โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 4

อันรันส่ายหน้า : "สบายใจเถอะ นั่นคือที่ที่ทั้งชีวิตฉันก็จะไม่ไปอีก"

อันเฮามีความสงสัย : "แล้วเงินนั้นเอามาจากไหน? "

"มีผู้ชายคนนึงบอกว่าฉันสวย เลยให้มา!"

อันรันยิ้มและตอบ ไม่สนใจคำพูดหลังของอันเฮา ตัดบททิ้งไป

การฟื้นตัวของอันเฮาค่อนข้างช้า หลังจากการตรวจหลายครั้ง แพทย์จึงเรียกอันรันออกมาคนเดียวและให้ใบตรวจสุขภาพกับเขา

อันหรันมองลงไปอย่างสงสัย สีเลือดบนใบหน้าของเขาหายไปทันที : "หมอคะ การผ่าตัดไม่ใช่ว่าสำเร็จแล้วหรอ ทำไมถึงเป็นแบบนี้คะ? "

แพทย์ขอโทษและพูดอย่างหมดหนทาง : "การผ่าตัดสำเร็จ แต่ผู้ป่วยมีปฏิกิริยาปฏิเสธอย่างรุนแรง โดยคาดการณ์ว่ายังเหลือเวลาอีกสามเดือน......หากคุณมีเงื่อนไข ให้ไปรักษาที่ต่างประเทศเถอะ! "

อันรันพิงอยู่หน้าประตูวอร์ดด้วยความกลัว จิตใจของเธอว่างเปล่า

3เดือน เหลือแค่ 3เดือน......

แต่อันเฮาไม่รู้เรื่องอะไรเลย เออกจากโรงพยาบาลและพักฟื้นที่บ้านอย่างราบรื่น เขาต้องกินยาจำนวนมากอย่างอธิบายไม่ถูก ซึ่งทำให้เขาไม่ชอบมัน

อันรันรับงานด้านการออกแบบ ออกไปแต่เช้าและกลับดึกทุกวัน ในบางครั้งเขาก็ทำงานส่วนตัวเพื่อช่วยเหลือครอบครัว

คืนนี้เธอซื้อปลาคาร์ฟมา เตรียมทำต้มปลาที่อันเฮาชอบกินให้เขา

เมื่อถึงข้างล่างตึก ฉันเห็นรถ Audi r8 คันนึงจอดอยู่ที่ประตู

ป้ายทะเบียนรถคันนี้เธอรู้จัก คือจางหยาแม่ผู้ให้กำเนิดอันเฮา

ตอนที่แม่ของอันรันยังอยู่ จางหยาคือเพื่อนสนิทของเธอ

แต่มีอยู่วันนึง จางหยาก็เกิดท้องขึ้นมา เด็กไม่ใช่ของคู่หมั้น