โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง นิยาย บท 5
แค่ไปต่างประเทศ การอาศัยทักษะทางการแพทย์ขั้นสูง สามารถช่วยชีวิตอันเฮาได้
อันเฮาบอกไม่ไป สุดท้ายก็ไปแล้ว ได้แค่ส่งข้อความนึงให้อันรัน
"พี่สาว ฉันไม่อยากให้พี่เหนื่อย"
ใต้แก้วมีเช็ค 5แสน จางหยาทิ้งไว้ให้
เมื่อมองไปที่ห้องนั่งเล่นที่ว่างเปล่า น้ำตาของอันรันไม่สามารถหยุดไหลลงใบหน้าของเธอได้ และในที่สุดเธอก็สูญเสียญาติคนสุดท้ายของเธอไป
อันรันไม่เคยเข้ากับคนง่าย และไม่รู้ว่าฮัวเส้าคือใคร เธอจึงได้แต่ยืนอยู่ข้างประตูมู่ซีอย่างโง่ๆ อยากรอผู้ชายคนนั้น
เธอรู้ดีว่าเงินนั้นไม่เป็นอะไรสำหรับผู้ชายคนนั้น แต่เธอต้องจ่ายคืนหากเธอยืมเงิน นี่คือหลักการ
หลังจากผ่านไปครึ่งเดือน ผู้ชายคนนั้นไม่เคยปรากฏตัวเลย
หลังจากทำงานล่วงเวลาในวันเสาร์เสร็จ เพื่อนร่วมงานของเธอนัดไปทานอาหารเย็นด้วยกัน กินข้าวเสร็จก็ต้องไปคาราโอเกะต่อ
อันรันชอบความเงียบสงบ เพื่อร่วมงานจึงเลือกที่มู่ซี
ห้องส่วนตัวเสียงดังเกินไป มื้อเย็นอันรันก็ดื่มไวน์อีก เวียนหัว อยากออกไปพักหายใจ
เป็นเขาได้ยังไง!
ร่างกายของอันรันหยุดนิ่ง เธอเย็นชาและกระโปรงของเธอถูกยกขึ้น
เธอยกขาสั่นสู้กับชายคนนั้น และตะโกน : "คุณผู้ชาย อย่าทำแบบนี้เลย ฉันไม่ได้......"
แต่ยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกชายคนนั้นจูบที่ปาก
ฮัวเทียนหลันเหมือนถูกไฟครอบงำได้สูญเสียความเป็นตัวเองไป ในขณะนี้เขาใช้แรงแยกขาของหญิงสาวให้แยกออกจากกัน ฉีกสิ่งกีดขวางสุดท้ายและกระแทกเข้าไป
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: โชคชะตาตื้นมาก แต่ความรักนั้นลึกซึ้ง