลดตาลง
ต้องบอกเลยว่า ผู้หญิงคนนี้บอบบางมากจริงๆ น่าเสียดายที่เขาไม่ใช่คนประเภทที่ฮอร์โมนจะหุนหันพลันแล่น
"ปลดโซ่เถอะ! "
ผู้จัดการประมูลที่รับผิดชอบการขนส่งสินค้าลังเล และพูดว่า : "นายฮั่ว ผู้หญิงคนนี้ป่าเถื่อนมาก!"
"อื้ม? " น้ำเสียงที่อธิบายไม่ได้ของฮั่วเทียนหลัน ทำให้ผู้จัดการตกใจ เมื่อรู้ว่าเขาพูดมากแล้ว และรีบปลดโซ่ทันที
ฉีหลานไม่รู้ว่าเขาถูกโซ่ล่ามไว้นานแค่ไหน มีสะเก็ดเลือดเป็นชั้นที่ข้อมือ เท้าและลำคอ ฉีกขาดอีกครั้ง หายสนิทอีกครั้ง......
หลักจากปลดโซ่ เธอไม่ได้ดิ้นรน
ติดอยู่เป็นเวลานาน เธอได้ละทิ้งความหวังทุกอย่างในชีวิตแล้ว
สำหรับเธอ ไม่ประสบความสำเร็จก็พลีชีพ ในตอนนั้น เธอเตรียมพร้อมแล้ว
ตลอดเวลาสิบห้านาที เธอยังคงแข็งและไม่ขยับ
หากไม่ใช่เพราะหน้าอกที่เป็นคลื่นเล็กน้อยของเธอ มันจะทำให้ผู้คนสงสัยว่าเธอตายแล้วหรือเปล่า
"คุณฉี" ฮั่วเทียนหลันกล่าวเบา ๆ
ชื่อที่หายไปนานนี้.....แต่เป็นเวลานาน ฉีหลานยังคงเฉยเมย ดูเหมือนว่าทุกสิ่งที่อยู่ตรงหน้าเธอ ไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเธอ และเธอก็ล็อคหัวใจของเธอไว้อย่างลึกซึ้ง
เมื่อผู้จัดการเห็นว่าเธอไม่เชื่อฟัง เธอก็ขมวดคิ้วและพูดด้วยความโกรธว่า : "นังนี่ เธอหูหนวกเหรอ? ไม่ได้ยินที่นายฮั่วคุยกับเธอหรือไง? ต่อจากนี้นายฮั่วเป็นนายของเธอ ไม่ว่าจะให้เธอทำอะไรเธอก็ต้องทำตาม อย่าแกล้งตาย! "
ฉีหลานนิ่งเงียบ ทันใดนั้นผู้จัดการก็โกรธมาก สิ่งที่เขาไม่ชอบที่สุดคือผู้หญิงคนนี้
หากไม่ได้กล่าวไว้ข้างต้นแล้ว หากมีใครกล้าแตะต้องเธอ พวกเขาจะถูกโยนทิ้งไปที่สโมสรเพื่อรับแขก
เขาเคยใช้หอกพิชิตเธอเมื่อนานมาแล้ว ผู้หญิงคนนี้ ป่าเถื่อน แต่ยั่วยวนคนจริงๆ!
ทันทีที่เขายกมือขึ้นเพื่อตี แขนก็ถูกจับอย่างแรง
"ออกไปซะ! " ฮั่วเทียนหลันกล่าวอย่างเย็นชา
ผู้จัดการมือสั่น มองไปที่ใบหน้าที่มืดมนของฮั่วเทียนหลัน รู้ว่าตัวเองแหย่ปัญหาแล้ว รีบพยักหน้าและโค้งคำนับ
ฮั่วเทียนหลันลุกขึ้น เดินไปข้างหน้าฉีหลาน
เอนตัวเล็กน้อย จ้องมองไปที่ดวงตาที่หลบตาของฉีหลาน
ร่างกายของหญิงสาวได้รับการทำความสะอาดใหม่ มีกลิ่นน้ำหอมที่รุนแรงแต่ไม่ฉุน เนื่องจากถูกผูกมัดนาน จึงยังมีเหงื่อจางๆ อยู่และมีประกายเล็กน้อยภายใต้แสงไฟ
"คุณฉีหลานไม่รู้จักฉันแล้วเหรอ? "
ในที่สุดฉีหลานก็มีการเคลื่อนไหวเล็กน้อย แต่ก็จำกัดให้เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย
ก่อนที่จะเลื่อนสายตาไปที่ร่างของฮั่วเทียนหลัน ก็แข็งตัวอีกครั้ง
"มีสิ่งหนึ่ง ที่ฉันไม่รู้ว่าควรไม่ควรพูด ในการประมูลวันนี้หยู่ซิงเหวินก็มาด้วย คุณฉีจำเขาได้ไหม? "
ครั้งนี้ ปฏิกิริยาของฉีหลานมากขึ้น
เธอกำหมัดแน่นด้วยมือทั้งสองข้าง ได้ยินเสียงขบเขี้ยวเคี้ยวฟันของเธอดังเอี๊ยดอ๊าดด้วยความเกลียดชัง
ฮั่วเทียนหลันสังเกตเห็นถึงความโกรธของเธอได้อย่างว่องไว จากนั้นเขาก็โล่งใจ
โชคดี ที่ผู้หญิงคนนี้ ไม่ได้ปิดตัวเองอย่างสมบูรณ์ เธอยังมีชีวิต
เขากดปุ่มบนโต๊ะ และมีบอดี้การ์ดเดินเข้ามา
"นายฮั่ว ของที่คุณต้องการครับ"
บอดี้การ์ดถือกล่องไว้ในมือ ฮั่วเทียนหลันรับมันขึ้นมาเปิด และส่งให้ฉีหลาน
"ใส่เสื้อผ้าเถอะ! ต่อไปนี้ จะไม่มีใครให้คุณใส่แบบเปิดเผยอีก! "
ฉีหลานตกตะลึง ในที่สุดก็เงยหน้าขึ้นมองไปที่ฮั่วเทียนหลัน
สมองที่แข็งทื่อของเธอ คิดว่าผู้ชายคนนี้คุ้นเคย แต่เธอจำไม่ได้ว่าเขาเป็นใคร
ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาตัวเองถูกทรมานมานานเกินไป และยิ่งต่อต้านพยายามกู้คืนศักดิ์ศรีเล็กๆน้อยๆ มากเท่าไหร่ ก็จะยิ่งถูกปราบปรามและถูกทำร้ายมากขึ้นเท่านั้น
ดังนั้น เธอจึงเรียนรู้ที่จะขังตัวเอง เรียนรู้ที่จะแข็งทื่อ และเป็นทาสรับใช้
เธออยากจะตาย แต่เมื่อมาถึงประตู เธอก็ลังเล
"เธออยากตายเหรอ?
เธอเต็มใจที่จะละทิ้งความเกลียดชังทั้งหมด และตายแบบนี้เหรอ?
เธอหยิบเสื้อผ้า ใส่บนร่างกายของเธอ ต่อหน้าฮัวเทียนหลัน
เมื่อมองไปที่จุดอ่อนไหวที่ท่าทางผู้หญิงตรงหน้า ที่เปิดเผยโดยไม่ได้ตั้งใจ ฮั่วเทียนหลันลดสายตาลง ไม่ควรดู
หลังจากที่ฉีหลานสวมเสื้อผ้าของเธอเสร็จแล้ว เธอก็รู้สึกถูกผูกมัดเล็กน้อย
เมื่อเธอชินกับชีวิตที่ไม่ต้องการอะไร จู่ๆเธอก็รู้สึกไม่คุ้นเคยกับชีวิตจริง
ฮั่วเทียนหลันมองไปที่ผู้หญิงตรงหน้าเขา ชี้ไปที่โซฟาด้านหนึ่ง แล้วพูดว่า : "เชิญนั่ง!"
ฉีหลานลังเล ไม่ได้นั่งลง แต่ก้มหน้าลึก : "ขอบคุณค่ะ"
เมื่อเธอสวมเสื้อผ้าเมื่อกี้ สมองที่น่าเบื่อของเธอ ได้ตอบสนองแล้ว
ชายที่อยู่ตรงหน้า คือฮั่วเทียนหลัน และภรรยาของเขา เคยเป็นเพื่อนสนิทของเธอ
ฉีหลานไม่นั่งลง ฮั่วเทียนหลันก็ไม่บังคับ
เขาหยิบบัตรธนาคารออกมาจากกระเป๋า และยื่นให้ฉีหลาน : "อีกสักพักออกไป จะมีคนพาคุณไปต่างประเทศ มีการจัดสถานที่ให้คุณแล้ว เงินในบัตรนี้ จะเพียงพอสำหรับคุณที่จะใช้ชีวิตที่เหลือของคุณ"
ฉีหลานไม่รับ และพูดด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น : "นายฮั่ว ฉันคิดว่า ระหว่างเรา เหมือนจะไม่ได้คบค้าสมาคมใช่ไหม? "
ฮั่วเทียนหลันไม่ได้ตอบประโยคนี้โดยตรง แต่วางบัตรไว้ที่พนักแขนของโซฟา และพูดว่า : "ทันทีที่มีคนมารับคุณ คุณสามารถบอกเขาได้ว่าคุณต้องการอะไร"
พูดจบ เขาก็เตรียมก้าวไปข้างนอก
แต่ในวินาทีถัดมา มือของเขาถูกจับอย่างรุนแรง
สัมผัสที่นุ่มนวล และอุณหภูมิของร่างกายที่เย็น ทำให้ในใจฮั่วเทียนหลันรู้สึกสัมผัสเล็กน้อย
แต่เสียดาย ผู้หญิงคนนี้ ไม่ใช่เธอ
"นายฮั่ว อันหรันล่ะ เธอถึงไม่ถึงไม่อยู่ข้างๆคุณ? "
ฉีหลานจำเรื่องต่างๆได้มากขึ้น เรื่องของอันหรัน เกิดขึ้นหลังจากที่เธอเข้าคุก ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาเธอถูกทรมานเหมือนสุนัข ไม่สามารถรับรู้เกี่ยวกับสิ่งต่างๆข้างนอกได้
สีหน้าของฮั่วเทียนหลันยังคงไม่เปลี่ยนแปลง หันหน้าไปมองผู้หญิงตรงหน้าด้วยสีหน้ากังวล
เธอเป็นเพื่อนของเธอ แน่นอนว่ายังคงเป็นห่วงเธอ
"คุณไม่ควรถามถึงหยูซิงเหวินก่อนเหรอ? "
"เนื่องจากนายฮั่วบอกว่าหยูซิงเหวินยังอยู่ นั่นคือเขาก็ยังมีชีวิตอยู่"
ฉีหลานดูสงบ ตอนนั้นเมื่อเธอเห็นหยูซิงเหวินดื่มน้ำ เธอรู้ว่ามีโอกาสเพียง 50% ที่จะประสบความสำเร็จหรือล้มเหลว
ในเวลานี้ ภายใต้สายตาของฮั่วเทียนหลัน จู่ๆเธอก็เคลื่อนไหวได้อย่างน่าทึ่ง
เธอคุกเข่าลงกับพื้น เหมือนสุนัข จับกางเกงของฮั่วเทียนหลัน และเงยหน้าขึ้นมอง
"นายฮั่ว ฉันสามารถทำอะไรก็ได้ ที่คุณต้องการให้ฉันทำ แต่ได้โปรด ช่วยฉันแก้แค้น! "
ฮั่วเทียนหลันยังคงยึดมั่น หรี่ตาลงเล็กน้อย
ปฏิกิริยาของฉีหลาน ก็อยู่ในความคาดเดาของเขาเช่นกัน ถึงอย่างไรมีไม่กี่คนในโลกนี้ ที่สามารถช่วยเธอได้
"คุณฉีหลาน ว่าเรื่องธุรกิจ คุณจะให้อะไรฉันได้? "
พูดตรงๆว่า ทำให้ฉีหลานตกใจมาก
แต่ถึงอย่างไรเธอก็เป็นผู้หญิงที่เข้มแข็ง ในช่วงหลายปีที่ผ่านมาแม้ว่าเธอจะถูกทรมานมานานแค่ไหน แต่ความคิดทางธุรกิจในสมองของเธอก็ยังคงอยู่ที่นั่น
"เนื่องจากนายฮั่วใช้เงิน 200 ล้านซื้อฉัน กลัวว่าภารกิจของฉันถูกวางแผนไว้แล้วนะ! "
ฉีหลานเข้าใจ ว่าฮั่วเทียนหลันสามารถช่วยตัวเองได้ เพราะคนคนเดียว นั่นก็คืออันหรัน
แต่ในตอนนั้น หลังจากอันหรันไปเยี่ยมเธอหลายครั้ง จู่ๆเธอก็หายตัวไป
ต่อมาเหลียวซิรงก็ปรากฏตัวหลายครั้ง หลังจากที่เธอค่อยๆหาย เธอถามเกี่ยวกับอันหรัน แต่เหลียวซิรงไม่ได้ตอบโดยตรง
ทีมทนายความของชางหยวนทุบตีเธอในคดีนี้ ตามความคืบหน้าของคดี เธอได้รับการปล่อยตัวจากคุก มันเป็นเพียงเรื่องของเวลา
แต่ทั้งหมดนี้ ตามกันมาเปิดศาลนอกสถานที่ครั้งหนึ่ง สิ้นสุดลงแล้ว
กลุ่มโจร ปล้นรถเรือนจำ
ผู้คุมเรือนจำและทนายความหลายสิบคน ถูกสังหารทั้งหมด
ฉีหลานคิดว่าเธอจะตายเช่นกัน แต่หัวหน้าของโจร เพียงแค่มองเธออย่างละโมบ จากนั้นก็จับเธอใส่กระสอบแล้วพาเธอออกไป
เธอกำลังดิ้นรนอยู่ในกระสอบ แต่ถูกตีด้วยปลายปืน เลือดไหลออกเหมือนน้ำไหล เธอก็หมดสติไป
เมื่อเธอตื่นขึ้นมาอีกครั้ง เธอก็อยู่ในกลางคืนที่ประเทศไทยแล้ว
งานแรกของเธอ คือการเปลื้องผ้า จนถึงชุดบิกินี
สำหรับฉีหลาน มันเป็นความอับอาย แน่นอนว่าเธอจะไม่ทำตาม
แต่ที่เธอไม่ปฏิบัติตาม ไม่ใช่การสื่อสารด้วยวาจา แต่คือกระบองสั่งสอน
เธอถูกทำร้ายจนเกือบตาย แขน ซี่โครงและต้นขา หักอย่างน้อยสองครั้ง
ต่อมากังวลว่าเธอจะถูกทุบตีจนพิการ และนั่นจะเป็นการสูญเสียคุณค่าของการใช้งาน
เขาจึงเปลี่ยนไปใช้ความรุนแรงเบาๆ กดหัวเธอในน้ำ ให้หายใจไม่ออก ช็อตไฟฟ้าเธอ......
เมื่อเวลาผ่านไป ฉีหลานกลายเป็นตุ๊กตาที่ไม่มีศักดิ์ศรี และจะใช้ชีวิตตามคำสั่งเท่านั้น
แต่ความเกลียดชังในใจ มันสะสมมากขึ้นเรื่อย ๆ
ชีวิตในนรกแบบนี้ ไม่ช้าก็เร็วเธอจะเอาคืนคนที่ทำกับเธอ
"ฉันชอบที่จะคบหากับคนฉลาด แต่ขอโทษ คุณฉี ฉันแค่พยายามอย่างเต็มที่เพื่อตอบสนองคำสั่งของอันหรันที่ส่งมาให้ฉัน "
ฉีหลานจะเต็มไปด้วยความเกลียดชัง เธอไม่เข้าใจความหมายของคำพูดของฮั่วเทียนหลัน
"นายฮั่ว ตราบใดที่คุณช่วยฉัน ฉันจะเอาชนะตระกูลหยูทั้งหมดให้คุณ! "
"โอ้? " ฮั่วเทียนหลันมีรอยยิ้มสบายๆ บนใบหน้าของเขา ราวกับว่าเขาไม่ได้สนใจคำพูดของฉีหลานอย่างจริงจังเลย
"ฉันรู้ทุกอย่างเกี่ยวกับตระกูลหยู แค่นายฮั่วให้โอกาสฉัน! "
ฮั่วเทียนหลันจากไป เหลือเพียงฉีหลานที่สิ้นหวัง
เขาไม่เห็นด้วย และไม่ปฏิเสธ ยิ่งไม่มีความคลุมเครือ
ฉีหลานรู้ว่าเขาเป็นเพียงฟางเส้นสุดท้ายในการแก้แค้น แต่คุณค่าของเธอนั้นอ่อนแอมาก สำหรับฮั่วเทียนหลัน
เธอนั่งอยู่บนโซฟา ไม่มีแรงเหมือนเมื่อกี้อีกต่อไป
หลังจากคุ้นเคยกับพื้นเย็น และแท่งเหล็กเย็นยะเยือกในช่วงหลายปีที่ผ่านมา จู่ๆเธอก็มีชีวิตเหมือนคน เธอก็มีภาพลวงตาว่าทุกอย่างเปลี่ยนแปลง แต่คนไม่เปลี่ยน
เมื่อกี้บอดี้การ์ดคนหนึ่งส่งข้อมูลเกี่ยวกับตระกูลฉีมา เธอแค่ดู ก็ฉีกมันขาดเป็นชิ้นๆ
น้ำตาไหล หยดตามมุมตา ไหลมาบรรจบกันเป็นแม่น้ำ
ข้อมูลมีไม่มาก แต่ทุกคำพูดทำให้เสียดแทงหัวใจเธอ
สรุปเป็นประโยคเดียว ก็เพราะความใจร้อนของเธอ
ตระกูลฉี ถูกฆ่าทั้งตระกูล!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง